คือเราพึ่งมาเริ่มเป็นค่ะ แล้วมันก็หนักขึ้นเรื่อยๆ ทั้งๆที่ปัญหาที่เราเจอน้อยกว่าคนอื่นๆด้วยซ้ำ เราเป็นคนคิดมากอะค่ะ แต่ทัศนะคติเราเปลี่ยนไปจากเดิมเยอะมาก ประมาณว่า โลกไม่เห็นน่าอยู่เลย อยู่กันไปได้ยังไง เหมือนเป็นตัวถ่วงสังคม หรือบางทีเพื่อนพูดกับเราว่า ชีวิตยังมีพรุ่งนี้เสมอ เราก็บ่นๆว่า พรุ่งนี้แย่กว่านี้ ตายวันนี้ดีกว่า เพื่อนเราก็บอกเหมือนประมาณว่า ทำไมพูดเหมือนคนไม่เต็มเลย ถ้าพูดตายๆอีกจะไม่คุยด้วยแล้ว เหมือนว่าเราพูดอะไรที่มันน่ากลัวอะค่ะ หรือเราเพี้ยนไปแล้วจริงๆ เราก็ไม่รู้เหมือนกัน  
บางทีปัญหาเราแค่ 1 แต่เราคิดไปเป็น 100 เลย คือเราไม่รู้จะทำยังไง เพื่อระบายอารม เพราะว่าตอนนี้เราไม่มีเพื่อนสนิทค่ะ บางทีไปบ่นๆให้พ่อแม่ฟัง ก็ไม่มีใครเข้าใจ เหมือนทุกคนพูดกับเราประมาณว่า เป็นอะไรมากมั้ย คนอื่นไม่เห็นคิดอะไรเยอะแยะแบบนี้เลย แล้วก็ไม่ฟังต่อแล้ว

เราอยากมีวิธีระบายอารมณ์อะค่ะ หรือทำให้หายเป็นแบบนี้ ถ้าให้กำลังใจด้วยก็ดีค่ะ ใครมีวิธีทำให้หายเป็นคนมองโลกในแง่ลบขนาดนี้มั้ยคะ
ขอบคุณที่รับฟังนะคะ