การพิสูจน์ความมีอยู่ของพระเจ้า (Proof for Existence of God)
นักปรัชญาสมัยกลาง และนักปรัชญาฝ่ายจิตนิยม ได้เสนอหลักการพิสูจน์พระเจ้ามีจริง ๔ ทฤษฎี ผศ.ปานทิพย์ ประเสริฐสุข ในหนังสือปรัชญาเบื้องต้น น. ๔๓ ดังนี้
๑. ทฤษฎีเชิงเอกภพ คือ ทฤษฎีนี้ ถือว่าโลกนี้ไม่มีอิสระ เป็นสิ่งสัมพันธ์ เป็นสิ่งจำกัด และเป็นผล เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงต้องอาศัยที่เป็นอิสระ สิ่งสัมบูรณ์ สิ่งที่ไม่จำกัดและสิ่งที่เป็นสาเหตุ และส่ิงที่กล่าวนี้ ทฤษฎีนี้ คือพระผู้เป็นเจ้า เพราะฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจึงมีอยู่
สรุปความคือ สิ่งนี้จำกัด ต้องไปหาสิ่งที่ไม่จำกัด
๒. ทฤษฎีเชิงวัตถุประสงค์ คือ โลกนี้มีเอกภาพ มีระเบียบ มีความกลมกลืนกัน เช่น มีที่ราบ ภูเขา มหาสมุทร มีพืช สัตว์ และมนุษย์ ซึ่งต่างก็ปรับตัวให้เข้ากับระเบียบที่กำหนดไว้แล้วในธรรมชาติ แสดงว่าโลกนี้ต้องมีผู้ออกแบบที่ชาญฉลาดสร้างขึ้นมา และมีวัตถุประสงค์ที่จะให้เป็นเช่นนั้น ผู้ออกแบบสร้างโลกนี้ก็คือพระผู้เป็นเจ้า เพราะฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจึงมีอยู่
สรุปความคือ ผู้บริหาร ผู้ออกแบบ นั่นก็คือธรรม ธรรมก็คือพระเจ้า
๓. ทฤษฎีเชิงภววิทยา คือ ทำไมคนเราจึงมีความคิดว่ามีพระเจ้า? ตามธรรมดานั้น พระเจ้าเป็นสิ่งสัมบูรณ์ มนุษย์เราเป็นสิ่งสัมพัทธ์ ทั้งเป็นสิ่งที่จำกัดด้วย ในเมื่อมนุษย์เป็นสิ่งจำกัดเช่นนี้ อะไรมาเป็นต้นเหตุให้มนุษย์เกิดความคิดนี้ขึ้นมา เป็นสิ่งที่มีขอบเขตจำกัด จะต้องมีความคิดอยู่ในวงจำกัดเท่านั้น จะไปคิดถึงสิ่งที่ไม่มีขอบเขตจำกัดเช่นพระผู้เป็นเจ้าได้อย่างไร พระเจ้าแน่ๆ ที่เป็นตัวเหตุทำให้มนุษย์คิดถึงสิ่งที่ไร้ขอบเขตขึ้นมาได้ เพราะฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจึงมีอยู่
สรุปความคือ พระเจ้ามีข้อแรก และข้อ ๒ จึงมีข้อ ๓
ข้อแรก คือ พระเจ้าไม่มีสิ่งจำกัด
ข้อที่ ๒ คือ พระเจ้าเป็นผู้บริหาร
ข้อที่ ๓ คือ พระเจ้าเป็นเหตุให้เกิดสิ่งต่างๆ
๔. ทฤษฎีเชิงจริยธรรม คือ ถือว่าพระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้ควบคุมจริยธรรม กล่าวคือ ความดี ความชั่ว ตามธรรมดานั้น ผู้สร้างความดี ย่อมได้รับรางวัล หรือความสุขความสบายใจ และผู้สร้างความชั่วย่อมจะได้รับโทษ และมีความทุกข์กายทุกข์ใจ ตามกฎสากล หรือกฎของเหตุผลจะต้องเป็นเช่นนี้ แต่บางครั้งกลับหาเป็นเช่นที่กล่าวนี้ไม่ ผู้สร้างกรรมดี กลับปรากฏว่า มีแต่ความทุกข์ และยากจน ในขณะที่ผู้สร้างกรรมชั่วเอารัดเอาเปรียบผู้อื่น และเห็นแก่ตัว กลับเป็นคนมีความสุขและร่ำรวย ในเมื่อโลกนี้เกิดความไม่ยุติธรรมเช่นนี้ ทฤษฎีก็ได้เสนอทัศนะว่า พระเจ้าจะเป็นผู้ให้ความเป็นธรรม และความยุติธรรมแก่ทุกคน คือพระผู้เป็นเจ้าจะให้รางวัลแก่ผู้ทำดี และลงโทษแก่ผู้ทำชั่ว เพราะฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจึงมีอยู่
สรุปความคือ กฎแห่งกรรม
พอมีข้อ ๑ กับ ข้อ ๒ ก็สามารถมี เป็น ๑๐๘ ข้อได้เลย
สรุปแล้วพระเจ้าก็คือ "ผู้ก่อเกิด" (พรหมธาดา) ก็จะไม่มีผู้จำกัด
พอเกิดมาแล้วก็ต้องบริหารได้ แบ่งให้เป็นคน สัตว์ ฯลฯ
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์
การพิสูจน์ความมีอยู่ของพระเจ้า (Proof for Existence of God)
นักปรัชญาสมัยกลาง และนักปรัชญาฝ่ายจิตนิยม ได้เสนอหลักการพิสูจน์พระเจ้ามีจริง ๔ ทฤษฎี ผศ.ปานทิพย์ ประเสริฐสุข ในหนังสือปรัชญาเบื้องต้น น. ๔๓ ดังนี้
๑. ทฤษฎีเชิงเอกภพ คือ ทฤษฎีนี้ ถือว่าโลกนี้ไม่มีอิสระ เป็นสิ่งสัมพันธ์ เป็นสิ่งจำกัด และเป็นผล เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงต้องอาศัยที่เป็นอิสระ สิ่งสัมบูรณ์ สิ่งที่ไม่จำกัดและสิ่งที่เป็นสาเหตุ และส่ิงที่กล่าวนี้ ทฤษฎีนี้ คือพระผู้เป็นเจ้า เพราะฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจึงมีอยู่
สรุปความคือ สิ่งนี้จำกัด ต้องไปหาสิ่งที่ไม่จำกัด
๒. ทฤษฎีเชิงวัตถุประสงค์ คือ โลกนี้มีเอกภาพ มีระเบียบ มีความกลมกลืนกัน เช่น มีที่ราบ ภูเขา มหาสมุทร มีพืช สัตว์ และมนุษย์ ซึ่งต่างก็ปรับตัวให้เข้ากับระเบียบที่กำหนดไว้แล้วในธรรมชาติ แสดงว่าโลกนี้ต้องมีผู้ออกแบบที่ชาญฉลาดสร้างขึ้นมา และมีวัตถุประสงค์ที่จะให้เป็นเช่นนั้น ผู้ออกแบบสร้างโลกนี้ก็คือพระผู้เป็นเจ้า เพราะฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจึงมีอยู่
สรุปความคือ ผู้บริหาร ผู้ออกแบบ นั่นก็คือธรรม ธรรมก็คือพระเจ้า
๓. ทฤษฎีเชิงภววิทยา คือ ทำไมคนเราจึงมีความคิดว่ามีพระเจ้า? ตามธรรมดานั้น พระเจ้าเป็นสิ่งสัมบูรณ์ มนุษย์เราเป็นสิ่งสัมพัทธ์ ทั้งเป็นสิ่งที่จำกัดด้วย ในเมื่อมนุษย์เป็นสิ่งจำกัดเช่นนี้ อะไรมาเป็นต้นเหตุให้มนุษย์เกิดความคิดนี้ขึ้นมา เป็นสิ่งที่มีขอบเขตจำกัด จะต้องมีความคิดอยู่ในวงจำกัดเท่านั้น จะไปคิดถึงสิ่งที่ไม่มีขอบเขตจำกัดเช่นพระผู้เป็นเจ้าได้อย่างไร พระเจ้าแน่ๆ ที่เป็นตัวเหตุทำให้มนุษย์คิดถึงสิ่งที่ไร้ขอบเขตขึ้นมาได้ เพราะฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจึงมีอยู่
สรุปความคือ พระเจ้ามีข้อแรก และข้อ ๒ จึงมีข้อ ๓
ข้อแรก คือ พระเจ้าไม่มีสิ่งจำกัด
ข้อที่ ๒ คือ พระเจ้าเป็นผู้บริหาร
ข้อที่ ๓ คือ พระเจ้าเป็นเหตุให้เกิดสิ่งต่างๆ
๔. ทฤษฎีเชิงจริยธรรม คือ ถือว่าพระผู้เป็นเจ้าเป็นผู้ควบคุมจริยธรรม กล่าวคือ ความดี ความชั่ว ตามธรรมดานั้น ผู้สร้างความดี ย่อมได้รับรางวัล หรือความสุขความสบายใจ และผู้สร้างความชั่วย่อมจะได้รับโทษ และมีความทุกข์กายทุกข์ใจ ตามกฎสากล หรือกฎของเหตุผลจะต้องเป็นเช่นนี้ แต่บางครั้งกลับหาเป็นเช่นที่กล่าวนี้ไม่ ผู้สร้างกรรมดี กลับปรากฏว่า มีแต่ความทุกข์ และยากจน ในขณะที่ผู้สร้างกรรมชั่วเอารัดเอาเปรียบผู้อื่น และเห็นแก่ตัว กลับเป็นคนมีความสุขและร่ำรวย ในเมื่อโลกนี้เกิดความไม่ยุติธรรมเช่นนี้ ทฤษฎีก็ได้เสนอทัศนะว่า พระเจ้าจะเป็นผู้ให้ความเป็นธรรม และความยุติธรรมแก่ทุกคน คือพระผู้เป็นเจ้าจะให้รางวัลแก่ผู้ทำดี และลงโทษแก่ผู้ทำชั่ว เพราะฉะนั้น พระผู้เป็นเจ้าจึงมีอยู่
สรุปความคือ กฎแห่งกรรม
พอมีข้อ ๑ กับ ข้อ ๒ ก็สามารถมี เป็น ๑๐๘ ข้อได้เลย
สรุปแล้วพระเจ้าก็คือ "ผู้ก่อเกิด" (พรหมธาดา) ก็จะไม่มีผู้จำกัด
พอเกิดมาแล้วก็ต้องบริหารได้ แบ่งให้เป็นคน สัตว์ ฯลฯ
ขอความเคารพ หากผู้รู้มีสิ่งชี้แนะ น้อมรับฟังเสมอ และขอความกรุณาแย้ง ชี้แจง ชี้แนะ แม้แต่ต้องการให้เพิ่มเติมสิ่งใด ก็ขอได้บอกมา
อ.พรหมสิทธิ์ ทิพย์ธาดาวงศ์