ต่อจากกระทู้ที่แล้ว จบลงที่การเตรียมตัวเพื่อผ่าคลอด https://ppantip.com/topic/38327649
ถึงสักที
วันที่ 19 พ.ย. 2561 วันที่หมอนัดผ่าคลอด อดข้าวอดน้ำตั้งแต่หลังเที่ยงคืน นอนไม่หลับเพราะตื่นเต้น
จะได้เจอถั่วเขียวน้อยของแม่แล้ว ตื่นตั้งแต่ 6 โมงเพื่ออาบน้ำเตรียมตัวไป รพ. ต้องไปถึง 7 โมง
ไปถึงพยาบาลก็พาเข้าห้องเตรียมคลอด ให้เราเปลี่ยนชุดของ รพ. ทำการโกนขนหน้าท้องและตรง...จนพอเกลี้ยง
แล้วพาเรามานอนเตียงเพื่อเจาะสายน้ำเกลือ และสวนสายฉี่ มีคนบอกไว้ว่าเจ็บ แต่เอาจริงๆแล้วมันไม่ได้เจ็บขนาดนั้น
สวนสายฉี่มันจะเสียวๆ นิดหน่อย หายใจเข้าลึกๆๆ เดี๋ยวก็ชิน เพราะต้องคาสายอยู่ประมาณ 3 วัน พอถึงเวลา 8 โมงเวรเปล
ก็เข็นเราไปที่ห้องผ่าตัด บรรยากาศมันจะเย็นๆวาบๆ หน่อย แต่พี่ๆพยาบาลและคุณหมอในนั้นเป็นทีมงานที่รู้จักมักคุ้นกันตั้งแต่เด็กๆ
เพราะแต่ก่อนคุณแม่เราทำงานใน รพ. นี้ จึงคลายความกังวลลงไปหน่อย
พยาบาลก็เตรียมล็อคแขนขา ใส่หมวกคลุมและมาแนะนำขั้นตอนการผ่าทั้งหมด หลังจากนั้นก็รอหมอเข้ามา 8.30 น.
ได้ยินเสียงหมอ เอ๊ะ!! ทำไมตื่นเต้น หมอวิสัญญีทำการจับที่หลัง ให้ทำท่าคุดคู้ เข่าพยายามชิดท้องเพื่อจะฉีดยาเข้ากระดูกสันหลังเพื่อบล็อกหลัง
หมอตะโกนเสียงดัง ห้ามสะดุ้งค่ะ!! คือที่สะดุ้งไม่ได้เจ็บนะคะ ตกใจเสียงหมอนี่แหละค่ะ 555555555 จะบอกว่าไม่เจ็บเลย
ไม่นานหมอก็ทดสอบความชา ก็ชาช่วงล่างไม่รู้สึกอะไรแล้ว สบายใจละ ไม่นานหมอผ่าตัดที่เราทำการฝากท้องไว้ก็เข้ามาทักทาย
พูดคุยให้เราสบายใจจากนั้นก็ทำการลงมีด ขั้นตอนนี้เราไม่เห็นอะไรเลยเพราะจะมีฉากกั้นไว้ ผ่านไปสัก 15 นาทีถั่วเขียวน้อยของแม่
ก็ออกมาจ้าาาา ร้องเสียงดังงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ความรู้สึกแค่ได้ยินเสียง น้ำตาก็เริ่มมาละจ้าาา
สักพักพยาบาลก็ถือลูกมาให้ดู หอมแก้มไป 3 ทีน้ำตาลไหลไปกี่ลิตรก็ไม่รู้ เฝ้ารอคอยมาเกือบ 10 เดือนเพื่อวันนี้จริงๆ
มีความสุขมากอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกตัวอีกทีก็อยู่ในห้องพักฟื้นแล้ว คือ หลับไปด้วยฤทธิ์ยา (มั้ง) นี่เป็นรูปตอนพี่หมอถ่ายไว้ให้ค่ะ
ผมชื่อ "ฌัลล์" น้ำหนักคลอด 3,100 กรัม ความยาว 51 ซม. คลอดเวลา 8.55 น.
ขอบคุณที่ติดตามอ่านกันนะคะ กระทู้หน้าเรื่องอะไร รอเลยจ้าา
ถึงสักที...วันที่รอคอย "ผ่าคลอดบล็อกหลัง"
ถึงสักที วันที่ 19 พ.ย. 2561 วันที่หมอนัดผ่าคลอด อดข้าวอดน้ำตั้งแต่หลังเที่ยงคืน นอนไม่หลับเพราะตื่นเต้น
จะได้เจอถั่วเขียวน้อยของแม่แล้ว ตื่นตั้งแต่ 6 โมงเพื่ออาบน้ำเตรียมตัวไป รพ. ต้องไปถึง 7 โมง
ไปถึงพยาบาลก็พาเข้าห้องเตรียมคลอด ให้เราเปลี่ยนชุดของ รพ. ทำการโกนขนหน้าท้องและตรง...จนพอเกลี้ยง
แล้วพาเรามานอนเตียงเพื่อเจาะสายน้ำเกลือ และสวนสายฉี่ มีคนบอกไว้ว่าเจ็บ แต่เอาจริงๆแล้วมันไม่ได้เจ็บขนาดนั้น
สวนสายฉี่มันจะเสียวๆ นิดหน่อย หายใจเข้าลึกๆๆ เดี๋ยวก็ชิน เพราะต้องคาสายอยู่ประมาณ 3 วัน พอถึงเวลา 8 โมงเวรเปล
ก็เข็นเราไปที่ห้องผ่าตัด บรรยากาศมันจะเย็นๆวาบๆ หน่อย แต่พี่ๆพยาบาลและคุณหมอในนั้นเป็นทีมงานที่รู้จักมักคุ้นกันตั้งแต่เด็กๆ
เพราะแต่ก่อนคุณแม่เราทำงานใน รพ. นี้ จึงคลายความกังวลลงไปหน่อย
พยาบาลก็เตรียมล็อคแขนขา ใส่หมวกคลุมและมาแนะนำขั้นตอนการผ่าทั้งหมด หลังจากนั้นก็รอหมอเข้ามา 8.30 น.
ได้ยินเสียงหมอ เอ๊ะ!! ทำไมตื่นเต้น หมอวิสัญญีทำการจับที่หลัง ให้ทำท่าคุดคู้ เข่าพยายามชิดท้องเพื่อจะฉีดยาเข้ากระดูกสันหลังเพื่อบล็อกหลัง
หมอตะโกนเสียงดัง ห้ามสะดุ้งค่ะ!! คือที่สะดุ้งไม่ได้เจ็บนะคะ ตกใจเสียงหมอนี่แหละค่ะ 555555555 จะบอกว่าไม่เจ็บเลย
ไม่นานหมอก็ทดสอบความชา ก็ชาช่วงล่างไม่รู้สึกอะไรแล้ว สบายใจละ ไม่นานหมอผ่าตัดที่เราทำการฝากท้องไว้ก็เข้ามาทักทาย
พูดคุยให้เราสบายใจจากนั้นก็ทำการลงมีด ขั้นตอนนี้เราไม่เห็นอะไรเลยเพราะจะมีฉากกั้นไว้ ผ่านไปสัก 15 นาทีถั่วเขียวน้อยของแม่
ก็ออกมาจ้าาาา ร้องเสียงดังงงงงงงงงงงงงงงงงงง ความรู้สึกแค่ได้ยินเสียง น้ำตาก็เริ่มมาละจ้าาา
สักพักพยาบาลก็ถือลูกมาให้ดู หอมแก้มไป 3 ทีน้ำตาลไหลไปกี่ลิตรก็ไม่รู้ เฝ้ารอคอยมาเกือบ 10 เดือนเพื่อวันนี้จริงๆ
มีความสุขมากอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกตัวอีกทีก็อยู่ในห้องพักฟื้นแล้ว คือ หลับไปด้วยฤทธิ์ยา (มั้ง) นี่เป็นรูปตอนพี่หมอถ่ายไว้ให้ค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามอ่านกันนะคะ กระทู้หน้าเรื่องอะไร รอเลยจ้าา