แม่วัยทอง เป็นไบโพลาร์ กับ ลูกวัยรุ่น เป็นซึมเศร้า จะอยู่ร่วมกันยังไงให้มีปัญหาน้อยที่สุดคะ

เราเกลียดนิสัยแม่ที่เอาแต่ใจตัวเอง หากพูดอะไรแย้งความคิดเค้า จะกลายเป็นว่าเราเถียง ทั้งๆที่เราแค่อธิบาย บ่อยครั้งเวลาทะเลาะกัน เราต้องเงียบ บ่อยครั้งที่เค้าจะไล่เราออกจากบ้าน ไปอยู่ที่อื่น 

แม่จะนิสัยเผด็จการ ต้องให้เราเชื่อเค้าและทำตามเค้าเท่านั้น หากขัดใจเค้าจะดราม่า บางทีเค้าก็กรี๊ดออกมาจนเราตกใจ เวลาเราเห็นแม่มุมนี้ ลึกๆเราจะแอบเกลียดแม่

ทุกวันนี้เหมือนเราจะเป็นโรคซึมเศร้า เพราะเราเก็บกด พูดอะไรเถียงอะไรไม่ได้ ต้องเก็บความรู้สึกแล้วไปกรี๊ดและทำลายข้าวของในห้องแทน เราจะแอบไปหาหมอ เพื่อรักษาโรคนี้ให้หายให้ได้ ตอนนี้อาการหนัก เวลาเราเห็นแม่ไม่สบาย เราจะรำคาญและหงุดหงิดแทนที่จะสงสารเค้า  เวลาเค้าบ่น ร่างกายเราจะแอนตี้ทันที