ทุกคนก็รักชีวิต รักตัวเองทั้งนั้น ไม่มีใครเขาอยากตายหรอก
   พอกล่าวคำนี้หลายๆ คนคงถามว่า แล้วจะฆ่าตัวตายทำไม?
    ถ้าเป็นแต่ก่อน จขกท.คงนั่งอธิบายเพื่อให้เขาเข้าใจ แต่พอมาถึงวันนี้ วันที่เหนื่อยพอแล้ว เหนื่อยจะอธิบาย เหนื่อยที่จะรอคนเข้าใจ เหนื่อยที่ต้องทนกับคำพูดต่างๆ นานาที่ได้รับมา ก็มีแค่รอยยิ้มบนใบหน้า รอยน้ำตาข้างในใจ ส่งไปให้เขา
         แค่อยากบอกว่า สิ่งที่ต้องการคือความเข้าใจ สิ่งที่อยากได้คืออ้อมกอด ไม่ใช่คำปลอบคำสอน คำตัดสิน
       กท.นี้ตั้งขึ้นมาเพียงแค่อยากระบายเพราะเหนื่อยที่ต้องอธิบายกับคนรอบๆ ตัวแล้ว
       ถ้าคนข้างๆ คุณเป็นโรคซึมเศร้า กอดเขาได้ไหม อย่าทำให้เขารู้สึกเดียวดาย แค่มีสักคนเป็นเหตุผลให้อยากมีชีวิตต่อ ให้มีแรงใจสู้กับโรคนี้และโลกนี้