คือแม่เรามีน้อง ซึ่งเราไม่ได้อยากได้อยู่แล้ว คือในเมื่อเราไม่อยากได้เราก็ไม่อยากเลี้ยงอะ พอเราไม่อยากเลี้ยง เราเลี้ยงไม่ได้เเม่ก็มาด่า มาว่าสารพัดที่จะสรรหาคำมาว่า ทำไมลูกกูห่วยแตกอย่างงี้วะ? บอกให้เราหางานทำ แต่ตัวเองไม่เคยเริ่มไม่เคยเป็นต้นแบบอะ ไล่ให้ไปอยู่กับพ่อไล่ให้ลองไปอยู่คนเดียวบ้าง คือเขาก็คงจะคิดละว่าลองไปอยู่คนเดียวสิจะอยู่อย่างไง คือเราทำเป็นทุกอย่างนะ ซักผ้า หุงข้าว ล้างจาน ทำกับข้าว แต่ไม่อยากทำเพราะปากเขาไม่ดีอะ คือทำก็ด่าไม่ทำก็ด่า ทำอันนี้ให้เดี๋ยวก็เอาอีกอันมาด่า ไม่ทำดีกว่ามั้ยแบบนี้? แล้วแต่ละคำที่ด่า ไม่ใช่คำดีๆเลยนะ มีแต่คำหยาบๆทำร้ายจิตใจทั้งนั้น เวลาที่เขาด่าเวลาเราเถียงก็หาว่าก้าวร้าว พออยู่เงียบเฉยไม่เถียงไม่โต้ตอบบ้าง หาว่าเราอย่างโน้นอย่างนี้ ไม่พูดก็ไม่ต้องพูดกับกูอีกนะ เอ้า!เขาต้องการอะไรจากเราอะ...?