สวัสดีคะ อันนี้กระทู้แรกของเรานะบอกก่อน วันนี่เรามีเรื่องจะเล่าให้ฟังเกี่ยวกับที่ทำงาน อะ เข้าเรื่องเหอะเนาะ คือเพื่อนร่วมงานเราโครตแย่ เอาลูกมาเลี้ยงในที่ทำงาน ตอนแรกเอามาเลี้ยงคนเดียวนะจ๊ะ เด็กเตรียมอนุบาลอะคะ ซนแค่ไหนถามใจเทอดู พอนานๆไปจ้า เอามาอีกคน อยู่ประมานมัธยม อะจ้า แม่คุนความเกรงใจ!!!ไม่เคยมี เอามาเลี้ยงทั้งสองคน อ่อ ที่ทำงานเราไม่ได้เป็นบริษัท เป็นเหมือนซัพจัดหา ทั้งห้องที่ทำงานก้อมีเรากะเค้าแค่2คน เราอายุน้อยกว่าเค้ามาก คือนางก้อรุ่นแม่แล้วอะ จะให้เราพูดอะไรได้มากมาย คือช่วงเช้าลูกนางก้อจะไปเรียนนะคะพอช่วงเวลาเลิกเรียนก้อจะมา ช่วงเวลานั้นคือ นรกมาก!! นรกจิงคะ เราไม่ชอบเด้ก ห้องทำงานก้อแคบ แล้วมีเด้กอีก2คนมาอยู่อีก อยู่ไม่ว่านะคะ เสียงดังไปอีกจ้าาาา ถ้าเราพุดคือมันแตกหักกันเลยอะคะ เราอึดอัดมากเบื่อมากที่จะไปทำงาน ฝ่ายบุคคลก้อไม่มีเหมือนพวกบริษัททำอะไรก้อไม่ได้ เหมือนน้ำท่วมปาก กลื้นไม่เข้าคลายไม่ออก อยากจะพูดนะคะว่าที่ทำงานไม่ใช่สถานที่เลี้ยงเด้ก เกรงใจกันบ้าง อย่าโตแต่อายุ ช่วยพัฒนาสมองให้เท่าอายุด้วยคะ
คุนมีลูก คุนก้อดูแลลูกไป แต่ไม่ใช่เอามาดูแลในที่ทำงาน อันนี่ไม้ได้เรียกมีความรับผิดชอบ เค้าเรียกไม่มีสมอง ที่งานคะไม่ใช่ที่เลี้ยงเด้ก เห้อ น่าเบื่อ จิตสำนึกนางมีมั้งหรือป่าว??? แย่คะ เราอยากจะลาออกทุกๆวัน ทำงานไม่เคยมีความสุข ไม่พอใจอะไรนางก้อไม่พูดตรงๆนะคะ ชอบเอาไปพูดกับคนอื่น เบื่อ เสียสุขภาพจิต