สวัสดีค่ะ พอดีมีปัญหาที่ไม่รู้จะไประบายที่ใครเลยมาลงที่นี่555
คือว่าตามชื่อกระทู้เลย หนูมักจะเผลอเปรียบตัวเองกับคนอื่นว่าแบบ คนนู้นเก่งจัง เพื่อนคนนั้นไปแข่งนู่นี่ ต่างๆ แล้วก็มามองตัวเองว่า ทำไมเราเป็นแบบนี้หล่ะ เราไม่เก่งแบบ คนนู้นคนนี้ ไม่ได้ชอบคิดแบบนี้แต่สมองมันไปเอง ไม่รู้จะเลิกยังไง จนเริ่มคิดว่า...ทำไมเราไร้ค่าแบบนี้นะ ทำอะไรก็ไม่ดีซักอย่าง เช่นว่าหนูชอบวาดรูปค่ะ แล้วก็เพื่อนคนนึง เขาวาดรูปเก่งมากๆ หนูก็เริ่มเปรียบเทียบกับตัวเองอีกแล้ว555 เพื่อนหลายๆคนก็ทำได้ดีกว่าหนู วาดรูปสวยกว่าหนู แล้วความมั่นใจหนูก็หายไป เริ่มไม่ชอบวาดรูปแล้ว หนูไม่เข้าใจตัวเองเลยค่ะ หนูสอบได้ที่1ของระดับม.3 ครั้งอื่นก็ได้ที่2 ที่3 คะแนนก็สูง มันเก่งมากนะ หนูรู้ แต่...หนูไม่ได้รู้สึกภูมิใจกับความสามารถนั้นเลย คนหลายคนก็ชมว่าหนูเก่ง แต่หนูไม่รู้สึกแบบนั้น หนูมักจะเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นไปเลื่อย หลายเรื่องกว่านี้อีก ท้อมากเลยค่ะ ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ ปวดหัว พิมพ์ไปน้ำตาไหลไปแล้ว หนูรู้สึกไร้ค่า ไร้ความสามารถ ทำอะไรไม่เป็น ไร้ประโยชน์ หนูจะทำยังไงดี หนูอยากเลิกเป็นแบบนี้ เลิกเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น แล้วภูมิใจในความสามารถของตัวเอง ถึงตอนนี้หนูจะรู้สึกไร้ความสารถก็เถอะนะ555
หนูพิมพ์รู้เรื่องไหมเนี่ย หวังว่าจะเข้าใจที่จะสื่อนะคะ555 พอดีไม่ได้เรียบเรียงมาจากความรู้สึกล้วนๆเลยค่ะ มาเพื่อระบายด้วย ขอคำแนะนำด้วย ขอบคุณที่อ่านมาถึงนี่นะคะ มันยาวมาก555
เปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นจนท้อทำไงดีคะ
คือว่าตามชื่อกระทู้เลย หนูมักจะเผลอเปรียบตัวเองกับคนอื่นว่าแบบ คนนู้นเก่งจัง เพื่อนคนนั้นไปแข่งนู่นี่ ต่างๆ แล้วก็มามองตัวเองว่า ทำไมเราเป็นแบบนี้หล่ะ เราไม่เก่งแบบ คนนู้นคนนี้ ไม่ได้ชอบคิดแบบนี้แต่สมองมันไปเอง ไม่รู้จะเลิกยังไง จนเริ่มคิดว่า...ทำไมเราไร้ค่าแบบนี้นะ ทำอะไรก็ไม่ดีซักอย่าง เช่นว่าหนูชอบวาดรูปค่ะ แล้วก็เพื่อนคนนึง เขาวาดรูปเก่งมากๆ หนูก็เริ่มเปรียบเทียบกับตัวเองอีกแล้ว555 เพื่อนหลายๆคนก็ทำได้ดีกว่าหนู วาดรูปสวยกว่าหนู แล้วความมั่นใจหนูก็หายไป เริ่มไม่ชอบวาดรูปแล้ว หนูไม่เข้าใจตัวเองเลยค่ะ หนูสอบได้ที่1ของระดับม.3 ครั้งอื่นก็ได้ที่2 ที่3 คะแนนก็สูง มันเก่งมากนะ หนูรู้ แต่...หนูไม่ได้รู้สึกภูมิใจกับความสามารถนั้นเลย คนหลายคนก็ชมว่าหนูเก่ง แต่หนูไม่รู้สึกแบบนั้น หนูมักจะเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่นไปเลื่อย หลายเรื่องกว่านี้อีก ท้อมากเลยค่ะ ไม่ได้อยากเป็นแบบนี้ ปวดหัว พิมพ์ไปน้ำตาไหลไปแล้ว หนูรู้สึกไร้ค่า ไร้ความสามารถ ทำอะไรไม่เป็น ไร้ประโยชน์ หนูจะทำยังไงดี หนูอยากเลิกเป็นแบบนี้ เลิกเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น แล้วภูมิใจในความสามารถของตัวเอง ถึงตอนนี้หนูจะรู้สึกไร้ความสารถก็เถอะนะ555
หนูพิมพ์รู้เรื่องไหมเนี่ย หวังว่าจะเข้าใจที่จะสื่อนะคะ555 พอดีไม่ได้เรียบเรียงมาจากความรู้สึกล้วนๆเลยค่ะ มาเพื่อระบายด้วย ขอคำแนะนำด้วย ขอบคุณที่อ่านมาถึงนี่นะคะ มันยาวมาก555