เราใจแคบหรือมันควรเป็นแบบนี้เมื่อไปเที่ยวต่างประเทศ ขอบ่น

สวัสดีค่ะ  ชื่อกระทู้อาจดูเหมือนคำถาม แต่จริงๆแค่อยากมาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นนะคะ
ครอบครัวเราเป็นครอบครัวฐานะปานกลางค่ะ ไปเที่ยวต่างประเทศปีละครั้งหรือ 2 ครั้ง แม่เป็นครูและท่านพึ่งจะลาออก คราวนี้แม่เราอยากไปเที่ยวรัสเซียมากๆและอยากไปตอนมีหิมะและหนาวมากๆ ก็ตกลงใจมาช่วงเดือนมกรา  ก่อนจะมาแม่เราก็ชวนคนนั้นคนนี้ ชวนๆๆๆ เลยมีป้าเพื่อนครูมา 1 คน และน้าสาวอีกคน สรุป 5 คน แม่เราก็ถามว่าคนละเท่าไหร่ เราก็คร่าวๆว่า 4 หมื่น แม่เราก็ออกให้น้าสาวเราทุกบาททุกสตางค์เลยค่ะ
ความพีคมันอยู่ที่ว่า แม่เราจัดเตรียมทุกอย่างให้เพื่อนและน้องของท่าน ย้ำว่าทุกอย่าง กระเป๋าเดินทาง เสื้อโค้ต เสื้อใหมพรม เสื้อฟลีส ลองจอน ฮีตเทค ถุงมือ ถุงเท้า กางเกงบุขน หมวก ผ้าพันคอ ... สิ่งเหล่านั้นคือของพวกเราหมายถึงลูกๆทั้งนั้น แล้วพวกเราต้องซื้อใหม่! คือ.... พอเราบอกว่าไม่ให้ยืมแม่ก็จะงอน หาว่าใจแคบค่ะ
แล้วพอมารัสเซียกลายเป็นเราต้องจ่ายทุกอย่าง ค่ารถไฟใต้ดิน ค่ากินทุกมื้อ ค่าเข้าชมสถานที่ สารพัด กลายเป็นเรากับพี่เราต้องควักเพิ่มให้
เราใจแคบหรือแม่เราใจกว้างไป???
แม่เราชอบพูดว่า การให้ใครแล้วเราจะได้พลังคืนมา ... เรากลับรู้สึกว่า เราควรให้กับคนที่คนควรได้รับและการให้นั้นตัวเราต้องไม่เดือดร้อนค่ะ
ถ้าแม่ของทุกท่านทำแบบแม่เรา ทุกท่านจะมีวิธีจัดการอย่างไรกัน
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่