สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อ "แตง"
เรื่องนี้เกิดเมื่อ 1 เดือนที่ผ่านมา..

วันนั้นจำได้ว่าเป็นวันเสาร์ วันนั้นแตงพึ่งกลับมาจากเขียนแบบที่โรงเรียน..

วันนั้นกลับมาจากโรงเรียนเวลาประมาณ 6 โมงเย็น ด้วยความเหนื่อยล้า
แตงจึงขึ้นไปนอนบนห้อง แตงนอนไปจนถึง 3 ทุ่ม เพราะน้องชายของแตงเข้ามาปลุก (ปกติแตงจะนอนห้องเดียวกับน้องชาย)

แตงจึงตื่นและลุกขึ้นไปอาบน้ำ จนเสร็จ
แต่จึงกลับเข้ามาในห้อง

ทุกๆคนเคยเป็นเหมือนแตงไหม..
เวลาที่เรานอนตอนเย็น หลังจากตื่นเราจะไม่ง่วงนอน

ห้องนอนแตงจะมีลักษณะห้องเล็กๆ เตียง 2 ชั้น และเตียงของแต่จะอยู่ชั้นบน

คืนนั้นด้วยความที่แตงไม่ง่วง แต่เลยเล่นโทรศัพท์เพลินจนถึงตี 2 ครึ่ง แต่เห็นโทรศัพท์แบตเหลือนิดเดียว แตงจึงตัดสินใจเอาโทรศัพท์ไปชาร์จ..

แต่แตงก็ยังไม่ง่วงนอน แตงเลยข่มตาหลับ เพื่อจะให้ตัวเองหลับ...

จนเวลาผ่านไปเรื่อยๆ...

ระหว่างที่แตงกำลังจะหลับ..
แต่ก็ได้ยินเหมือนมีคนเคาะเพดาน
ตอนแรกแตงก็ไม่สนใจคิดว่าน้าคงจะซ่อมเพดานล่ะมั้ง.. (เพราะก่อนหน้านั้นเพดานที่บ้านเสีย)

แต่พอสักพัก...
"เห้ย! แล้วน้าจะมาซ่อมเพดานอะไรป่านี้วะ!?"

แตงคิดได้แบบนั้นเลยตกใจและลืมตาขึ้น เสียงเคาะเพดานก็ยังดัง แตงเลยหลับอีกครั้งเพราะความกลัวและฟังเสียงเคาะดีๆว่ามันมาจากตรงไหน..

จนรู้ว่าเสียงเคาะอยู่ตรงปลายเท้าของตัวเอง แต่เหมือนพอเรารู้ตัว เสียงมันก็ดังขึ้น และตัวแตงเองก็ขยับตัวไม่ได้..

สักพัก ก็มีเสียงหัวเราะของผู้หญิงเหมือนกำลังสะใจที่เรากลัว จนเสียงดังจนหูแตงเกือบแตก แตงกลัวมากกกกก ขนลุกทั้งตัว ตัวก็สั่น..

ด้วยความที่เราค่อนข้างมีเซ้นอยู่บ้าง เหมือนกับเห็นในยานทิพย์อ่ะ เราก็บอกไม่ถูก..

มันเหมือนกับเวลาที่เราหลับ เราเหมือนเห็นภาพตรงปลายเท้าเรา และเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ตัวดำๆใส่ชุดสีขาวกระโปรงยาวๆ ชุดค่อนข้างฉีกขาด ผมยาวสีดำถึงก้น
กำลังยิ้มฉีกกว้างถึงใบหูและมองมาที่เรา
แล้วที่ตกใจก็คือ หญิงคนนั้นไม่มีลูกกระตา หญิงคนนั้นยื่นนิ้วไปเคาะกับเพดาน
คือมันน่ากลัวมากกกก

แตงพยายามท่องบทสวดวนไปวนมา
แต่แล้วเสียงเคาะก็หยุด แล้วมีเสียงมากระซิบข้างหูว่า..

" กูไม่ไป! " และก็หัวเราะเยาะ

แค่นั้นแหล่ะ แทนที่แตงจะกลัวคูณสิบ
แต่แตงกลับโกรธและโมโหมากๆ 😠

เราเลยพูดในใจไปว่า...

" แม่! อัยผีเปรต อุบาทจริงๆเลย ถ้ายังไม่ไปนะ กูจะแช่งไม่ได้ผุดไม่ได้เกิดเลย! "

แค่นั้นแหล่ะ ผีตัวนั้นหยุดยิ้มและหยุดเคาะ และรีบกระโดดลงจากเตียงชั้น 2 และเปิดประตูออกไป..

ณ ตอนนั้นเราก็ขยับตัวได้ เลยรีบลุกขึ้น
ไปดู...

ทุกๆอย่างกลับปกติ ไม่มีร่องรอยของการเปิดประตู

คืนนั้นเราเลยหลับปกติ...

เรื่องก็มีอยู่แค่นี้ล่ะค่ะ โดยปกติเราเป็นคนเจอเรื่องพวกนี้ค่อนข้างบ่อยพอสมควร ถ้ามีเวลาว่าง จะมาเล่าสู่กันฟังใหม่นะคะ...