สวัสดีเพื่อนๆ ชาวพันทิปทุกคนนะ   วันนี้เรามีเรื่องมาเล่าให้เพื่อนๆ  ฟัง ถึงประสบการณ์พบเจอกับ "ยมทูต"
มันเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นจริงกับตัวเราเอง  แล้วแต่ใครจะเชื่อหรือไม่ ก็แล้วแต่วิจารณญาณของแต่ละคน
แต่เราก็เชื่อว่าเขามีตัวตนอยู่จริงๆ
บางคนอาจคิดว่าเราฝันเป็นตุเป็นตะ  แต่อะไรมันช่างจะบังเอิญขนาดนั้นล่ะ
วันที่  3   เมษายน ที่ผ่านมา  เป็นวันที่ย่าของเราเสียชีวิต
ในคืนวันที่  2  นั้นเอง  ปกติเราก็นอน  4-5  ทุ่มอยู่ทุกวัน   แต่ตอนเวลาน่าจะประมาณตี 2-3  ได้
เรารู้สึกแปลกๆ  มุนเป็นความรู้สึกแว็บๆ  แบบกึ่งหลับกึ่งตื่น
เหมือนมีใครมายืนอยู่ที่หน้าบ้าน  แล้วกำลังจะเข้ามาที่บ้าน   มันไม่ได้เป็นความรู้สึกของโจรหรือคนจะงัดบ้านอะไรทำนองนั้น
แต่แบบ.... เข้ามาเอง  เข้ามาได้โดยไม่ต้องขอใคร  อะไรทำนองนี้
.
เราก้ลุกขึ้นมาเข้าห้องน้ำแบบงัวเงีย
ทางเดินจากห้องเราไปห้องน้ำต้องผ่านเตียงที่ย่านอนอยู่
ย่าจะนอนที่เตียงในห้องกลางบ้าน  เพราะย่าไม่ชอบนอนในห้อง
เราก็ได้ยินเสียงย่าเราไอโคกๆ  ไอดังและแรงมากเหมือนจะไอเอาอะไรออกมาเลยแหละ
เราก็ไม่ได้คิดอะไร  เพราะแกแก่มากแล้ว  แล้วแกก้ไม่ค่อยสบายอยู่  จะไอก็ไม่แปลก
กลางคืนอากาศมันเย็น  คงไม่แปลกถ้าจะคันคอจนไอโคกๆ แบบนั้น  
เพราะตอนเราไม่สบาย  ก็เป็นแบบนี้เหมือนกัน
เราก็อดเป็นห่วงแกไม่ได้  อยากจะเดินเข้าไปเปิดมุ้งดู แต่ก็ไม่ได้เข้าไปดูแก  เพราะปกติแกจะไม่ให้ยุ่งตอนหลับ
แกบอกว่าพอตื่นแล้วนอนหลับยาก
เมื่อเข้าห้องน้ำเสร็จ   ตอนเดินกลับเข้าห้องก็ยังได้ยินเสียงของย่าไออยู่
...
มาถึงตอนสำคัญที่จะเล่าแล้ว
.
   ในตอนเช้าตรู่เราฝันว่า  ญาติๆ เรากำลังไหว้อะไรกันอยู่สักอย่าง หรือรวมตัวทำอะไรนี่แหละ เราก็อยู่ในนั้นด้วย
แต่แล้วอยู่ๆ  ก็เหมือนมีใครสักคงทำกระถางธูป  หรือรูปปั้นหุ่นอะไรสักอย่าง
เราเห็นไม่ชัด  เพราะมันเป็นลางๆ  สีดำๆ  ตกแตก
แล้วอยู่ๆ ก้มีเสียงนึงดังขึ้นว่า  "ใครทำตก  ใครทำแตก"
ก้ไม่มีใครยอมรับ  ทุกคนเหมือนกำลังอยู่ในอาการงุนงง ว่าเกิดอะไรขึ้น  ทำไมอยู่ๆ ถึงตกแตกอะไรทำนองนี้
แล้วก็มีเสียงนึงดังขึ้นบอกกับเราว่า   "รีบตามไปเร็ว  คิงมาแล้ว"
เราก็งง  ว่าคิงไหน  ใครคือคิง ?    ในหลวงหรอ?     นี่เราฝันถึงในหลวงหรอ  ?
(ในฝันนึกอีกที  เหมือนฝันซ้อนฝันอะไรทำนองนั้น)
"ตามไปเร็ว  เขาไปแล้ว  เขาพาไปแล้ว"  เราก็งง  ว่าใครไปไหน  ใครพาใครไปไหน ?
ในใจตอนนั้นอยู่ๆ ก็แวบคิดถึงย่าขึ้นมา  แล้วก็วิ่งตามเขาไป
เราเห็นคิง  คนนั้น  เขารูปร่างใหญ่  ไม่สูงมาก  ท้วมๆ   ผมยาว  หยิกหยอยเป็นลอน
ใส่หมวก  สวมเสื้อลักษณะเหมือนเสื้อคลุมยาวสีแดง  มีลายไทยดอกจอกสีทองด้วย
เขาหันมามองหน้าเราแล้วเดินเอามือไขว้หลังทั้ง  2  ข้างในมือเหมือนถือหรือจับเชือกอะไรอยู่สักอย่าง
แล้วเดินหันหลังคล้อยไปอย่างไว  พร้อมกับเงาดำๆ อะไรสักอย่างอีก เหมือนคน 1-2   คนตามไป  แต่เห็นไม่ชัดว่าคนมั้ย
เราก็วิ่งตามไปแล้วก็ตะโกนว่า  "เดี๋ยวก่อน  รอก่อน  อย่าเพิ่งไป  อย่าเพิ่งเอาไป"
แต่พวกเขาก้ไม่ฟังเสียงของเราเลย
พวกเขาเดินเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวาไปมา   เราก้วิ่งตามไป  จนสุดท้ายก็เจอพวกเขากำลังเดินเข้าไปตามอุโมงค์ดำมืด   
เราก้กำลังจะวิ่งเข้าไปจะถึงตัวของพวกเขา   กำลังจะจับที่ไหล่เขาแล้วบอกว่าเด่วก่อน  จะไปไหน  จะพาใครไปไหน  ?
แต่ก็ไม่ทัน   รู้สึกเหมือนมีคนจับคอเสื้อเรากระชากไว้  
แล้วพูดว่า "ตามเข้าไปไม่ได้"    แล้วกระชากเรามา   สายตาเราเห็นพวกเขาเดินหายลับเข้าไปในอุโมงค์สีดำนั้น
ปลายอุโมงเป้นแสงสีขาวเล็กๆ  แล้วก้ค่อยๆสว่างขึ้นจนแสบตา  แล้วเราก็ลืมตาตื่นขึ้น
เราก็รุ้สึกใจหายแปลกๆ  ดูนาฬิกาก็เพิ่ง  8  โมงกว่าๆ เก็บที่นอน พับผ้าห่มเข้าที่ตามปกติ ไม่ได้คิดอะไร
คิดว่าคงฝันทั่วๆ ไป เพราะเราก้ฝันอะไรแปลกๆ ทำนองนี้บ่อยๆ
ฝันเดจาวูบ่อยๆ คิดว่าคงเกิดอะไรในอนาคตแน่เลย แต่ก้ไม่ได้ใส่ใจอะไร  คิดว่าเป้นเรื่องของอนาคต
นั่งเล่นโทรศัพท์สักพัก  เกือบครึ่งชั่วโมงได้  ก็เดินออกมาจากห้องจะไปล้างหน้า
ปู่ก็เดินมาบอกว่าย่าเสียแล้วนะ  เสียเมื่อเช้า  ตอน 8 โมงได้มั้ง
เพราะปู่ตื่นมาตอน 7 โมง  ย่ายังไอ ยังขยับตัวอยู่เรย
ออกไปกินกาแฟแปปเดียว กลับมาดูย่าอีกที  แกก็ไปแล้ว
เรานี่อึ้งไปเลย
ผูกความคิดโยงไปโยงมา  เห้ย  ฝันเมื่อกี้ป่าวว่ะ   คิงมารับย่าไป
คิง  คือ  ยมทูต  หรอ  เขามาพาย่าเราไป
ใช่หรอ  งง  ได้แปปเดียวก็เข้าดุย่า   แกก้เหมือนคนแก่นอนหลับปกติ  แล้วก็จัดการตามพิธีต่อไป
.
ก้จบลงแล้วกับความฝันของเราถึงยมทูต  เราเชื่อว่ามันคือเรื่องจริง
เพราะเราเป้นคนมีเซ็นต์มาตั้งแต่เล็กๆ  ชอบฝันเดจาวูบ่อยๆ  นี่ก็เป้นอีกฝันนึง
ที่ยังจำได้จนปัจจุบัน และเชื่อว่า  เขามีอยู่จริง
รูปร่าง  แต่งกายแบบนี้ คล้ายกับที่เคยอ่านเจอในหลังสือเลย  แสดงว่าคนที่เขาพูดเรื่อง บุญ  บาป  กรรม  เขาคงไม่ได้มโนขึ้นมา
แต่เขาคงได้เห็นจริงกับตา  เขาจึงได้มาเขียน  มาบอกเล่าแก่พวกเรา  
เพื่อเตือนให้เราทำดี  และเชื่อในเรื่องของบากกรรม