ตอนนี้เรามีปันหากับชีวิตเยอะแยะมาก ไมมี
ความสุขเลย  ปันหาเข้ามาเรื่อยๆ  ตอนแรกก็มีคนให้ระบายคอยรับฟัง. แต่ตอนนี้เราเองที่รองรับอารมเค้าและตัวเองด้วย ไม่รู้จะปรึกษาใคร เหนื่อยและก็ท้อมาก  เรามีการทำร้ายตัวเองด้วย เราปวดหัว อ่อนเพลียทั้งวัน  นอนปกติ ประมานเที่ยงคืน-ตี1. แต่ตอนนี้นอนหลังตีสามทุกวัน  ตื่นสายมาก  กินข้าวมือเดียวอยู่ได้ทั้งวัน  เราบอกแม่ว่าเครียดมากจนมีอาการแม่ก็บอกคิดไปเอง เราคิดไปเองจิงหรอคะ 😞