“เรือในทะเลที่ไร้ฝั่ง”
เมื่อฝั่งฝันนั้นไกลเกินไปถึง
เรือลำหนึ่งร่อนเร่ทะเลกว้าง
ฟ้าหม่นมัวมืดมิดทุกทิศทาง
ดาวเหนือเคยสว่างกลับร้างไกล

ทุกนาที ยังมีใจ ยังใฝ่ฝัน
ทุกเมื่อ ยังเชื่อมั่น ยังฝันใฝ่
คิดถึงเรือนที่จากมา ยังอาลัย
คิดถึงใครที่บ้านเรา ยังเฝ้ารอ

อุปสรรคสั่งให้ใจหยุดยั้ง
แต่ความหวังสั่งให้เธอไปต่อ
ก็มีบ้างบางคราน้ำตาคลอ
แต่เมื่อท้อก็หยัดยืนจำฝืนทน

ทางชีวิตกลับไม่ได้ ไปไม่ถึง
เรือลำหนึ่งแล่นฝ่าพายุฝน
สู้ฝ่าฟันอันตรายในสายชล
หวังผ่านพ้นทายท้าชะตากรรม

เฝ้ารอวันสันติสุขทุกอย่างพร้อม
ดาวเหนือย่อมกลับมาเมื่อฟ้าค่ำ
ส่องนำทางยาวยืดที่มืดดำ
เพื่อส่องนำเธอคืนแดน..กลับแผ่นดิน

รินศรัทธา กาญจนวตี
กวีตาบอดผู้ถือคบเพลิง