เรากับสามี คบกันมา 18 ปี
แต่งงานกันมา 7 ปี
มีลูกชาย 1คน อายุ3.5ปี

นิสัยสามีเราเป็นคนอารมณ์ร้อน โมโหง่าย ใครพูดหรือทำอะไรไม่ถูกใจไม่ตรงใจเค้า ก็จะโมโหแสดงอาการไม่พอใจขึ้นมาทันที โดยเฉพาะกับเรา
พูดง่ายๆ ทุกวันนี้_เรารู้สึกเหมือนเราเป็นที่ระบายอารมณ์ของสามี ไม่ว่าสาเหตุของการไม่พอใจจะมาจากใคร เราก็มักจะตกเป็นจำเลยตลอด
มันทำให้เรารู้สึกแย่มากๆ
บางครั้งถ้าเราทนไม่ไหว ก็จะทะเลาะกัน

เราพยายามจะอดทน พยายามทำเฉยๆ พยายามทำทุกอย่างเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่จริงๆมันเจ็บอยู่ข้างใน พูดให้ใครฟังก็ไม่ได้ มันจุกอกทุกครั้งที่รู้สึกแย่
เราทำงานที่บ้าน ไม่ค่อยเข้าสังคม นานมากๆกว่าจะนัดเจอเพื่อนสมัยเรียนซักที พูดง่ายๆว่า ชีวิตเรามีแค่ลูกกับสามีแค่นั้น สังคมเรามีแค่นี้จริงๆ
บางครั้งคิดจะหนี พาลูกหนีไปด้วย แต่ก็กลัวไปอดตาย เพราะเราไม่เคยทำงานประจำ เรียนจบก็มาช่วยงานสามีแล้วก็แต่งงานเลย มันเลยทำให้เราไม่กล้าพอทีาจะก้าวออกมา คิดเสียแค่ว่า อดทนเท่านั้น เพื่อลูก
แต่ก่อนคิดว่าเดี๋ยวมีลูกเค้าคงจะปรับเปลี่ยนตัวเองบ้าง แต่เราคิดผิด ถ้าเค้าอารมณ์ไม่ดี แม้แต่ลูกก็ไปกวนใจเค้าไม่ได้ ตั้งแต่ลูกเกิดมา เราเลี้ยง90% 10% เป็นลุง ป้า ย่า ยาย ที่ช่วยบ้าง สามีเรา_ไม่เคยอาบน้ำให้ลูก ล้างก้นให้ลูกเลย มีเทนมใส่ขวดให้บ้าง แต่เรื่องนี้ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรา เราคิดเสียแค่ว่าเค้าคงไม่เหมาะกับการเป็นพ่อ เค้าแค่ทำให้ลูกเกิดมาแค่นั้น

จริงๆสามีเราก็มีส่วนดีมากมาย มีแค่เรื่องการควบคุมอารมณ์ การใส่อารมณ์กับเรานี่แหละ เหมือนเค้ายึดตัวเองเป็นศูนย์กลางของจักรวาลอ่ะ ทุกคนต้องได้อย่างใจเค้าทุกเรื่อง ซึ่งความจริงมันเป็นไปไม่ได้ พอไม่ได้อย่างใจก็โมโห หงุดหงิด  แล้วเราก็จะกลายเป็นที่ระบายอารมณ์ ไม่ใช่การทำร้ายร่างกายนะ แต่เป็นการกระทำ การแสดงออก คำพูด ที่มันบั่นทอนความรู้สึกเรามากๆ มากจนเราคิดว่า เค้าไม่รักเราแล้ว ที่อยู่ทุกวันนี้อาจจะผูกพัน เคยชินแค่นั้น

เราควรจะจัดการตัวเองยังไงดี ให้มีความสุขกับการใช้ชีวิตคู่ต่อไป