ฉันเป็นเด็กผญ.คนหนึ่งที่เมื่อก่อนเป็นคนสดใสร่าเริงใครๆก็บอกว่าน่ารัก รักคนอื่นมากกว่าตัวเอง
และเรื่องที่ฉันจะเล่าต่อไปนี้ คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นกับฉันเอง ฉันได้คบหากับผช.คนหนึ่ง เค้าเป็นที่ดีมากเลยนะ เข้าใจฉัน ทนกับนิสัยที่งี่เง่า น้อยใจของฉันได้
ฉันกับเขาเรียนอยู่ในรร.เดียวกัน ชั้นเดียวกัน แต่คนละทับแค่นั้นเอง เขาเป็นเด็กGpส่วนฉันอ่ะเป็นเด็ก
วิท-คนิต เรา2คนคบหากันมาซักระยะ ก่อนที่เราจะมา
คบหากันเราคุยๆกันเหมือนแฟนเลยนะประมานจะปีหนึ่งได้เลย แล้วเขาก็ขอเราคบ. เราคบกันได้1เดือน
แล้วคือเลิกเพราะฉันงี่เง่าเกินไป ขี้น้อยใจ ฉันเสียใจมาก เมื่อก่อนฉันเห็นเพื่อนๆของฉันกรีดแขนตัวเอง
ฉันรู้สึกว่ากรีดทำไม ทำไมต้องทำร้ายตัวเองด้วย
แต่ในวันนี้ที่ฉันเสียใจ ฉันตัดสินใจหยิบคัตเตอร์
มากรีดที่แขนของฉัน ฝั่งชายเขาก็รู้นะว่ากรีด
แต่เค้าก็บอกว่าทำเพื่ออะไร มันไม่มีไรดีขึ้นหรอก
ฉันเสียใจมาก หงุดหงิดตัวเองที่มันขี้น้อยใจ
ฉันจึงกรีดแขนทั้ง2ข้าง กรีดขาและหน้าตัวเอง
ฉันไม่กล้าบอกใครในครอบครัวเลยนะ ฉันเอาแต่เก็บตัวอยู่ในห้อง ไม่ยอมกินอะไรมา2วันแล้ว
ฉันอยากให้เขากลับมามากเลยนะ แต่มันเป็นไปไม่ได้หรอก พรุ่งนี้ฉันก็ต้องไปรร.แล้ว ต้องไปเจอเขาอีก
ฉันไม่รู้จะทำตัวยังไงเลย เพื่อนๆของฉันเขายังไม่รู้เรื่องนี้เลย ฉันคิดว่าคงต้องใส่เสื้อกันหนาว กับหน้ากากอนามัยละมั้ง คงไม่มีใครสงสัยหรอก
หน้านี้หน้าหนาวพอดี ฉันอยากกลับมาร่าเริงนะ
แต่ก็ไม่รู้เลยว่าเมื่อไรจะกลับมาร่าเริงได้อีก
#ฉันรู้นะว่าการกรีดแขนมันไม่ช่วยอะไรขึ้นมา
แต่ถ้าไม่ได้มายืนจุดๆนี้คงไม่มีใครเข้าใจ
#ขอบคุณที่รับฟังเรื่องของฉันนะค้ะ
#ฉันจะทำยังไงต่อดีอ่ะค้ะ?😔💔