เรื่องสั้น .......อาจะกู๊ด
โดย  ลิอ่อง



              “อาจะกู๊ด”
  
            หลังลาออกจากตำแหน่งรองนายก อบต.ของตำบล และหันมาตั้งหน้าตั้งตาทำบางอย่างริมอ่างน้ำใหญ่ในหมู่บ้าน ใครบางคนเคยพูดให้ยินถึงหูเขา ภาษาเขมรคำนี้มันก็คือคำไทยว่า “บ้า” นั่นแหละ    
    
            เป็นเวลาแรมเดือนที่เขาออกแรงทั้งกาย ใจ และสมอง ทำให้เกิดกังหันสูบน้ำขนาดใหญ่ที่ใช้พลังลม หวังช่วยทำให้แปลงผักริมอ่างน้ำนั้นงอกงาม กับมีแสงไฟส่องสว่างตอนกลางคืนโดยอาศัยพลังงานจากแสงแดดที่กักตุนไว้ตอนกลางวันบนแผงอุปกรณ์ เพื่อความปลอดภัยของคนและทรัพย์สินส่วนรวม

            เออ...บ้าก็บ้าสิวะ เขาอยากให้ชาวบ้านรู้เหลือเกินว่า ที่สู้ลงมือทำก็เพื่อความยั่งยืนของชีวิตต่างหาก มีแผ่นดินอยู่อาศัยแล้วก็รู้จักบริหารธรรมชาติให้มาหล่อเลี้ยงชีวิตเถอะ แรงลมกับแสงแดดเกิดขึ้นในโลกทุกวัน แต่คนกลับไม่รู้จักตักตวงมาใช้ มัวไปเสียเงินจ่ายค่าไฟกันอยู่ได้

            และเขาก็เชื่อนักว่า ถึงถูกมองเป็นคนบ้าตอนนี้ แต่ต่อไปจะต้องมีคนทำตามเขาอย่างแน่นอน ในเมื่อต้นทุนชีวิตจะค่อยๆ ลดลง และได้ประโยชน์ตอบกลับมาเห็นๆ

            เมียเขาเคยถามบ่อยครั้งว่าหมดแรงหรือยัง ยัง-เขาตอบนางอย่างหนักแน่น เหนื่อยหรือ ชั่วนั่งพัก กินข้าวกินน้ำ เรี่ยวแรงก็กลับคืนมาแล้ว ส่วนใจเล่า-สู้ไหม คำถามนี้ยิ่งกระตุ้นให้ไฟในหัวใจลุกโชนมากขึ้นไปอีก ไม่มีดอก วันที่เขาจะถอดใจ  

            จากวันเก่าหลายปีก่อนที่เคยติดรถตามเขาไปดูงานในจังหวัดชายแดนแห่งหนึ่งด้วยอาการเคลิ้มฤทธิ์สุรา ข้อความบนป้ายทางเข้าสถานที่แห่งนั้นฝังใจเขาไม่มีวันลืม “ทำตามคำพ่อ” พร้อมหลักการง่ายๆ ที่เกื้อกูลชีวิต อย่างเช่นการบ่มของเสียจากสัตว์เลี้ยงจนเกิดเป็นแก๊สจุดไฟทำกับข้าวได้แทนแก๊สถังในตลาด โอ้หนอ...ท่านเป็นพระเจ้าแผ่นดิน ท่านยังไม่ละเลยเรื่องแบบนี้ ทั้งยังทรงทำให้ดูเป็นตัวอย่างเสียอีก แล้วนี่เอ็งเป็นใครกันวะ อยู่กับทรัพยากรชั้นดี วัวควาย เป็ดไก่รอบบ้าน แต่ไม่เคยหวนคิดถึงค่าของมัน  

             วันนั้น เขาแทบสร่างเมา หัวสมองสว่างวาบขึ้นมาทันที พระพักตร์ของพระองค์ท่านประทับในใจเสมอมานับแต่ที่เขาให้สัญญากับตัวเองว่าจะต้องลงมือทำให้ได้ เพื่อตัวเอง ครอบครัว และเพื่อหมู่บ้าน ตามวลีดลใจ “ทำตามคำพ่อ” ที่ประจักษ์แก่สายตาและหัวใจในวันนั้น
    
              และหากมีคนว่าเขาบ้า ก็ขอให้รู้เถิด...นี่คือไอ้บ้าที่ทำเพื่อแสดงความขอบคุณพระเจ้าแผ่นดินของเขา


                                                           ---------------------------------------------


(ตุลาคม 2560)
หมายเหตุ : เรื่องสั้นๆ นี้เขียนขึ้นจากบทความ "เพื่อรอยยิ้มของพ่อ" (ในหนังสือ ดูพ่อทำแล้วนำมาปรับใช้ ของกระทรวงพลังงาน, ปี
                2558) ที่ผู้เขียนได้เขียนขึ้นจากการสัมภาษณ์ชีวิตของปราชญ์ชาวบ้านท่านหนึ่งที่จังหวัดสุรินทร์ ซึ่งขอนำเสนอไว้ต่อท้ายจากนี้ค่ะ