ขอระบายความในใจเกี่ยวกับครอบครัว ความกตัญญู บาปบุญคุณโทษ เกี่ยวกับพ่อค่ะ เพื่อใครมีปัญหาคล้ายๆกันมาช่วยบอกเล่าประสบการณ์หน่อยค่ะ
นานแล้วที่ไม่ได้ตั้งกระทู้ในพันทิป แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วจริงๆ กลัวตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ เริ่มจากเมื่อก่อนสมัยเด็กๆ ตั้งแต่จำความได้คือ
พ่อเป็นคนที่ชอบกินเหล้ามากถึงมากที่สุด ถ้าวันไหนเมามากจนนอนหลับไป ถือว่าวันนั้นโชคดีของแม่ ของเราและน้องที่พ่อเมาจนหลับ
แต่ถ้าวันไหนที่พ่อเมามากจนหาเรื่องทะเลาะกับแม่ วันนั้นจะเป็นวันที่พวกเรา 3 คนแม่ลูกแทบจะไม่ได้หลับ ไม่ได้นอนกันเลยค่ะ
เพราะพ่อจะด่าแม่จนกว่าจะพอใจ จนกว่าแกจะนอนหลับไปเอง วันไหนสุดๆแล้วจริงๆ แกจะทำลายข้าวของดีหน่อยที่ไม่เคยทำร้ายร่างกายแม่หรือเราหรือน้อง พ่อเป็นแบบนี้เสมอมาจนเรารู้สึกเบื่อหน่ายพ่อมาก จนถึงยุคต้มยำกุ้ง ฟองสบู่แตก ปัญหาในครอบครัวเรา ยิ่งหนักหนาสาหัสมากขึ้น
พ่อตกงานไม่มีงานทำ ดีหน่อยที่แม่ยังคงทำงานได้อยู่ในโรงงานเล็กๆ หาเงินเลี้ยงดูทุกคนในบ้าน พ่อเป็นคนหัวดื้อ คิดว่าตัวเองถูกเสมอ
ทุกคนในบ้านผิดหมดยกเว้นตัวเอง แม่ให้ไปสมัครทำงานอะไรก็ไม่เอา แต่จะเอาเงินเก็บในบ้านที่มีไปลงทุนทำธุรกิจเอง
ก็เจ๊งสิค่ะเศรษฐกิจแย่ขนาดนั้นคนรวยยังเป็นหนี้แล้วคนจนแบบเราจะเหลืออะไร ยิ่งไม่มีเงินพ่อยิ่งกินเหล้าหนักขึ้นไปอีกเป็นแบบนี้จนเราเรียนจบโดยกู้กยศ. น้องเราแม่ส่งเรียนแบบประหยัดกันสุดๆ เพื่อให้น้องเรียนจบแต่พ่อคนที่ไม่เคยคิดจะทำตัวเองให้ดีขึ้น กลับกินแต่เหล้าค่ะจนแม่และน้องเราทนไม่ไหว หลังน้องเรียนจบเกิดปัญหาเดิมๆในครอบครัวเราอีกมากมายค่ะ แม่ย้ายไปอยู่คนเดียว น้องย้ายไปอยู่คนเดียว เหลือแค่เราที่อยู่กะพ่อ
เมื่อไม่นานมานี้ เราทะเลาะกะพ่อแบบรุนแรงมากพ่อก็ด่าว่าแม่ ว่าเราไม่จบไม่สิ้นเราเลยตัดสินใจแล้วว่าเราจะออกมาอยู่คนเดียวเหมือนกัน
เราก็ทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว เราไม่อยากกลับบ้าน เราเลี้ยงดูพ่อให้เงินใช้นอกจากพ่อจะไม่ซื้อข้าวกินแล้ว แต่เอาเงินที่เราให้ไปซื้อเหล้ากินค่ะ
เราเหนื่อยและท้อมาก ทุกวันนี้คำถามที่มีในหัวคือ เราทำเวรทำกรรมอะไรมาถึงมีพ่อแบบนี้ เราแค่อยากมีพ่อเหมือนคนอื่นๆ แค่ไม่กินเหล้าจนเมา
ไม่หาเรื่องด่าแม่ทั้งๆที่แม่ก็ไม่ได้อยู่ด้วยแล้ว เมื่อไรพ่อเราจะคิดได้เสียทีว่าทุกวันนี้โลกมันเปลี่ยนแปลงไปขนาดไหนแล้ว เรื่องเมื่อ 30 ปีที่แล้วแกก็ยังด่าเหมือนเรื่องเพิ่งเกิดเมื่อวาน จะผิดไหมถ้าเราจะออกมามีชีวิตของตัวเอง มันจะบาปไหมถ้าเราจะส่งเสียเงินทองเท่าที่เราจะให้ได้ แม่ชอบบอกว่าไม่อยากให้เราออกมาอยู่คนเดียว ไม่อยากให้ทะเลาะกับพ่อมันบาปกรรม แต่เรากำลังจะเป็นบ้าค่ะ เราควรจะทำอย่างไรดีคะ