ตั้งแต่ที่เขาจากเราไป จากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ
เราพึ่งเข้าใจคำว่าเหมือนตายทั้งเป็น
อยากกอดแค่ไหนก็ทำไม่ได้
อยากบอกว่าคิดถึงเขาก็คงไม่ได้ยิน
มือนั้น อ้อมกอดนั้น แค่คิดถึงทุกครั้งน้ำตาก็ไหล
กว่าจะผ่านไปได้แต่ละคืนนั้นแสนทรมาน
บางทีก็ต้องร้องไห้จนหลับ
คนที่มีกันอยู่ก็ดูแลกันให้ดีนะ เราไม่รู้หรอกว่าวันสุดท้ายจะมาถึงเมื่อไหร่
เรารู้แค่ว่าเวลาที่มีกันอยู่ข้างๆมันวิเศษที่สุดแล้ว