ปีใหม่ หัวใจผู้ไกลแดนห่างแผ่นดิน โดย รินศรัทธา กาญจนวตี กวีผู้ดวงตาพิการ

“ปีใหม่ หัวใจผู้ไกลแดนห่างแผ่นดิน”
บรรยากาศสวัสดีวันปีใหม่
แสงไฟ ในนามความสุขสันต์
เสียงเพลง สดชื่นรื่นเริงกัน
กลับเย็นเยียบเงียบงันหวั่นวิญญาณ์

เมืองอ้างว้างร้างไร้ผู้ใกล้ชิด
มิ่งมิตร กลุ่มเพื่อนเหมือนแปลกหน้า
คำอวยพรแสนดีที่รับมา
คือภาษาที่ใจไม่คุ้นเคย

บ้าน คือที่ที่ห่างไกลเกินไปถึง
หวนคำนึง ลุงป้าและน้าเขย
ยามพลบค่ำ น้ำค้างพรมลมรำเพย
ยินเสียงเอ่ยชวนเปิบข้าว เหล้า ชีวิต

คือเวลาได้พบปะ เทศกาล
วางเรื่องงาน วางพันธะ ภารกิจ
ปีใหม่ กลับไปสู่หมู่ญาติมิตร
เปิดหัวใจที่ถูกปิดสนิทนาน

ณ ตรงนี้ปีใหม่ในมุมหนึ่ง
ทุกขณะคำนึงคิดถึงบ้าน
ล่องลอย โบยบิน จินตนาการ
หอมหวานในรู้สึกอย่างลึกเร้น

วางกมลบนผืนฟ้า ปากกาวาด
บนกระดาษไร้กรอบ ไร้ขอบเส้น
ไร้เงื่อนไข ไร้แบบบท ไร้กฎเกณฑ์
ดาราเด่น แทนใจหนึ่ง “ถึงบ้านเรา”

รินศรัทธา กาญจนวตี
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่