ขออภัยหากใช้แท็กไม่ตรงนะคะ เป็นกระทู้แรก

สวัสดีค่ะ กระทู้นี้อยากขอคำปรึกษาจากทุกท่าน ถึงจะอยู่ในวัยรุ่นตอนปลายแล้วแต่ขอแทนตัวเองว่าหนูนะคะ ขอเล่าก่อนค่ะ พ่อแม่หนูแยกทางกันตั้งแต่หนูอายุประมาณ3-4ขวบค่ะ เหตุผลที่ทำให้ทั้งคู่แยกทางกัน หนูไม่เคยทราบ ภาพของพ่อยังคงอยู่ในความทรงจำลางๆ หนูจำได้ว่าหนูเคยอยู่กับพ่อเคยคุยกับพ่อ แต่มันไม่ชัดเจนเท่าไหร่อาจเป็นเพราะตอนนั้นก็ยังเด็ก คนในบ้านก็ไม่มีใครพูดถึงพ่อหนูเลย ทุกคนทำให้เขาไม่มีตัวตนอีกต่อไป หนูจึงโตขึ้นมาโดยไม่รู้สึกขาดหรือโหยหาความรักจากพ่อเลย ตอนยังเรียนเห็นเพื่อนๆมีพ่อมางานวันพ่อ เล่าเรื่องพ่อเขาให้เราฟัง พ่อมารับ พ่อซื้อของให้ เราก็แอบคิดบ้าง แต่ก็รู้สึกเฉยๆ  แต่ตอนนี้ หนูคิดว่าหนูโตขึ้นมามากแล้ว ความสำเร็จต่างๆที่น่ายินดีเกิดขึ้นกับชีวิตหนูมากมาย มีเพียงแม่และครอบครัวฝ่ายแม่ที่ได้รับรู้และชื่นชมยินดีมาตลอด แต่พ่อ.. พ่อของหนูไม่เคยได้รับรู้ความสำเร็จนั้นของลูกสาวคนนี้เลย หนูอยากให้ท่านได้ภูมิใจในตัวลูกคนนี้ ถึงแม้ไม่ได้เลี้ยงดู แต่ก็อยู่ในฐานะผู้ให้ชีวิต  ตอนเด็กๆไม่เคยอยากรู้จัก แต่ตอนนี้อยากให้ผู้ชายคนนั้นมาอยู่ในทุกๆช่วงของชีวิต

ความจริงแล้วหนูค้นหาชื่อพ่อลงในfacebook เจอเฟสของพ่อมาได้ซักพักแล้วค่ะ  เปิดดูรูป ดูสิ่งต่างๆแล้วน้ำตาก็ใหล นี่พ่อจริงๆใช่มั้ย หน้าเหมือนเราจังเลยนะ  พ่อมีครอบครัวใหม่ด้วยค่ะ มีลูกสาวกับลูกชายแต่ก็เด็กกว่าหนูคงเกือบสิบปี ทุกอย่างไม่มีอะไรบ่งบอกเลยว่า พ่อมีลูกสาวคนโตอีกคน  

วันนี้วันพ่อ หนูจึงคิดอยากจะทักพ่อไป อยากรู้ว่าเขาเป็นยังไงบ้าง ยังจำหนูได้มั้ย แต่หนูไม่รู้ว่ามันจะสมควรหรือเปล่า เพราะแม่ก็ดูไม่อยากให้หนูเกี่ยวข้องกับพ่ออีก ส่วนพ่อก็มีครอบครัวใหม่แล้วด้วย กลัวว่าทางภรรยาใหม่จะไม่พอใจ  รบกวนขอคำปรึกษาจากทุกๆท่านด้วยนะคะ