ในวันที่ท้องฟ้า เป็นสีเทา .... .

เหงาค่ะ

อยากมีชีวิตที่แบบว่า  ทำงาน เลิกงานกลับบ้านแล้วมีคนที่ดีรอเราอยู่ที่บ้าน  คุยกันกินข้าวกัน อยู่กันเเบบเรียบง่าย ....

หลับไปพร้อมกับอ้อมกอดของคำว่ารัก   ... ไม่ใช่หันหลังชนกัน ......

ตื่นเช้ามา เจอหน้าคนที่รักเรา ...และมีแค่เราคนเดียว

คนที่เราไม่ต้องหวาดระเเวง
คนที่ราสามารถเชื่อใจได้ในทุก ๆ สิ่ง


คนที่คอยดูแลเรา ... ในทุกช่วงเวลา




คนที่เราไม่ต้องคอยวิ่งตาม ... .

คนที่อยู่เคียงข้างเรา แม้ในวันที่ต้องห่างกัน ....
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่