เนื่องจากเรียนจบมา จขกท ได้เดินทางโดยบีทีเอสไปทำงาน ช่วงเช้าและเย็น ร่วมกับคนโดยสารท่านอื่นจำนวนแน่นมากถึงไม่แน่นมาก

       จขกท สังเกตตลอดหกเดือนที่ผ่านมา จะมีผู้ที่นั่งเก้าอี้ ผู้พิการ คนชรา และเด็กเสมอ (สังเกตสติกเกอร์ได้จากเหนือศีษระ ที่นั่งบริเวณริมสุดนะคะ ) ไม่ว่าผู้หญิง ผู้ชาย

       ถ้าตอนขณะนั้น ไม่มีพระภิกษุ ผู้พิการ คนชรา หรือเด็กเลย ก็นั่งได้ตามปกติ แต่เมื่อมีผู้ที่มีคุณลักษณะดังกล่าว ขึ้นขบวนมา เราก็ต้องยอมสละที่นั่งให้ ไม่ใช่หรือคะ แต่ส่วนมากเราจะเพ่งสายตาไปที่ผู้ชายก่อน ซึ่งเราว่าไม่ถูกเลย เราคิดว่าต่อให้ผู้หญิง หรือ ผู้ชาย ถ้าแข็งแรงดี ก็ควรลุกให้ผู้ที่อ่อนแอกว่า หรือ คนที่มีสัมภาระมากๆ

        วันนี้ก็เช่นกัน เหมือนเคย มีคนชราแบกเป้ เข้ามาในขบวน ผู้หญิงคนหนึ่ง นั่งที่นั่งสำรองสำหรับคนชรา เสียบหูฟัง ไม่สนใจอะไร คนที่ลุกให้ทันทีเป็นเด็กประถมเท่านั้น และบอก ไม่เป็นไรครับ ผมยืนได้ เรายืนอยู่ตรงนั้น เห็นแทบทุกๆวัน ว่า คนที่เสียสละมักเป็นเด็ก จนถึง นักศึกษา เป็นส่วนใหญ่ คนทำงาน ผู้ใหญ่ ก้มหน้าเล่นมือถือ ใส่หูฟัง มองๆละก้มๆ บางคนหลับเฉยเลย55

         เราสามารถทำสีเก้าอี้ หรือ นำสติกเกอร์ให้ตัวใหญ่ ไฮไลท์กว่านี้ได้ไหมคะ เหมือนไต้หวันไปเลย  เก้าอี้คนละสี ถ้าไม่มีคนชรา คนพิการ เด็ก คนปกตินั่งได้ แต่ถ้าเขาขึ้นมา คนนั่งที่ปกติต้องลุก เหมือนเป็นสิทธิน่ะค่ะ

          จกทข ไม่ได้อยากตำหนิใครนะคะ แค่อยากให้สังคมเรา มีจิตใจดี มีน้ำใจ จริยธรรมในใจแก่กัน หรือใครมีวิธีอื่นๆที่น่าสนใจไหมคะ ร่วมกันแชร์ได้นะคะ จขกท อยู่สังคมการออกแบบ พอรู้จักผู้คนทางสังคมอยู่บ้าง เผื่อจะเสนอดูคะ

ขอบคุณนะคะ