ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไร

กระทู้คำถาม
สวัสดีค่ะตอนนี้หนูอายุยี่สิบสองปีแล้ว แต่หนูเหมือนไร้จุดหมายปลายทาง หนูไม่รู้จะเริ่มต้นตรงไหน หนูเบื่อออออออออ หนูไม่เคยทำให้พ่อแม่ภูมิใจเลยซักครั้ง ไม่เคยมีผลงานเป็นชิ้นเป็นอัน ไม่เคยมีอะไรที่เป็นผลงานของตัวเองเลย เกิดมาเรียนไม่เก่งค่ะ เกรดก็ไม่ดี เหมือนไปเรียนวันๆ หนูพยายามที่จะเข้าใจบทเรียนนะคะแต่มันยากเหลือเกิน จนหนูตัดสินใจเอาเงินเก็บของตัวเองไปลงเรียนพิเศษแต่ก็ไม่ดีขึ้นเลยจนหนูท้อ อิจฉาเพื่อนที่เค้าเก่งค่ะ แบบเค้าคิดได้ไงเข้าใจที่อาจารย์พูดได้ไง เพื่อนใช้เวลาทำงานแค่1-2 ชม แต่หนูต้องใช้เวลาวันหนึ่งกว่าจะเข้าใจ เคยแอบชมเพื่อนในใจนะคะว่า โหวว สุดยอดเลย ฉลาดมากๆ ฉันอิจฉาหัวสมองเธอจัง หนูใช้ชีวิตคนเดียวค่ะอยู่หอ ตื่นเช้ามาไปมหาลัยเย็นกลับหอมันน่าเบื่อมากๆค่ะ ชีวิตไร้สีสัน ชีวิตไร้ความสุข เหมือนอยู่ไปวันๆนึงให้มันผ่านไป หนูมีเพื่อนไม่มาก แล้วก็ไม่ได้มีเพื่อนสนิทถึงขั้นอยู่ด้วยกัน คือ หนูเข้าสังคมยากมากค่ะ ไม่มีมนุษย์สัมพันธ์ เคยมีแฟนนะคะคิดว่าเค้ารักเราอยากแลกเปลี่ยนความคิดกัน แต่ไม่ใช่เลยค่ะเค้านอกใจเราจนหนูกลัวที่จะมีความรัก หนูอยากออกไปเที่ยวไม่ใช่เที่ยวกลางคืนนะคะ ไปถ่ายรูป ปั่นจักรยาน เที่ยวต่างจังหวัด แต่หนูไม่มีเพื่อนค่ะแล้วหนูก็กลัวการเดินทางคนเดียวด้วยกลัวหลงทาง กลัวเจอคนไม่ดี กลัวโดนหรอกค่ะ สังคมสมัยนี้เราไว้ใจใครไม่ได้ค่ะ คือหนูเป็นเด็กต่างจังหวัดใช้เวลานานกว่าจะปรับตัวใน กทม ได้ทำให้หนูต้องอยู่แต่ในห้องไม่กล้าออกไปข้างนอกคนเดียวค่ะ ตอนนี้หนูอายุ 22 ปีแล้วไม่รู้จบมาชีวิตจะเป็นยังไงต่อไป หนูหาสิ่งที่ตัวเองชอบไม่เจอ หาความสุขของตัวเองไม่เจอ เวลาหนูเหนื่อยหนูมักจะพูดหรือระบายกับตุ๊กตาข้างๆ หนูไม่มีใครที่จะพูดได้ด้วยเลย บางวันถึงกับนั่งร้องไห้คนเดียวก็มีค่ะ ตกดึกก็นอนไม่หลับไม่ได้เล่นโทสับหรือแชทใดๆนะคะ พยายามนอนให้หลับแต่ไม่หลับเลย ชีวิตมันเหนื่อยค่ะ เหนื่อยตรงที่เราไม่รู้ว่าตอนนี้ที่เราเป็นอยู่คืออะไร ความรู้สึกนี้คืออะไร หนูไม่มีความสามารถพิเศษอะไรเลย ทั้งเต้น ร้องเพลง รำ การแสดง วาดรูป คิดเลขยังแพ้เด็กมอสองเลยค่ะ ชีวิตของหนูต่อไปจะเป็นยังไงหรอ หนูอยากประสบความสำเร็จในชีวิตบ้างอยากให้พ่อแม่ภูมิใจใจในตัวหนูบ้าง ทุกครั้งที่เราเห็นพ่อแม่ทำงานเหนื่อยๆ อดร้องไห้ไม่ได้ค่ะ จนบางที่ก็อดคิดไม่ได้ว่าเราเกิดมาทำไมเกิดมาไม่มีประโยชน์อะไรเลย เกิดมาไม่ได้เรื่องเลย ไม่รู้จะบรรยายยังไงค่ะ ถือว่าเป็นกระทู้ระบายนะคะ แต่ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค่ะ อย่างน้อยหนูไม่ได้คุยคนเดียว………… ปล.ไม่รู้ว่าต้องแทกกระทู้ไหน เพิ่งเล่นครั้งแรกค่ะ ขออภัยด้วยถ้าแทกผิดห้อง
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่