หมอวินิจฉัยว่าเราเป็นไบโพล่า ซึ่งจริงๆอาการก็ตรงหมด แต่เราสับสนว่ามันเป็นเพราะโรคหรือสันดานของเรากันแน่ มันจะมีอยู่ช่วงนึงที่อะไรก็แล้วแต่มันมาสกิดอารมณ์ความโกรธเรามาก โกรธเหมือนเขาไปฆ่าใครตาย ทั้งๆที่มันเป็นเรื่องเล็กน้อยถึงขนาดที่ว่าเราจำเหตุผลที่โกรธไม่ได้ด้วยซ้ำ แต่จำได้ว่าตัวเองโกรธรุนแรงมาก มีปัญหามากเรื่องการเข้าสังคม เพราะโกรธในเรื่องไม่ควรโกรธอันนี้คงเป็นปัญหาใหญ่สุด จริงๆอาการพวกนี้มันมักจะมาในช่วงที่เราซึมเศร้า แบบโกรธทั้งน้ำตา โกรธจนทำอะไรไม่ได้เพราะรู้สึกว่ามีไฟมาเผาที่ใจตลอดเวลา มันแสบ เจ็บปวดมาก แล้วก็จะนอนซมเป็นเดือน พออารมณ์โกรธหายไปจะเหลือแต่อาการซึมเศร้าเพียวๆ บางทีก็โทษตัวเองว่า ทำไมถึงพูดแบบนั้นโกรธแบบนั้น โทษตัว เกลียดตัวเอง อยากตาย เบื่อไปหมด แล้วก็จะวนมาที่ พอเราเศร้าจนพอใจแล้วอะ บางทีกินเวลา 6 เดือน ที่ไม่ออกไปไหน นอนซึมทั้งวัน ก็เหมือนจะกลับมาสดใสด้วยความรู้สึกที่ว่า โอเค ชั้นจะเริ่มต้นใหม่ วางแผนทำนู้นนี่ร้อยแปดรายการ แล้วก็จะวนที่อารมณ์โกรธใหม่ค่ะ บางทีก็ดาวน์ไปดื้อๆเลย แล้วก็โทษตัวเอง ทำไมเป็นคนขี้เกียจแบบนี้ ไร้ค่ามาก เอาจริงๆอาการนี้ก็ปัญหาใหญ่พอกัน เพราะทำเอาเราทำร้ายตัวเอง เกือบฆ่าตัวตายมาหลายรอบแล้ว พอหมอบอกเราเป็นโรคนี้ เราสับสนค่ะว่ามันเป็นเพราะโรค หรือเพราะเราขี้เกียจ ขี้โมโหเป็นสันดาน