วันนี้มีความรู้สึกค่ะ รู้สึกถึงหลายๆอย่างค่ะ รู้สึกเก็บมานานและมันอึดอัดจนจะล้นออกมาแล้วค่ะตอนนี้ คือว่า นี่มีแฟนคบมาจะ4ปีแล้ว ตอนคบกันมาไม่มีปัญหาเลยมามีปัญหากันสักปีที่แล้วนะคะเท่าที่จำได้ เพราะเราทิ้งช่วงมาพอสมควร มีวันนึงเพื่อนนี่ส่งข้อความมาหาแฟนว่า มันเครียดตอนนี้พี่อยู่ไหน มันอยากคุยด้วย ตอนนั้นมันชาๆหน้าสั่นไปหมด แต่นี่ไม่ค่อยพูดอยู่แล้วเวลามีปันหาที่อะไร ถ้าไม่ไหวจิงถึงพูด ค่ะแล้วจากนั้นเรารู้ว่าอีเพื่อนเลวมันกินเหล้าอยุ่ร้านประจำกลุ่มที่ชอบไป พอเจอหน้าในใจแค่จะถามไงคะว่าทำไมมันต้องบอกแฟนเราว่าเครียด ทั้งๆที่มันเป้นเพื่อนเรา ก่อนจะถามก็ซัดเตือนสติมันไป แล้วก้อถามมัน แต่มันบอกว่าไม่มีอะไรค่ะมันบอกมันติดต่อเราไม่ได้ค่ะมันเลยติดต่อกะแฟนเผื่อแฟนจะบอกให้ จากนั้นไม่นาน นี่ทะเลาะกับแฟนเลยมานอนบ้านพ่อ เลยออกมากินเเลยออกมากินเหล้านี่ก้อไม่เอะใจอะไรทั้งนั้นเลยนะ ก้อเจออีเลวนี่มันมา แต่ระหว่างที่มันนั่งกินเหล้านั่งปลอบใจ เชื่อมั้ย..มันส่งข้อความไปบอกแฟนว่าเราอยุ่ไหน ตอนแรกไม่รุ้มารุ้ตอนแฟนมากะทืบ เพราะอีเลวมันรุ้นิสัยไงคะมันรู้ดีเพราะปกติถ้าไม่มีปันหาจะไม่ให้ออกมาเที่ยวแบบนี้ พอเราคุยกับแฟนก้อกลับมาที่ห้องเรา ห้องพังหมดเลย แล้วหนูแฮมเตอร์อีกกรงนึงมันหายไป ถามแฟน บอกให้ป้าแม่บ้าน อยุ่ดีๆเหมือนเซนส์บางอย่างมันบอกให้เราต่อจิกซอว์เรียงลำดับเหตุการ์ณต่างๆค่ะ เริ่มสังเกตว่าใครมาใช้ดินสอเขียนคิ้วเราของเรามันไม่ปกติและ ทีนี้โคนันเข้าสิงทันที หาเลยจ้าขยะคุ้ยหมด เจอห่อผ้าอนามัย เลยรุ้ว่าอีเลวมันพากันมาที่ห้องก่อนที่มันจะไปร้านเหล้า เปลือกลูกอมเรายังรู้ว่าของมันแน่ๆเพราะตอนกินเหล้าขอลูกอมมัน เห็นรอยลิปสติกสีเดียวกับอีเลี่ยเมื่อกี้เป๊ะ เลยถามแฟนนางยอมรับว่าให้มันมาแต่ให้มาเอาหนูแฮมไป เราเลยถามว่ามีไรมากกว่านั้นมั้ย เงียบจ้ะ จากนั้นอยุ่ด้วยความระแวงตลอด สงสัยมันตลอด เหมือนมันพยายามทำให้เรารู้สื่อให้รู้ แล้วเซนส์ผุ้หญิงมันแรงและกับเรามันจิงทุกครั้งที่รุ้สึก หงุดหงิดยุคนเดียว เจ็บใจก้อเจ็บแต่รักคนนี้มากไม่รุ้ทำไม .. ระแวงพะวงตลอด จนรู้สึกว่าตอนนี้เราเป็นโรคซึมเศร้าไปแล้วค่ะ ชอบยุในมุมมืดๆคนเดียว โทรมมากรุ้ตัว เดือนที่ผ่านมาก่อนปีใหม่เลยลองหันหน้าฟังธรรมมะ แต่เวลาเห้นหน้าแฟนมันบอกไม่ถูก แฟนพยายามบอกให้เชื่อใจเค้า แต่เราทำไม่ได้จิงๆ มันบ่อยครั้งกะเรื่องผญ.ที่เข้ามาในชีวิต พวกนั้นกระเด้นเลยไม่รุ้สึกกับรุ้สึกดีด้วยซ้ำที่แฟนเลือกเรา แต่พอมีเรื่องอีนี่เราไปไม่เป้นเลย หลายเดือนแล้วที่เป่นจนทุกวันนี้ นึกถึงก้อร้องตลอด
#ขอโทษนะถ้า่ใครอ่านไม่เข้าใจ มันงง เบลอตลอด #มีใครเคยเจอหรือมีคำปลอบใจดีๆมั้ยคะ ตอนนี้เหมือนตัวคนเดียวมันเคว้งหมด หันไปไหนก้อเหมือนทุกทางที่ไปเจอแต่ปลายมีดรอเสียบเราทำร้ายเรา พยายามคิดบวกก้อได้ชั่ววูบ ใครช่วยได้ตอบทีนะคะ