แฟนเป็นคนที่ชอบพูดจาทำร้ายจิตใจ เขาเหมือนเด็กคนหนึ่งที่ถ้าไม่พอใจอะไรจะตะโกนแหกปากใส่หน้าเรา
เรารู้สึกเกียจตัวเองที่แย่ เวลาที่เขาด่าจิกกัดเรา เช่นว่าเราซื้อข้าวมาก็พยายามคิดว่าเขาจะกินอะไร ชอบอะไร แต่มันไม่เคยถูกปากเขาเลย พอกินข้าวกันแล้วเราก็มานั่งรู้สึกแย่กับคำพูดเขาว่า ไม่มันไม่อร่อย กลืนไม่ลง มันแย่ อย่าซื้อร้านนี้มาอีกนะ
แล้วเราก็โทษตัวเอง รู้สึกแย่กับตัวเอง ว่าห่วยที่ซื้อกับข้าวที่ไม่อร่อยมาให้เขากิน รู้สึกผิดกับตัวเอง แล้วเราก็จะร้องไห้ เขาก็พูดว่าทำไมไม่ไปตายละถ้าเศร้าขนาดนี้
บางทีทำอะไรไม่ถูกใจก็จะโดนด่าถึงครอบครัว เพราะเธอเป็นอย่างงี้ไง พ่อเธอถึงมีชู้ แม่ก็เป็นบ้า น้องก็โดนล่วงละเมิดทางเพศ
เธอก็บ้าเหมือนแม่เธอเรารู้สึกดิ้นไปกับคำพูดเขาทุกที เรารู้สึกสึกว่าชีวิตเรามันเป็นแบบที่เขาพูด
อย่างเธอไม่มีวันประสบความสำเร็จหรอก อย่างเธอมีชีวิตไปวันๆ ซึ่งจิตใจเราอ่อนแอมาก เราก็เอาแต่ร้องไห้ๆ
พอเราบอกว่า ไม่ไหวแล้วอยากตาย เขาก็ขู่ว่าจะโทรหาครอบครัวเรา ปัญหามันเยอะมากอยู่แล้ว
เราไม่สามารถไปจากเขาได้ เขาช่วยเรื่องเงินอยู่ ถึงแม้ว่าเขาจะทำร้ายเราทางจิตใจ เราเหนื่อยมากอยากตายมาก เราวางหัวใจไว้ในมือเขา เล่าเรื่องทุกอย่างให้เขาฟัง แต่เขาขยี้ใจเราจนมันพัง ยิ่งกว่าพัง เราจะไม่ไว้ใจใครอีก เราก็รู้สึกขอโทษเขาที่เราเล่าปัญหาแย่ๆให้เขาฟัง ในโลกนี้คงมีซักที่ที่อบอุ่นปลอดภัยอาจเป็นชีวิตหลังความตาย