คิดทบทวนอยู่หลายครั้งเหมือนกันว่าจะมาเล่าดีไหม เพราะเหมือนมันกลับย้อนไปเจอเหตุการณ์นั้นอีกครั้ง ขณะพิมพ์เล่าเรื่องราวก็ยังใจสั่น..
.
เราออกจากงานมาแบบไม่ได้เอาเรื่องอะไรต่อนะคะ เราเหนื่อยและตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก และอีกอย่างคือคนที่ลวนลามเราเป็นผู้หญิงค่ะ เราคิดว่าหากแจ้งความไป เรื่องแบบนี้จะถูกเมินเพราะถูกมองว่าเป็นเรื่องเล็กค่ะ เราอยากถามว่า "ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับคุณ คุณจะจัดการยังไง? และมีความคิดยังไงกับวัฒนธรรมการพูดเรื่องใต้สะดือในที่ทำงาน เพราะเรามองว่ามันไม่ควรและไม่ให้เกียรติเพื่อนร่วมงานค่ะ"
.
เราทำงานสายการตลาดค่ะ ลักษณะหน้าที่ในการทำงานเลยหลากหลายมาก ๆ เพราะด้วยความอยู่ในสถาบันการศึกษาแห่งหนึ่งด้วยมั้ง ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือการออกกองถ่ายทำทั้งวิดีโอและภาพนิ่ง ในวันเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นไม่ได้อยู่บนออฟฟิศค่ะ ทุกอย่างดำเนินเป็นปกติเหมือนทุกครั้งที่ออกไปทำงานเมื่อมีการออกกอง จนกระทั่งช่วงเย็นที่มีการเก็บของต่าง ๆ เพื่อเอากลับขึ้นไปเก็บบนออฟฟิศ เมื่อเรายืนขึ้นและกำลังจะจัดแจงว่าต้องช่วยถืออะไรขึ้นไปบ้าง อยู่ดี ๆ หัวหน้าก็เอามือมาจับกี และยังทำเป็นหัวเราะ ทั้งที่ทุกคนที่อยู่ในแผนกเดียวกันอึ้งและทำตัวไม่ถูก ตอนนั้นเราตกใจมากไม่รู้ว่าต้องทำอะไรต่อ ก่อนออกจากสถานที่ตรงนั้นนางยังพูดว่า “ก็แค่เล่น ๆ” อะไรประมาณนี้ค่ะและยังคงหัวเราะทั้งที่คนรอบตัวทำอะไรไม่ถูกแล้ว เราเลยตะโกนกลับไปว่า "ไปจับของตัวเองเล่นนู่น" ตอนนั้นน้ำเสียงเราสั่นมาก ทั้งตกใจ ทั้งโมโห จะร้องไห้ก็จะร้อง เมื่อก้าวออกจากสถานที่นั้นเรารีบเอาของขึ้นไปเก็บและรีบลงจากออฟฟิศเพื่อลงไปรอลงเวลาเลิกงาน
.
..อาการของเราหลังจากนั้น 2 วันก็ยังใจสั่น ยิ้มไม่ออก หัวเราะไม่ออก ทั้งช็อกและไม่รู้ว่าต้องทำอะไรต่อ ยังดีที่เหตุการณ์เกิดในวันศุกร์เย็นพอดี ถ้าเกิดวันถัดไปไม่ใช่วันหยุดเราคงไม่มีเวลาตั้งสติและคงไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไง
..เราตัดสินใจรีบไปแจ้งเรื่องกับทางผู้ใหญ่ในช่วงเที่ยงวันจันทร์ว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้าง เรารู้ตัวว่าเล่าไม่ได้แน่ เพราะด้วยความที่ยังตกใจ ใจสั่น วิตก และจิตตกกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่จึงให้เพื่อนเข้าไปด้วย สุดท้ายพูดได้อยู่แค่ 3 คำ หลังจากนั้นคือร้องไห้โฮ เราตัดสินใจขอ WFH จนถึงสิ้นเดือนตุลาคม 2565 และขอลาออกจากงานหลังจากนั้น
..ความแย่ของกลุ่มคน(Not All)ที่รู้เรื่องนี้คือพยายามช่วยคนผิด เรื่องที่เกิดขึ้นกับเราไม่ถึง HR ช่วยกันปกปิดขั้นสุด เราให้เหตุผลการลาออกในอีเมลว่า "พฤติกรรมการถูกคุกคามจากหัวหน้างาน" ซึ่งหลังจากนั้นเรากลับบ้านไปพักแป๊บนึงค่ะ ขณะนั้นเองก็มีสายเข้าแจ้งว่าเรื่องถึงหูผู้ใหญ่แล้วนะ เขาถูกทัณฑ์บนแล้ว แต่มันมีเหตุการณ์หลังจากนั้นอีกและเราก็ได้รู้ว่าเรื่องนี้ HR ไม่เคยรู้เลย หัวหน้าที่ลวนลามเราเป็นผู้หญิงนะคะ ย้ำว่า ผู้หญิง!! (ตามเพศสภาพ)
แล้วถ้ามีใครเกิดคำถามว่าเราใส่ชุดอะไรวันนั้น เดี๋ยวอธิบายให้ฟังค่ะ เราใส่กางเกงขายาว เสื้อด้านในเป็นลักษณะคอเต่าและมีสูทคลุมอีกหนึ่งชั้น เพราะสถานที่ค่อนข้างหนาว
..
ต้องออกจากงานเพราะ "โดนจับกี" (Sexual Harassment ในวัยทำงานที่จะจดจำไปจนวันตายค่ะ)
.
เราออกจากงานมาแบบไม่ได้เอาเรื่องอะไรต่อนะคะ เราเหนื่อยและตกใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก และอีกอย่างคือคนที่ลวนลามเราเป็นผู้หญิงค่ะ เราคิดว่าหากแจ้งความไป เรื่องแบบนี้จะถูกเมินเพราะถูกมองว่าเป็นเรื่องเล็กค่ะ เราอยากถามว่า "ถ้าเรื่องนี้เกิดขึ้นกับคุณ คุณจะจัดการยังไง? และมีความคิดยังไงกับวัฒนธรรมการพูดเรื่องใต้สะดือในที่ทำงาน เพราะเรามองว่ามันไม่ควรและไม่ให้เกียรติเพื่อนร่วมงานค่ะ"
.
เราทำงานสายการตลาดค่ะ ลักษณะหน้าที่ในการทำงานเลยหลากหลายมาก ๆ เพราะด้วยความอยู่ในสถาบันการศึกษาแห่งหนึ่งด้วยมั้ง ซึ่งหนึ่งในนั้นก็คือการออกกองถ่ายทำทั้งวิดีโอและภาพนิ่ง ในวันเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นไม่ได้อยู่บนออฟฟิศค่ะ ทุกอย่างดำเนินเป็นปกติเหมือนทุกครั้งที่ออกไปทำงานเมื่อมีการออกกอง จนกระทั่งช่วงเย็นที่มีการเก็บของต่าง ๆ เพื่อเอากลับขึ้นไปเก็บบนออฟฟิศ เมื่อเรายืนขึ้นและกำลังจะจัดแจงว่าต้องช่วยถืออะไรขึ้นไปบ้าง อยู่ดี ๆ หัวหน้าก็เอามือมาจับกี และยังทำเป็นหัวเราะ ทั้งที่ทุกคนที่อยู่ในแผนกเดียวกันอึ้งและทำตัวไม่ถูก ตอนนั้นเราตกใจมากไม่รู้ว่าต้องทำอะไรต่อ ก่อนออกจากสถานที่ตรงนั้นนางยังพูดว่า “ก็แค่เล่น ๆ” อะไรประมาณนี้ค่ะและยังคงหัวเราะทั้งที่คนรอบตัวทำอะไรไม่ถูกแล้ว เราเลยตะโกนกลับไปว่า "ไปจับของตัวเองเล่นนู่น" ตอนนั้นน้ำเสียงเราสั่นมาก ทั้งตกใจ ทั้งโมโห จะร้องไห้ก็จะร้อง เมื่อก้าวออกจากสถานที่นั้นเรารีบเอาของขึ้นไปเก็บและรีบลงจากออฟฟิศเพื่อลงไปรอลงเวลาเลิกงาน
.
..อาการของเราหลังจากนั้น 2 วันก็ยังใจสั่น ยิ้มไม่ออก หัวเราะไม่ออก ทั้งช็อกและไม่รู้ว่าต้องทำอะไรต่อ ยังดีที่เหตุการณ์เกิดในวันศุกร์เย็นพอดี ถ้าเกิดวันถัดไปไม่ใช่วันหยุดเราคงไม่มีเวลาตั้งสติและคงไม่รู้ว่าต้องทำตัวยังไง
..เราตัดสินใจรีบไปแจ้งเรื่องกับทางผู้ใหญ่ในช่วงเที่ยงวันจันทร์ว่าเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นบ้าง เรารู้ตัวว่าเล่าไม่ได้แน่ เพราะด้วยความที่ยังตกใจ ใจสั่น วิตก และจิตตกกับเรื่องที่เกิดขึ้นอยู่จึงให้เพื่อนเข้าไปด้วย สุดท้ายพูดได้อยู่แค่ 3 คำ หลังจากนั้นคือร้องไห้โฮ เราตัดสินใจขอ WFH จนถึงสิ้นเดือนตุลาคม 2565 และขอลาออกจากงานหลังจากนั้น
..ความแย่ของกลุ่มคน(Not All)ที่รู้เรื่องนี้คือพยายามช่วยคนผิด เรื่องที่เกิดขึ้นกับเราไม่ถึง HR ช่วยกันปกปิดขั้นสุด เราให้เหตุผลการลาออกในอีเมลว่า "พฤติกรรมการถูกคุกคามจากหัวหน้างาน" ซึ่งหลังจากนั้นเรากลับบ้านไปพักแป๊บนึงค่ะ ขณะนั้นเองก็มีสายเข้าแจ้งว่าเรื่องถึงหูผู้ใหญ่แล้วนะ เขาถูกทัณฑ์บนแล้ว แต่มันมีเหตุการณ์หลังจากนั้นอีกและเราก็ได้รู้ว่าเรื่องนี้ HR ไม่เคยรู้เลย หัวหน้าที่ลวนลามเราเป็นผู้หญิงนะคะ ย้ำว่า ผู้หญิง!! (ตามเพศสภาพ)
แล้วถ้ามีใครเกิดคำถามว่าเราใส่ชุดอะไรวันนั้น เดี๋ยวอธิบายให้ฟังค่ะ เราใส่กางเกงขายาว เสื้อด้านในเป็นลักษณะคอเต่าและมีสูทคลุมอีกหนึ่งชั้น เพราะสถานที่ค่อนข้างหนาว
..