สวัสดีค่ะ วันนี้เราเพิ่งพบเจอเรื่องราวน่าปวดหัวที่พบเจอมาตั้งแต่เด็กกับการต้องมาเห็นบ้านแม่ตัวเอง กับบ้านตายายของตัวเองทะเลาะกัน ปัจจุบันฉันอายุ27เรียนจบทำงานแล้ว ซึ่งตายายเป็นคนเลี้ยงดูและส่งเสียฉันเรียนมาตลอด แม่กับพ่อแยกทางกันตั้งแต่ฉัน2ขวบ แล้วแม่ก็แต่งงานใหม่ตอนฉันอายุ5ขวบ ตายายเลยรับฉันเป็นลูกบุญธรรม ฉันเปลี่ยนมาใช้นามสกุลตา ซึ่งตาก็ไม่ใช่พ่อแท้ๆของแม่ เลยทำให้แม่ไม่ค่อยเคารพหรือเห็นหัวเท่าไร ตั้งแต่แม่แต่งงานใหม่ ฉันยอมรับว่าฉันก็ไม่ค่อยชอบพ่อเลี้ยงตัวเองเท่าไร ตั้งแต่เค้าเข้ามาแม่กับตายายทะเลาะกันบ่อยมาก ด้วยความเห็นแก่ตัวของพ่อเลี้ยง เค้าเอาแต่บ้านเค้าเองญาติเค้าเอง ส่วนตายายของดิฉันไม่เคยอาศัยอะไรเค้าได้เลย จะไปหาหมอ รับยาที่ รพ ทีก็ต้องจ้างรถลูกตัวเอง ไปเฉยๆก็บ่นเสียเวลา เลยต้องจ่ายเงินให้ทุกทีไป ครั้งละ500บาท ตั้งแต่ฉันโตมาแม่กับพ่อเลี้ยงไม่เคยส่งเสียฉันสักบาท พาไปสมัครเรียน ม1 ในเมืองก็คิดตังค์ตายาย ชุดนักเรียนสักชุดไม่เคยซื้อให้ ตายายควักเองตลอด ส่วนแม่เดินหนีออกจากร้านกลัวจะเสียตังค์ พอกลับมาบ้านพ่อเลี้ยงก็บ่นเสียเวลาบ้าง ค่าน้ำมันที่ให้ไม่พอบ้าง ตาเลยให้ยายเอาตังค์ค่ารถไปให้เพิ่ม พอเข้ามหาลัย ฉันต้องไปเรียนต่างจังหวัด แม่จะแอบเอาค่ารถให้100บาทยังต้องแอบให้ แม่กับพ่อเลี้ยงมีลูกด้วยกันอีก2คน ซึ่งฉันกับน้องรักกันปกติ ตั้งแต่แม่แต่งงานไปตายายก็ให้ที่ดินไปทำมาหากินสิบกว่าไร่ พร้อมที่สำหรับปลูกบ้านอีกจำนวนหนึ่ง แต่พ่อกับแม่ก็ไม่เคยเห็นบุญคุณ เงินสักบาทไม่เคยให้ตากับยาย เสื้อผ้าสักชุดไม่เคยซื้อให้ตากับยาย ยังมาขอยืมเงินตายาย และฉันอยู่เป็นเนืองๆ  พ่อเลี้ยงกับแม่รับเหมาตัดอ้อยกับคนอื่นก็ดี แต่พอทำให้ตายายก็จะไม่ค่อยดูแลของ จุดอ้อยไปโดนต้นยางของตา ลวกไปประมาน10ต้นได้ ได้เงินอ้อยมาก็จะหักโน่นหักนี่ จนตายายเหลือใช้ไม่กี่บาท  ยายป่วยก็ไม่พาไปหาหมอ หมอให้ส่งตัวไปผ่าตัดที่ต่างจังหวัดก็ไม่พาไป ด้วยเหตุผลอะไรฉันไม่รู้ลึกเพราะตายายบอกว่าเค้าไม่พาไป ล่าสุดเรื่องที่ทะเลาะกันวันนี้ คนงานแม่จุดอ้อยไปโดนต้นยางตานี่แหละ ตาเลยต่อว่าว่าทำไมไม่กันไฟให้เลย ไม่ฉีดน้ำให้เลย แม่ก็เข้าข้างคนงาน โทรมาหาฉันว่าตามาโวยวาย เดี๋ยวเค้าจะไม่ตัดให้แล้ว แม่บอกลวกแบบนี้ทุกปีไม่เห็นเป็นไร แต่ตาเพิ่งบ่นปีนี้ ฉันบอกว่าเป็นฉันฉันก็บ่นก็ของมันเสียหาย ถ้าไม่พอใจก็ไม่ต้องทำ นี่จ่ายตังค์จ้างไม่ได้ให้มาทำฟรี แม่บอกกลับมาว่าจะไม่ดูแล2ตายายนี่แล้ว ทำให้ฉันโกรธมาก เนื่องจากคนเสี้ยมในโทรศัพท์เยอะมาก ทั้งพ่อเลี้ยงทั้งคนงานเสียงแทรกมาในโทรศัพท์เจี้ยวจ้าวไปหมด ฉันเลยบอกว่าแม่อย่ามาพูดแบบนี้ ระวังเวรกรรมจะตามทัน อย่าคิดว่าหนูจะไม่เป็นแบบแม่ หนูก็มีพ่อเลี้ยง แม่เงียบและวางสายไป หลังจากนั้นฉันคุยกับตาบอกว่าปีหน้าคงไม่จ้างบ้านแม่แล้วจะจ้างคนอื่น เรื่องเงิค่าอ้อยทุกอย่าง และเงินที่แม่ติดอยู่หลายหมื่นฉันจะเป็นคนทวงและเคลียร์เอง จะจัดการเอง ฉันยอมรับฉันโกรธมาก ฉันคิดถึงขั้นจะเอาที่คืน ทั้งที่สิบกว่าไร่ที่ตายายให้ไป และที่บ้าน กำลังปรึกษาเพื่อนที่เป็นทนาย เพราะให้โดยที่ไม่มีเอกสารสัญญาใดๆ ตายังเป็นผู้ครอบครอง ที่เปน นส3 ถ้าเณรคุณแบบนี้ เจอคำพูดที่อกตัญญูแบบนี้ฉันคงไม่ยอม ฉันรักตายายฉันมาก ตายายอายุ70กว่ากันแล้วยังทำงานโง๊กๆอยู่เลย

เพื่อนๆคิดว่าฉันควรทำไง ทำอย่างไรจะได้ที่คืน มีโอกาสจะได้ที่คืนมั้ย หรือมีทางออกอื่นอีกหรือไม่ที่จะจัดการกับคนแบบนี้ ยังเคารพว่าเป็นแม่เรา แต่เรายอมให้มาพูดแบบนี้ทำกับตายายเราแบบนี้ไม่ได้จริงๆ