คือเรื่องมันมีอยู่ว่า.. เราย้ายเข้ามาอยู่แรกๆจะมีแค่พ่อกับแม่เลี้ยงของเขาค่ะ ซึ่งจะไม่ค่อยมีปัญหาอะไร คือต่างคนก็ต่างอยู่ ต่างทำกินกัน ไม่เคยนั่งร่วมวงกินข้าวกัน พ่อกับแม่เลี้ยงเขาเป็นคนติดเหล้าค่ะ เย็นๆจะนั่งกินหน้าบ้านทุกวันเลย อายุก็เพิ่งจะ40+เอง ซึ่งจากที่เราดูๆ ครอบครัวเขาก็ค่อนข้างจะเป็นคนเห็นแก่ตัวอยู่แล้วละค่ะ เราก็อึดอัด บางครั้งขอยืมรถออกไปซื้อกับข้าว พ่อเขาก็บ่น โวยวาย เหมือนกับว่าเห็นลูกเป็นคนนอก คือพูดง่ายๆ เมียเขาพูดอะไรก็เชื่อหมดอะค่ะ เชื่อเมียมากกว่าลูกแท้ๆของเขา เราก็อยู่ลำบาก ซึ่งเราเป็นคนทำอะไรไม่ค่อยเป็น เพราะอยู่บ้านพ่อแม่ตามใจ อายุก็ยังน้อยค่ะ หุงข้าวล้างจาน เราก็พยายามฝึกทำ เพราะมาอยู่บ้านเขา และอยู่ได้5-6เดือน ลุงกับป้าซึ่งเป็นพี่สาวของพ่อเขาก็ย้ายเข้ามาอยู่ด้วย ป้าเขาพารถเครื่องมาคันนึง ซึ่งพ่อก็ซื้อต่อให้เมียเขาขี่ไปทำงาน ไอเราก็ลำบากค่ะไม่มีรถใช้เวลาจะออกไปซื้อของกิน พอจะขอยืมแต่ละครั้ง พ่อกับเมียเขาก็ทำหน้าทำตาแล้วก็บ่นๆ ทั้งๆที่เป็นลูกตัวเอง สามีเราก็น้อยใจจนบางครั้งเขาก็แอบมาร้องไห้ จนเราสงสารเขาค่ะ ซึ่งเราตั้งท้องอยู่ด้วย ยิ่งเวลาหมอนัดไป ยิางลำบากรถ จะกลับอยู่บ้านเราก็สงสารสามีมาก ทีนี้ยิ่งอึดอัดไปใหญ่เลยค่ะ อยู่กันหลายคน ยิ่งป้าเขา เวลาเมาจะชอบพูดชอบด่า นินทาถึงเราตลอด เราซึ่งเป็นคนอารมณ์ร้อนอยู่แล้ว ยิ่งพูดแทกใส่ค่ะ เราเงียบไม่ได้ แฟนก็บอกให้เฉยๆไป ไอเราก็ไม่เฉยค่ะ เราไม่ค่อยจะไว้หน้าใครถ้ามีใครมาว่ามาด่าเราเสียๆหายๆ จนตอนนี้เราอยู่ แทบจะไม่ค่อยพูดคุยกับใครเลยค่ะ ดูเหมือนครอบครัวเขาจะไม่ชอบเรา เราก็ไม่พูดไม่คุยด้วย พี่ชายของสามีเราได้แฟน ยังย้ายออกไปเช่าบ้านอยู่ข้างนอกเลยค่ะ ยังอยู่รวมกันไม่ได้เลย เราก็อยากย้ายไปเช่าบ้านอยู่ เเต่ด้วยค่าใช้จ่ายอีก คงไม่พอ ลูกก็จะคลอด อีก4เดือนค่ะ บางครั้งเราก็เหนื่อย แอบร้องไห้ที่ต้องมาเจออะไรแบบนี้ บอกตรงๆโคตรอึดอัดเลยค่ะ เราเข้าใจชีวิตการมีครอบครัวเลยค่ะ เราโทรเล่าให้คนที่บ้านเราฟังบ่อยๆ เขาก็ให้กลับไปอยู่บ้าน แต่บ้านก็ไกลจากโรงพยาบาลมาก กลัวจะลำบากเรื่องการเดินทางตอนไปหาหมอ ตอนนี้ไม่อยากพูดไม่อยากคุยกับใครเลยค่ะ บางครั้งเราหันไปยิ้มกับเขาเขาก็ทำหน้าใส่ บางครั้งต่อหน้าเขาก็พูดดีแต่ลับหลังเขานินทาค่ะ เราควรทำยังไงกับครอบครัวสามีดีค่ะ อึดอัดใจมากค่ะ ช่วยให้คำแนะนำหน่อยค่ะ ขอบคุณค่ะ