ทุกคนล้วนมีปัญหาชีวิตของแต่ละคนเเต่อยู่ที่ว่า จะบอกหรือไม่บอกจะเเก้ไขหรือไม่แก้ไขบางคนพูดอะไรไปอาจจะเป็นเรื่องจริงหรือเรื่องโกหกครอบครัวก็เชื่อเเต่บางคนเช่นเราอะทำไรมันก็ผิดไปหมดไม่เคยเห็ยความดีเลยหรอไม่รู้สิ เราเป็นคนที่แบบเกลียดครอบครัวมากๆอะ ไม่อยากอยู่จริงๆให้อยู่คนเดียวยังได้เลยนะไม่สนใจหรอกเเต่ก็คงอยู่ไม่ได้หรอกเพราะเราไม่มีเงินเลี้ยงตัวเอง เราเคยคิดนะตื่นมาถ้าคนในครอบครัวไม่เห็นเราไม่เจอเราเค้าจะรู้สึกยังไง บ้านเราแตกแยกมาตั้งเเตารุ่นปู่ย่าเเล้วหละจนมาถึงรุ่นพ่อเเม่ที่แยกกัน พ่อก็ไปแต่งงานใหม่ตอนเราอายุ13นั่นคือเราก็โตพอที่จะรู้ว่าอะไรเป็นอะไร สภาพมันเเย่ความรู้สึกมันเเย่ เเต่เขาบอกเราว่ามีเราเป็นลูกเป็นหลานคนเดียวของตะกูลจะทำเรื่องเxี้ยๆแบบนี้ทำไม เราสงสัยว่าเราทำไรผิดไปหรือเปล่า เราทำอะไรลงไปเราก็รู้ตะวของเราดีนักเเต่คนอื่นมันไม่มารู้ด้วยไงเราสงสัยว่าคนไม่รู้เเล้วมาด่าเราเเรงๆขนาดนี้เเล้วเป็นคนในบ้านมันผิดไหมที่จะเกลียด?
เเต่เราเกลียดไปเเล้วเราเกลียดทุกคนในบ้าน เราไม่ต้องการให้เค้ามาอยู่ในชีวิตเรา
เราสามารถอยู่คนเดียวได้นะโดยไม่มีเค้าเราเชื่อว่าเราทำได้เราควรจะทำอย่างไรดี..?เเละเกลียดคนในบ้านผิดไหม?