ขอแยกกระทู้ออกมาต่างหากเลยละกันนะคะ  จะได้คุยประเด็นนี้ให้เต็มที่ไปเลย  เพราะอ่านจากหลายกระทู้หลายคนมีมุมมองที่ต่างกัน

ส่วนตัวเรามองว่าพายไม่ได้สมยอมครูเพื่อผลประโยชน์แบบที่มีข่าวนักศึกษาเอาตัวเข้าแลกเกรดแบบนั้นนะคะ  เราว่าหนังไม่ได้สะท้อนประเด็นนั้น  แต่ตั้งใจจะสะท้อนมุมมืดของสังคมของ "เหยื่อ" ที่ถูกคนที่ใช้สถานภาพสูงกว่าเอาเปรียบล่วงเกินมากกว่า   ถ้าใครเคยอ่านหรือดูหนังเกี่ยวกับคดีแนวๆนี้จะรู้ว่า  ปัญหาก็คือเหยื่อไม่ได้เต็มใจจะถูกกระทำแต่ไม่กล้าขัดขืน  ไม่กล้าเรียกร้อง  ไปจนถึงไม่กล้าแม้แต่จะยอมรับว่าตัวเองเป็นเหยื่อ   ไม่แน่ใจกรณีเข้าข่าย Stockholm Syndrome หรือเปล่า   แต่เคยอ่านเจอว่าเหยื่อที่ถูกล่วงละเมิดโดยเฉพาะตั้งแต่อายุน้อยๆบางทีจะรู้สึกผูกพันธ์กับผู้กระทำ  มันเกิดเพราะเป็นกลไกการป้องกันตัวอย่างหนึ่ง  เป็นการหลีกหนีความจริง  ไม่งั้นอาจจะสติแตกไปก่อนได้
https://en.wikipedia.org/wiki/Stockholm_syndrome

ซึ่งในกรณีพาย  เสียดายที่หนังปูแบคกราวด์พายมาน้อยเกินไป  แค่พอจะอนุมานได้จากฉากดาดฟ้าว่าพายเป็นเด็กสาวที่การไปแข่งดาราศาสตร์โอลิมปิกเป็นทุกอย่างในชีวิต  แต่มันอาจจะไม่ใช่แค่เรื่องผลประโยชน์  อาจจะด้วยวุฒิภาวะ นิสัย ความหวาดกลัว ความอายที่จะถูกเปิดเผยหรืออะไรก็ตาม  ที่ทำให้พายทั้งๆที่เป็นเด็กฉลาดแต่เมื่อเจอปัญหาแบบนี้กลับหลงทางแก้ปัญหาไม่ถูกนอกจากยอมจำนนไป  และพยายามหลอกตัวเองว่าจริงๆครูที่กระทำนั้นเป็นคนดี  เป็นคนที่ทำให้พายมีวันนี้  ฟังดูแล้วเหมือนพายดูโง่อย่างที่มินว่านั่นแหละ  แทนที่จะต่อต้านกลับไปยึดติดและเชิดชูผู้กระทำตนเอง   แต่เราคิดว่าหนังสะท้อนออกมาได้เรียลทีเดียว (คนเขียนบทน่าจะศึกษามาแล้ว)  ที่พายคิดแบบนั้นมันคือกลไกการป้องกันตัวของพาย  ที่ไม่อยากยอมรับความจริงว่าตัวเองเป็นเหยื่อ  อาจจะกลัวการสูญเสียผลประโยชน์เรื่องการเรียน   และยอมรับตัวเองไม่ได้ที่เจอเหตุการณ์แบบนี้   จนกระทั่งมาถึงจุดที่มินตอกย้ำเรื่องนี้ตรงๆ  พายถึงเริ่มถูกสะกิดมุมนี้ขึ้นมา  พอคิดได้เลยกลายเป็นรังเกียจตัวเองและอยากตายขึ้นมาแทน    


เราว่ามันเป็นประเด็นสังคมที่ดีมากๆ  เสียดายที่หนังดันขยี้ไปไม่สุดคลี่คลายออกมาได้ไม่ชัดพอ  ทิ้งไว้กลางทางให้คนไปคิดต่อเอาเอง  หลายคนเลยตีความตัวละครนี้ผิดกลายเป็นเด็กสาวโง่ๆน่ารำคาญ  บางคนหนักถึงขั้นมองว่าพายนอกใจมินไปอีก    จริงๆมันก็ไม่ต่างอะไรกับชีวิตจริงที่เวลาเกิดเหตุการณ์แบบนี้หลายคนเลือกที่จะโทษหยื่อว่าทำไมไม่สู้  ยอมทำไม เต็มใจหรือเปล่า แทนที่จะเยียวยาและปกป้อง     จริงๆตัวละครนี้น่าสงสารมากนะคะ  การที่หนังสอดแทรกประเด็นนี้มาช่วยสะท้อนให้เข้าใจว่า  ทำไมเหยื่อที่อยู่ในสถานะแบบนั้นถึงคิดและตัดสินใจแบบนั้น  และส่ง message ถึงสังคมให้ระวังและควรตั้งรับยังไงหากเจอสถานการณ์แบบนี้  เพราะเหตุการณ์แบบนี้มันสามารถเกิดกับเพศไหน สถานะใดก็ได้ทั้ง  ครู-ลูกศิษย์  หัวหน้าครอบครัว-คนในครอบครัว  เจ้านาย-ลูกน้อง ฯลฯ     หรือสำหรับเหยื่อที่เคยเจอเหตุการณ์ลักษณะนี้หรือใครที่มีคนใกล้ตัวเจอเหตุการณ์แบบนี้  เราว่าหนังช่วยให้มุมมองว่าจะก้าวเดินต่อไปได้ยังไง  คนรอบข้างจะให้กำลังใจยังไง   เหมือนที่มินพยายามช่วยพายยืนยันที่จะอยู่ข้างๆพาย  ช่วยให้พายคิดได้เลิกคิดที่จะอยากตายและกลับมามีความสุขกับชีวิตอีกครึ่งหนึ่ง