เขาทำอะไรเขาจะรู้สึกว่าตัวเองไม่ผิดเสมอค่ะ จนเราต้องบอกเขาก็ไม่ยอมรับ ทะเลาะกันแรงจนเขาบอกว่าเออ เขาผิดเองล่ะ ซึ่งใจจริงๆเขาไม่ได้รู้สึกแบบนั้นเลย แล้วมีประโยคนึงซึ่งเราโคตรเจ็บคือมันพูดไม่ออกค่ะ เขาพูดว่า ยอมรับผิดแล้วได้อะไร? ทุกวันนี้เขาทำอะไรไม่เคยผิดในสายตาตัวเองค่ะ เราจะทำยังไงให้คนๆนึงคิดแบบนั้นได้คะ กลายเป็นว่าตอนนี้เราทำอะไรก็ผิดในสายตาเขาแทนค่ะ ทั้งๆที่เราก็เป็นเหมือนเดิมทุกอย่าง เขาไม่เคยนึกถึงเรา และเขาขอโอกาสแก้ตัวไปเรื่อยๆ ตอนนี้เขาเริ่มอยากปล่อยเรา เหตุผลที่ให้มันกลายเป็นโทษที่เราผิดทุกอย่าง ทั้งๆที่เขาไม่เคยพยายามแก้ไขตัวเองเลย

มีอีกคำถามค่ะ เขาบอกเราว่ากลัวเราเกลียดเพื่อนร่วมงานเขา เราบอกว่าอยู่เขาแหละ อย่างตอนนี้เรารู้สึกไม่โอเคมากๆไม่ใช่กับเพื่อนร่วมงานเขานะแต่กับตัวเขาเอง เขาไม่ค่อยทำดี เรากลายเป็นคนน่ารำคาญสำหรับเขา พูดด้วยยังไม่อยากพูด หงุดหงิดตลอดเวลาที่คุยกับเรา จะไปไหนมาไหนไม่ค่อยได้ไปด้วยกันเพราะเขาไม่อยากไป แต่กับเพื่อนร่วมงาน เป็นอีกแบบค่ะ ล่าสุดมีบัตรคอนได้ฟรีมา เขาจะขับรถไปให้เพื่อนร่วมงานทันทีทั้งๆที่เรากับเขาเพิ่งทะเลาะเรื่องเขาไม่อยากพาเราไปไหน


ขอโทษด้วยนะคะว่าจะถามคำถามแต่ดันดราม่าซะงั้น