ประสบการณ์ 1 พรรษา

กระทู้สนทนา
เมื่อ 2 ปืที่แล้ว จขกท. ได้มีโอกาสบวชทดแทนคุณพ่อแม่ 1 พรรษา (บวช 69 วัน)  ที่วัดปฎิบัติธรรมแห่งหนึ่งอยู่ตีนเขาในจังหวัดเพชรบูรณ์ แต่เนื่องจากวัดแห่งนี้ไม่มีโบสถ์ไม่สามารถบวชให้ได้ ผมจึงไหว้วานหลวงน้าที่รู้จักกันให้ช่วยติดต่อวัดที่พอจะบวชให้ได้ และต้องไปจำวัดที่วัดของหลวงน้าก่อนชั่วคราว (เป็นวัดเก่ามีพระอยู่เพียง 3 รูป)
ก่อนการบวช ผมจึงต้องทำการบวชนาค และนอนค้างที่วัด 1 คืนก่อนที่วันรุ่งขึ้นจะไปที่อีกวัดหนึ่งเพื่อทำพิธีบวช
วันแรกที่นอนค้างที่วัด ด้วยความที่เป็นการนอนแปลกที่ แถมบรรยากาศค่อนข้างเก่า
เป็นห้องเรือนไม้เล็กๆ มีพัดลมเพดานแบบเก่า(ที่เป็นใบพัดใหญ่ๆ) และเสื่อผืน หมอนใบ
ทำให้ผมนอนไม่หลับจึงนั่งซ้อมขานนาคอยู่ในห้องจนเผลอหลับไปเมื่อไรไม่ทราบ
ได้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเวลาตี 3 เพราะได้ยินเสียงคล้ายๆเป็นเสียงร้องไห้ของผู้หญิงที่หน้าห้อง
ในใจจึงคิดว่าเราอาจจะหูฝาด ผู้หญิงที่ไหนจะมาอยู่ในวัดดึกดื่นๆ จึงพยายามข่มตาหลับให้ได้
ซักพักเสียงนั้นหยุด .. แต่ไม่นานเสียงร้องนั้นก็ดังขึ้นมาอีก คราวนี้มีเสียงหมาหอนเป็นระยะ ๆ
เอาล่ะสิ.. ยังเป็นนาค แถมสวดมนก็ไม่เป็น ต้องมาเจอตั้งแต่คืนแรกเลยหรอ
จึงหยิบเอาหนังสือที่เอาไว้ซ้อมขานนาค(เล่มเหลือง) มาเปิดดูเผื่อมีบทสวดอะไรให้เป็นที่พึ่งได้บ้าง
เจอบทสวดแผ่เมตตา ก็ท่องงูๆปลาๆไป ผิดบ้างถูกบ้าง ขอบอกว่าขณะนั้นสติสตังไปหมดแล้วล่ะครับ
ท่องอ่านจนซักพักเสียงก็เงียบไป และผมก็เผลอหลับไปในที่สุด
เช้ามาจึงได้มีพิธีพานาคอุปสมบทในอีกวัดหนึ่งไม่ไกลจากวัดที่ผมจำอยู่มากนักการทำพิธีเป็นไปอย่างปกติจนเสร็จสิ้น
หลวงน้าก็พากลับไปเพื่อจำวัดอีก 1 คืน เมื่อถึงวัดแล้วจึงได้มีโอกาสถามหลวงน้าว่าเมื่อคืนได้ยินเสียงเหมือนผู้หญิงมาร้องไห้หน้าห้อง หลวงน้ายิ้มๆและบอกว่า คงเป็นสัมภเวสีแถวนี้ล่ะมั้ง อย่าคิดอะไรมากเลย เขามารับพระใหม่ หรือจะไปจำอีกกุฏิหนึ่งที่อยู่ทางโน้นน่ะ พูดพลางชี้นิ้วไปที่กุฎิเก่าๆ ที่ค่อนข้างไกล และห่างจากพระรูปอื่นอยู่พอสมควร
ผมเลยบอกว่า งั้นไม่เป็นไรครับ ผมอยู่ที่เดิมก็ได้ อย่างน้อยก็กุฎิเดียวกัน (กุฎิ 2 ชั้น ผมอยู่ชั้น 2 )

เวลาประมาณเกือบ 5 โมงเย็น
ขณะนั้นผมได้นอนอยู่ในกุฎิอยู่ๆก็มีเสียงเคาะประตู ผมจึงเดินไปเปิดเพราะคิดว่าหลวงน้าคงมาเรียกให้เตรียมทำวัตร
แต่เปิดประตูแล้วก็ไม่เจอใคร จึงคิดว่าอาจจะหูฝาดไป จึงปิดประตูแล้วเข้ามาล้มตัวลงที่นอน และเผลอหลับไป
และฝันว่า มีผู้หญิงชุดสีขาว ตัวเปื้อนเลือด มาบอกว่าผมนอนอยู่ในที่ของเธอ(ประมาณว่านอนทับที่) บอกว่าให้ออกไป
ผมก็สะดุ้งตื่นรู้สึกตัวเพราะหลวงน้ามาเคาะเรียกให้ไปทำวัตร
หลังจากทำวัตรเย็นเสร็จก็ได้คุยกับหลวงน้าว่าเจอผู้หญิงตัวเปื้อนเลือดมาบอกให้ออกไป จะขอนอนกุฎิเดียวกับหลวงน้าได้ใหมเพราะเดี๋ยวพรุ่งนี้จะย้ายไปที่อื่นแล้ว หลวงน้าก็อนุญาต ผมจึงได้ไปนอนที่กุฎิหลวงน้า
เช้าวันต่อมา โยมแม่จึงมารับเพื่อไปส่งที่วัดสถานปฎิบัติธรรม ก่อนออกจากวัดก็ได้มองขึ้นไปที่กุฎิที่เคยนอน ก็ไม่เจออะไร แต่อยู่ๆประตูที่เปิดไว้ก็ปิดเข้ามาอย่างดังทั้งๆที่ไม่มีลมพัด จึงได้รีบออกจากวัด (แต่ก็ไม่ได้เล่าให้โยมแม่ฟังว่าเราเจออะไรมา)
จบแล้วครับ  เรื่องของผมอาจไม่ได้น่ากลัวอย่างเรื่องอื่นๆ ที่อยู่ในกระทู้พันทิป
แต่ขอบอกว่านี่แค่ปฐมบทครับ
ยังมีอีกเรื่องที่เจอที่วัดสถานปฎิบัติธรรม ไว้ว่างจะมาเล่าอีกนะครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่