ลาออกจากงานประจำ บทที่2
เขียน  November 4nd,2018  
Time20:33
สืบเนื่องจากเมื่อวาน ปฐมบท บทแรก https://ppantip.com/topic/38233400
ที่เรารู้สึกอ้างว้าง เปรี่ยวเดียวดาย วันนี้ก็คงความรู้สึกนั้นเช่นเดิม  

เคว้งคว้างไปพร้อมกับทำในสิ่งที่ตนเองอยากทำ ฝึกปรือฝีมือ  วันนี้ยังคงตรงกับวันหยุดเสาอาทิตย์  ไม่รู้ว่าวันจันทร์ วันทำงานเราจะรู้สึกอย่างไร
ความรู้สึกจะดรอปลงอีกไหม  แย่กว่าไหม  เราต้องพยามยามในสิ่งที่เราทำให้คุ้มค่ากว่าเวลาที่ทำงานในที่ ที่เราลาออกมา ในบริษัท

อีกทั้งเราต้องวิตกแน่ๆเลยในเรื่องการลาออกของเรา แม่เรายังไม่รู้เรื่องนี้ ย่าเราก็ยังไม่รู้ วันจันทร์นี้ต้องรู้แล้ว แล้วเราจะเป็นอย่างไรต่อไป
เราคงหวิวหนักอ้างว้างหนักกว่าเดิมแน่ ถ้าแม่และย่ารู้ แต่เราเลือกทางเดินเราแล้ว ยังต้องมาวิตกอีก แต่เราก็มีเเรงบันดาลใจคอยหนุนเรา
เราเคยได้ยินคำพูดหนึ่งจากการ์ตูนเรื่องหนึ่งว่า เจ้ากังวลมากไปกับสิ่งที่เคยเป็นเเละที่จะเป็น  เมื่อวานคืออดีตไม่มีทางนำมันกลับมา วันข้างหน้าคืออนาคตสุดหยั่งรู้ วันนี้คือปัจจุบัน เมื่อเลือกแล้วมันย่อมดีที่สุด เราจะพยายามทำในสิ่งที่อยากทำต่อไป ทำไปทั้งๆที่กลัวและกังวล เชื่อว่ามันต้องได้
สีเหลือง สีแห่งความหวังและศรัทธา เราจัดการตารางเวลาของตนในทุกวัน จดใส่กระดาษ แปะไว้หัวนอน พร้อมทั้ง รูปบุคคลที่ให้เเรงบันดาลใจเรา  
สถานที่ที่อ้างว้าง ดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์
55 ไม่รู้ว่าเราจะติดทำไม คงทำให้นึกถึงเวลาที่มันผ่านไป ผ่านไป สักพักก็มืด ไม่นานก็สว่าง มืดสว่างมืดสว่าง โดยให้เราสำนึกว่าตอนนี้เราทำอะไรอยู่ เสียเวลาไปกับอะไรอยู่ เวลามันเดินเร็วนัก

เราเป็นนักกราฟฟิก เรายังคงตามหาคนที่ทำเว็บไซต์เป็น และกราฟิก ที่มีความรู้สึกเช่นนี้ https://ppantip.com/topic/38229529