เราสังเกตตัวเราเองมาพักนึงแล้วทำไมชีวิตเราถึงไม่ค่อยมีความสุขมีแต่เรื่องแย่ๆ และ เป็นคนที่ต้องยอมเสียสละให้คนอื่นก่อนทุกครั้ง อย่างงาน เราต้องยอมเสียสละงานให้พี่อีกคนเพราะเรามองว่าตัวเราเองยังเด็ก เด่วค่อยหางานอื่นก้อได้พี่เขาต้องมีลูกให้เลี้ยง คือ โอกาสดีๆมีเข้ามาเยอะนะแต่เราต้องเสียโอกาสทุกครั้ง หลายๆอย่าง ทั้งความรัก งาน เงิน คือ ณ ตอนนี้การใช้ชีวิตทุกวันนี้เราไม่มีความสุขเลย มีแต่เรื่องแย่ๆ แล้วเพิ่งจะโดนทิ้งมา เมาทุกวัน จากคนที่ไม่เที่ยว ไม่เกเร ทุกวันนี้เอาทุกอย่าง เหล้า เบียร์ จะหันมาดูดบุหรี่อีกด้วย เห้อมันท้อแท้กับชีวิตมาก เราไม่ได้อยากเหลวไหลแบบนี้นะแต่มันเป็นทางเดียวที่ทำให้เรารุ้สึกดี ไม่เจบปวดเวลาเราเห็นใครต่อใครเขามีความสุข เขาสมหวัง แต่ตัวเรามีแต่ผิดหวัง เห้อ ทุกวันนี้แค่เมาแล้วหลับ ตื่นมา ทำงาน ตกเย็นก้อเมาใหม่ มันเป็นกิจวัตรประจำวันเราไปเลยแหะ เราไม่เคยทำไม่ดีกับใครนะ แต่ไม่รุ้ทำไมไม่มีความสุขแบบคนอื่นเขาบ้าง เรามีครอบครัว มีพ่อ แม่ เราก้อเหมือนไม่มี ทำแต่งานคุยกันวันนึงไม่ถึง 3 ประโยคมั้ง บางทีเราก้ออยากมีคนไว้ปลอบเวลาเราท้อ ตอนแรกเรามีแฟน เราคิดว่าเขาเป็นสิ่งมาเติมเต็มปมด้อยของเรานะมาทำให้เราไม่โดดเดี่ยว แต่สุดท้ายเราก้อโดนทิ้ง มันยิ่งมาซ้ำเติมชีวิตเราอีก สงสัยเราจะทำเวรกรรมมาเยอะถึงไม่มีความสุขสักที