อยากตายบ่อยๆ นี่เรียกโรคหรือป่าวครับ ปันหาผมเยอะเกินไป

ผมอยากตายยิ้มเป็นประจำ ในหัวมีแต่ปันหา เครียด นอนไม่หลับ อยากระเบิดตลอดเวลา ไปไหมมาไหนไม่ค่อยได้ เห็นอาไรอารมเสีย ล่าสุดไปต่อยกำแพงมา ชอบทำให้ตัวเองเจ็บ เหมือนโรคจิต ปันหาทั้งการเรียนด้วยทำงานด้วย เงินก็ไม่เคยพอใช้ กินข้าวไม่เคยอิ่มสักวัน เหนื่อย ร้องไห้ เคยคิดถ้าตายไปแล้วคนข้างหลังไม่รำบากจะตายๆไปเลย ใครมีทางออกไหมครับ ขอปรึกษา ช่วยอย่าด่าได้ไหม ขอคนที่ปรึกษาได้จริง เป็นมาจะ2ปีล่ะ เคยไปปรึกษาหมอแล้ว เขาบอกผมปกติ แค่เป็นคนคิดมากแล้วอารมร้อน หมอให้ผมไปนั่งสมาธิ แค่หลับตายังยากเลย พอหลับตาหลายเรื่องก็วนมาให้คิด แล้วก็กลับมาเป็นเหมือนผม เครียด ร้องไห้  ผมอารมร้อนแต่พร้อมจะระเบิด อยากออกไปเทียวแต่เงินไม่มี ทำงานก็ต้องมาจ่ายค่าเทอม ค่ารถ ค่าห้อง ค่าเรียนน้องสาว ค่าเทอมน้องสาวอีก ซื้อของกินทุกวัน ผมอยู่ต่อหน้าจะยิ้มตลอดเวลา รักน้องมาก กลัวครับ กลัวน้องรู้ว่าเราเป็นแบบนี้แล้วจะกลัว กลัวทุกอย่าที่ทำให้น้องเสียใจ ผมเหลือน้องสาวแค่นั้น กลัวว่าสักวันจะควบคุมอารมตัวเองไม่ได้ กลัวจะไปทำร้ายน้อง กลัวว่าน้องจะเจ็บ กลัวว่าสักวันถ้าไม่มีผมน้องจะอยู่ยังไง ผมต้องหาเงินให้ได้ 15,000 บาท เพื่อมาจ่ายค่าเทอมน้อง มีเวลาแค่1เดือน ผมต้องทำยังไง ผมทำงานได้วันล่ะ200 ผมให้น้อง150 ทุกวัน แค่50บาทผมพอแล้ว เครียดครับ กลัวน้องจะไม่มีที่เรียน กลัวน้องจะเรียนไม่จบ กลัวครับ ผมกลัวจริงๆ ในหัวคิดแต่แบบนี้ เรื่องน้อง เครียด อารมขึ้นลงตลอดเวลา อยากได้เงินมาเร้วๆ จ่ายค่าเทอม พาน้องไปกินของอร่อย ผมควรทำยังไง ใครได้ช่วยผมที.....ขอร้องจากใจ
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 3
ตอนนี้น้องเรียนอยู่ชั้นไหนแล้วครับ คุณแบกภาระเยอะเกินตัวมากนะ แต่คุณสุดยอดมากที่ไม่ทิ้งน้อง และทำทุกอย่างเพื่อความสุขของน้อง  รายได้วันละ 200 เท่ากับเดือนละ 6,000 ไม่ทราบว่ามีรายได้ทางอื่นอีกหรือเปล่า ให้น้อง 150 ตัวเอง 50 เท่ากับไม่มีเงินเก็บ อย่างนี้คุณติดลบทุกเดือนแน่นอน เพราะค่าใช้จ่ายในการเรียนของตัวเองและของน้อง ค่าเทอมของตัวเองและของน้อง เดือน 6,000 ไม่พอครับ
สิ่งที่พอจะนึกออกคือ
1.ชวนน้องหารายได้พิเศษเพิ่ม ช่วยกันหาเงิน
2. ทำบัญชีรายรับ-รายจ่าย ออกมาให้เห็นชัดเจนว่าเราต้องหาได้เดือนละเท่าไหร่ และควรใช้จ่ายเรื่องอะไรบ้างที่จะทำให้มีเงินเก็บเพื่อจ่ายค่าเทอมได้ บอกให้น้องรู้ถึงสภาพทางการเงินของคุณไม่ต้องปิดบัง ชวนกันมาช่วยทำมาหากิน
3.หาทางกู้ กยส.เพื่อลดภาระ ค่าเทอมและค่าเล่าเรียน
4.ถ้าไม่ไหวให้ขายรถ แล้วมานั่งรถสาธารณะแทน ถ้ามันจะทำให้ประหยัดได้อีก ลองนั่งคำนวณดูว่าแบบไหนประหยัดกว่า
5.ไม่ทราบว่าคุณเองก็เรียนด้วยไหม ถ้ายังเรียนด้วยก็ต้องเลือกให้ผลัดกันเรียน ถ้าเรียนพร้อมกันอาจจะล้มทั้งคู่
ที่เล่ามาพอจะจับรายละเอียดได้แค่นี้ ลองดูนะครับ ทุกคนก็ต้องดิ้นรนทั้งนั้น ผมก็ไม่มีพ่อไม่มีแม่แล้ว เริ่มจากศูนย์ เริ่มจากต้องเดินไปหาสมัครงาน เพราะตังค์ไม่พอค่ารถ เริ่มจากเก็บผักบุ้งข้างหอมาผัดกินกับข้าวและต้องใช้เงินแค่วันละ 20 บาท ยังมีคนลำบากกว่าเราอีกมาก เพียงแต่เราไม่รู้ สู้ๆครับ สุดท้ายห้ามใจร้อน ชีวิตเราจะพังเพราะความใจร้อน ต้องเย็นกว่าน้ำให้ได้ ต้องปล่อยวางบ้างอะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด อย่ากดดันตัวเองมากเกินไป
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่