คิดเสียซิงกับคนที่เรารักแต่ไม่มีสิทธิได้ครอบครอง

สวัสดีค่ะ เราตั้งกระทู้ตามนี้เลยเนอะ คือเราอ่ะเป็นนักศึกษาเรียนไปด้วยหาเงินไปด้วย เคยทำงานมาหลายอย่างตั้งแต่พนักงานเซเว่นไปจนถึงงานโรงงานต่างๆ ด้วยความที่เราเป็นคนขี้เกียจอยู่แล้ว ไม่ชอบงานหนักบวกกับมหาลัยเปิดเทอม ค่าแรงที่ได้ไม่พอกับค่าใช้จ่าย จึงมาทำงานที่ร้านคาราโอเกะเป็นเด็กนั่งดริ๊ง คอยชงเหล้า เอ็นเตอร์เทนลูกค้า รายได้ก็ตกอยู่ประมาณ 500-1,000บาท ซึ่งมันก็โอเคนะ ละที่เราทำงานอยู่เป็นร้านใกล้กับค่ายทหารเรือเว้ย มักจะมีทหารมาใช้บริการบ่อย ตั้งแต่พลทหารไปจนถึงผู้พัน เราจึงได้รู้จักกับผู้กอง(ร้อยเอก)อายุ30ปี แต่หน้านี่โกงมากนึกว่า25 นางมาร้านทีไรก็เลือกไปนั่งตลอด เราเคยชอบนางมาก แต่เราไม่รู้ใจจริงนางชอบเรารึเปล่า อยากจะถามเหมือนกันเธอเป็น ยิ้มอะไรของเธอ ดูเหมือนจะชอบแต่ก็ไม่ชอบ เราเลยตัดใจแต่ก็เลิกชอบนางไม่ได้อยู่ดี พยายามแล้วนะแต่ก็เลิกไม่ได้ ทุกทีได้เห็นหน้ายอมทุกอย่างเลยอ่ะ ยอมให้นางจูบปาก หอมแก้มลวนลามเราได้ ซึ่งเราไม่เคยให้ใครลวนลามเลย นางเป็นคนแรกและคนเดียว นางรับเลี้ยงเราด้วยแหละ ซึ่งถ้าเกิดชายหญิงสองคนอยู่ด้วยกันมันต้องมีอะไรกันอยู่แล้วใช่ป่ะ เรายังซิงไม่เคยไง กลัวมาก แต่อีกความรู้สึกมันก็หวั่นไหวอ่ะ อยากลอง ขนาดนั่งสมาธิยังดับไฟร่านในตัวไม่ได้เลย เราควรทำยังไงดีคะ ถ้าไปอยู่ให้ผู้กองรับเลี้ยงดูเพราะสงสารแต่ไม่ได้ชอบเรา แล้วเราจะต้องเสียซิงให้กับเขามันดีแล้วเหรอ หรือเราควรเก็บซิงไว้เสียตอนแต่งงานกับคนที่รักเราดีกว่า อย่าด่าเราเลยนะเราใจบาง

ป.ล.สถานะโสดทั้งสองคน
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 5
ผมเที่ยวร้านยังงี้บ่อยครับ ส่วนตัวผมเป็นคนหน้าตาธรรมดาครับ มีอะไรกับเด็กดริ้งร้านเหล้าประมาน3คน
ที่ห้องน้ำร้านทั้งนั้นเลย ซื้อแค่ดริ้ง ไม่เคยมีค่าตัว  ล่าสุดตบกันครับ คิดว่าผมชอบลาออกจากร้านไป1คน
เวลาผมว่างผมก็นัดน้องมาเลี้ยงข้าว ร้องคาราโอเกะ ไปม่านรูด ซื้อของให้บ้าง
แต่ผมไม่เอาผู้หญิงยังงั้นเป็นภรรยาหรอกครับ ไม่ได้ดูถูกอาชีพนะครับ แต่ไม่ชอบ ไหนๆเป็นข้าราชการคนอื่นก็ต้องเช็คประวัติ
ผมคิดว่าผู้พันแกมีน่าจะคิดแบบผม ขอโทษที่แรงไปครับแต่เอากันได้ อย่าคิดมาก อย่าหวังสูงถึงขั้นแต่งงานเลย
จากคนมากประสบการ ขอบคุณครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่