ตามหลักความเชื่อส่วนตัวผมแล้ว ผมไม่มีความเชื่อเกี่ยวกับเรื่องร้ายๆ ที่เกิดขึ้นในวัยที่เรียกว่า "เบญจเพส" และคำนี้ไม่เคยมีในหัวสมองของผมเลยครับ ครั้งแรกที่เคยได้ยินคำนี้คือ ตอนที่ทำงานบริษัทเก่า ตอนนั้นผมอายุ 23 ปี จะมีรุ่นพี่ในออฟฟิศคนหนึ่งกำลังจะซื้อรถยนต์คันแรก แกจึงไปขอคำปริษากับผู้จัดการฝ่าย (ตัวผมอยู่ในเหตุการณ์ด้วย) ผู้จัดการจึงให้คำปริษากับรุ่นพี่สักพัก สิ่งที่ผมได้ยินแล้วทำให้ผม งง แบบไม่เข้าใจคือ ผู้จัดการได้พูดคำว่าวัย "เบญจเพส" ผมเลยแทรกถามผู้จัดการต่อว่า มันคืออะไร แกเลยอธิบายย่อๆให้ผมฟังว่า "เบญจเพส" มันเป็นช่วงเวลาหรือเหตุการณ์ที่จะเจอเคราะห์ร้ายของชีวิตคนเราหรือเหตุการณ์สำคัญในชีวิต (ตามความเชื่อของคนสมัยโบราณ) ซึ่งจะเกิดขึ้นกับคนเราในระหว่างที่มีอายุ 25 ปี และแกก็ย้ำกับผมว่า "มันแล้วแต่คนนะ เพราะมันเป็นความเชื่อส่วนบุคคล" จากนั้นผมก็นั่งคิดอยู่คนเดียวและถามตัวเองว่า /มันมีด้วยหรอแบบนี้?/แบบนี้ก็ได้หรอ?/ฉันต้องเชื่อมั้ย? ไหนๆก็ไหนๆแล้ว ในเมื่อได้ยินคำนี้และรู้จักคำนี้แล้ว คิดในใจเอาวะ ฉันจะคอยดูตอนฉันอายุ 25 แล้วกันว่ามันจะจริงอย่างที่ผู้จัดการพูดหรือเปล่า...............
ต่อมาพออายุผมครบ 25 ปี (ตามวันเกิด) แล้วอีกไม่กี่วันภายในเดือนเดียวกัน เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้นมากับตัวผม คือ...โดนบริษัทบอกเลิกจ้างผมกระทันหันมากทั้งๆ ที่ผมเองไม่มีความผิดอะไรตามที่กฎหมายคุ้มครองแรงงานระบุ (บริษัทใหม่นะ) ถือว่าประเดิมต้อนรับผมในวัย 25 ปี (วัยเบญจเพส) 5555+ คิดอีกทีก็รู้สึกตลก ขำตัวเองมาก (พูดกับตัวเองว่า..มันเป็นเรื่องจริงหรอเนี้ยย.) โอเค..ในเมื่อมันเกิดขึ้นแบบนี้แล้ว ผมก็ต้องไม่ท้อสิ..และเรื่องการเลิกจ้างของผมมันเป็นเรื่องการเลิกจ้างไม่เป็นธรรม ผมจะยอมหรอ..แน่นอนไม่ยอมครับ จากนั้นผมจึงไปขอคำปรึกษาที่ศาลแรงงานกลางกรุงเทพและจึงให้ศาลสั่งฟ้องบริษัทฯ (ถ้าเล่าละเอียดมันจะยาวนะ และมันอาจจะออกนอกเรื่องเบญจเพสไปเป็นเรื่องศาลต่อเลย555) เคร..งั้นผมสรุปเลยดีกว่านะ.."วัยเบญจเพส" หรือระว่างที่ผมใช้อายุ 25 ปีของผม มันมั่วแต่เสียเวลากับการขึ้น-ลงศาล บอกเลยเสียเวลามาก เหนื่อยมาก ทั้งๆที่เราเป็นฝ่ายโจทก์นะ แต่เหนื่อยโครตๆเลยจริงๆ กว่าเรื่องจะจบสิ้นก็เกือบผมอายุจะเข้า 26 ละ *ข้อดีคือ...ตอนนี้ศาลตัดสินแล้วนะครับ***ให้จำเลยจ่ายค่าเลิกจ้างไม่เป็นธรรมตามที่โจทก์เรียกเป็นเงิน*** เพื่อนๆ ที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับวัยเบญจเพสแชร์กันได้นะครับ
******ขอบคุณครับ******
เบญจเพส
ต่อมาพออายุผมครบ 25 ปี (ตามวันเกิด) แล้วอีกไม่กี่วันภายในเดือนเดียวกัน เกิดเหตุการณ์ไม่คาดคิดขึ้นมากับตัวผม คือ...โดนบริษัทบอกเลิกจ้างผมกระทันหันมากทั้งๆ ที่ผมเองไม่มีความผิดอะไรตามที่กฎหมายคุ้มครองแรงงานระบุ (บริษัทใหม่นะ) ถือว่าประเดิมต้อนรับผมในวัย 25 ปี (วัยเบญจเพส) 5555+ คิดอีกทีก็รู้สึกตลก ขำตัวเองมาก (พูดกับตัวเองว่า..มันเป็นเรื่องจริงหรอเนี้ยย.) โอเค..ในเมื่อมันเกิดขึ้นแบบนี้แล้ว ผมก็ต้องไม่ท้อสิ..และเรื่องการเลิกจ้างของผมมันเป็นเรื่องการเลิกจ้างไม่เป็นธรรม ผมจะยอมหรอ..แน่นอนไม่ยอมครับ จากนั้นผมจึงไปขอคำปรึกษาที่ศาลแรงงานกลางกรุงเทพและจึงให้ศาลสั่งฟ้องบริษัทฯ (ถ้าเล่าละเอียดมันจะยาวนะ และมันอาจจะออกนอกเรื่องเบญจเพสไปเป็นเรื่องศาลต่อเลย555) เคร..งั้นผมสรุปเลยดีกว่านะ.."วัยเบญจเพส" หรือระว่างที่ผมใช้อายุ 25 ปีของผม มันมั่วแต่เสียเวลากับการขึ้น-ลงศาล บอกเลยเสียเวลามาก เหนื่อยมาก ทั้งๆที่เราเป็นฝ่ายโจทก์นะ แต่เหนื่อยโครตๆเลยจริงๆ กว่าเรื่องจะจบสิ้นก็เกือบผมอายุจะเข้า 26 ละ *ข้อดีคือ...ตอนนี้ศาลตัดสินแล้วนะครับ***ให้จำเลยจ่ายค่าเลิกจ้างไม่เป็นธรรมตามที่โจทก์เรียกเป็นเงิน*** เพื่อนๆ ที่มีประสบการณ์เกี่ยวกับวัยเบญจเพสแชร์กันได้นะครับ
******ขอบคุณครับ******