ละครหรือภาพยนตร์แต่ละเรื่องนั้น มีองค์ประกอบหลายอย่างรวมกัน ตั้งแต่ทีมงานเบื้องหลังจนถึงนักแสดงเบื้องหน้า ทั้งผู้จัด ผู้กำกับ บทประพันธ์ บทโทรทัศน์ โปรดักชั่น การกำกับภาพ การจัดแสงสีเสียง การแต่งหน้าทำผม เสื้อผ้า จนถึงการแสดงของนักแสดงเบื้องหน้าทุกคน แต่สิ่งที่เป็นกุญแจสำคัญของเรื่องก็คือบท เพราะเป็นแก่นของเรื่องที่จะเป็นตัวดึงดูดให้คนสนใจดูตั้งแต่ต้นจนจบ รวมถึงบทพูดของนักแสดงที่จะเป็นตัวถ่ายทอดอารมณ์ความรู้สึกของตัวละครนั้นออกมา ดังนั้นถ้าบทสนุก มีความสมเหตุสมผล ทำให้คนดูรู้สึกและเชื่อได้ แล้วมีจุดอ่อนน้อย ก็จะส่งผลให้หนังหรือละครชิ้นนั้นๆออกมาสนุก ได้กระแสตอบรับที่ดี ประสบความสำเร็จ และตราตรึงอยู่ในใจคนดูได้ไม่ยาก นอกจากนั้นบทยังส่งให้นักแสดงเป็นที่ชื่นชอบและจดจำของผู้ชมอีกด้วย แต่ถ้าบทไม่ดี แล้วละครไม่สนุก นักแสดงเบื้องหน้าทั้งหลายก็มักจะโดนตำหนิก่อนเสมอ เรียกว่าถ้าบทดีก็ถือว่ามีชัยไปกว่าครึ่งแล้ว

        ส่วนตัวไม่เคยอ่านนิยายหรือดูเวอร์ชั่นไหนมาก่อนเลย เพิ่งเคยดูเวอร์ชั่นนี้ครั้งแรกก็แอบคาดหวังไว้ เพราะชอบนักแสดง แต่พอดูแล้วรู้สึกเสียดายมากๆ คิดว่าละครน่าจะทำออกมาได้สนุกและดีกว่านี้ จากการได้ติดตามตั้งแต่ต้นจนถึงตอนที่10 ซึ่งพรุ่งนี้(พฤ.25 ต.ค.)ก็จะเดินทางมาถึงตอนจบแล้ว  เรื่องนี้มีทั้งหมด 11ตอน
        จากการติดตามคิดว่าสิ่งที่เป็นปัญหาหลักของละครเรื่องนี้ก็คือ บท ซึ่งบทเป็นหัวใจสำคัญในการทำให้ละครออกมาสนุกและดึงดูดให้คนดูติดตามดูตั้งแต่ต้นจนจบ แต่เรื่องนี้บทยังไม่สามารถเขียนให้คนดูต้องติดตามทุกเบรกทุกตอนได้ เรียกว่าเอาคนดูไม่อยู่ บางตอนสนุก บางตอนไม่สนุก บางช่วงละครก็ดูเนือยๆไป แล้วมีขาดความสมเหตุสมผลไปบ้าง บางจุดน่าจะขยี้ได้มากกว่านี้ก็ไม่ทำ หรือเรื่องบางเรื่องไม่ต้องขยี้ก็ใส่มาเยอะเกินไป ดูแล้วรู้สึกขาดๆเกินๆ เช่น ปัญหาครอบครัวถุงแป้ง ตอนปิติมาเจอนัทธมนอีกครั้ง แล้วบางทีก็ไม่ควรเขียนบทให้เพื่อนนางเอกรู้ทันนัทธมนหรือรู้เรื่องของนางเอกมากจนเกินไป เพราะเมื่อเพื่อนพูดเตือนและห้ามบ่อยๆบางทีก็ทำให้รำคาญ
เมื่อบทมีปัญหาก็เลยทำให้หลายสิ่งหลายอย่างมีปัญหาตามไปด้วย  เช่น นิสัย บุคลิกและความมีมิติของตัวละคร บทพูดบางฉาก แล้วบทยังเขียนได้ไม่ชัดเจนพอ น่าจะสร้างเหตุการณ์หรือเหตุผลที่จะช่วยส่งเสริมทำให้คนดูรู้สึกสงสารหรือเห็นใจวรดามากกว่านี้ ต้องทำให้คนดูเชื่อและเข้าใจว่าทำไมนัทธมนต้องการกลับมาแก้แค้นพระเอกมากมายขนาดนี้ แล้วตกลงลินจันทร์คือผานิตกลับชาติมาเกิด หรือแค่มาสิงลินจันทร์เฉยๆ แล้ววรดากับนัทธมนคือคนเดียวกันหรือแค่มีอะไรสื่อถึงกันได้ บทดูแล้วทำให้คนดูเกิดคำถามมากมายตามมา แต่ไม่สามารถตอบคำถาคนดูได้
        ปัญหาอีกจุดก็น่าจะเป็นการเล่าเรื่องและการตัดต่อของ เรื่องนี้ เพราะเลือกที่จะเล่าเรื่องปัจจุบันสลับกับอดีตสลับกันไปมา ซึ่งทำให้เวลาเล่าปัจจุบันอยู่แล้วตัดภาพกลับไปที่อดีต แล้วสักพักกลับมาที่ปัจจุบัน ทำให้รู้สึกเหมือนเรื่องไม่ค่อยดำเนินไปข้างหน้าเท่าไหร่ แล้วดูเหมือนจะมีflashbackย้อนเยอะไป ท้ายๆเรื่องก็ทำMVใส่มาเยอะไปหน่อย

         ส่วนจุดดีของเรื่องนี้ก็มี เช่น โปรดักชั่นดี CGดูเนียนตาเหมือนจริง สถานที่ถ่ายทำก็โอเค ภาพและแสงสวย แต่งหน้าทำผมดูดีไม่เยอะเกินไป ดูค่อนข้างเป็นธรรมชาติ เสื้อผ้าคอสตูมก็ใช้ได้ เพลงเพราะทั้งเพลงไม่อยากหลับตา(ทอม room39)และเพลงขอให้เหมือนเดิม(พี่นพ พรชำนิ) เลือกนักแสดงเหมาะสมกับบท พี่ติ๊ก+มิวเคมีดีงาม แล้วก็มีบางฉากบางซีนของเรื่องนี้ที่ชอบและประทับใจบ้าง

- พี่ติ๊ก รับบทเป็น กฤตย์ ต้องแสดงเป็น 2 ช่วงอายุคือ มีอายุประมาณ 20 กับ 40 ถ้ามาดูรายละเอียดทางการแสดง ตอนที่แสดงอายุประมาณ 20 จะเห็นว่าพี่ติ๊กดูสดใส ร่าเริง ดูมีความเป็นหนุ่มวัยรุ่น ใจร้อนในเรื่องความรัก ดูเป็นคนรักใครก็จริงใจและจริงจัง แต่พอพี่ติ๊กแสดงอายุ 40 จะดูแตกต่างกัน ดูมีความเป็นผู้ใหญ่สุขุมและเคร่งขรึมขึ้น ดูนิ่งๆหน่อยอารมณ์เหมือนผ่านโลกมาเยอะ ใช้ความนิ่งสยบความเคลื่อนไหว ไม่ได้ขี้โวยวาย เป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงออกอะไรให้คนอื่นรับรู้ ค่อนข้างเก็บตัว ทำแต่งานไม่ค่อยสนใจเรื่องความรัก เพราะมีปมในใจทั้งเรื่องที่คนรักในอดีตได้จากไปและเรื่องพี่สาวกับน้องสาวทะเลาะกัน ซึ่งพี่ติ๊กก็แสดงได้ดีทั้ง2วัย

- มิว รับบทเป็น วรดา/นัทธมน มิวก็แสดงได้ดีทั้ง2บท มิวในบทวรดาก็แสดงเป็นคนที่ดูอ่อนหวาน แต่ไม่ได้เป็นคนอ่อนแอมาก แต่ต้องจำใจต้องยอมถูกกระทำ เพราะฐานะที่อยู่ในบ้านหลังนี้เป็นลูกคนใช้ ไม่อยากให้แม่เดือดร้อน ซึ่งบางครั้งก็อยากจะลุกขึ้นสู้ แต่ก็ทำไม่ได้ แล้วบางครั้งก็อึดอัดกับการที่ต้องอยู่แบบนี้ แต่ก็ต้องทน ในส่วนบทนัทธมน ภายนอกอาจจะดูเป็นเหมือนผู้หญิงวัยรุ่นที่ค่อนข้างมั่นใจในตัวเอง แข็งกร้าว มีจุดยืนเป็นของตัวเอง แต่ความจริงแล้วข้างในมีความสับสนในตัวเอง เพราะมีปมความแค้นซ่อนอยู่ แล้วก็ดูเป็นคนเจ้าคิดเจ้าแค้น จึงพยายามสืบหาว่าใครคือคนฆ่าเราในอดีตชาติ แต่อีกใจก็มีความรู้สึกดีๆให้กับคุณกฤตย์แล้ว ในเรื่องมิวก็มีฉากร้องไห้หลายฉากก็ถือว่าถ่ายทออารมณ์ออกมาได้ดีเลย

- น้ำฝน รับบทเป็น เเกมแก้ว ในส่วนของบทแกมแก้วนั้นเป็นบทที่ได้โชว์พลังทางการแสดง เพราะแกมแก้วเป็นคนคิดอย่างไรก็แสดงออกมา น้ำฝนถือว่าเล่นดีตีบทแตกดูเป็นผู้หญิงน้องเล็กของบ้านที่ได้รับการเอาใจตั้งแต่เด็ก แล้วพอผิดหวังอย่างรุนแรงในเรื่องความรักก็กลายเป็นคนที่เอาแต่โทษคนอื่น เลยกลายเป็นโรคจิตนิดๆ

เสียดายที่ได้นักแสดงฝีมือดีเหมาะสมกับบทมาเล่นแล้ว ทุกคนแสดงได้ดีตามบทที่ได้รับมอบหมาย  สงสารนักแสดงที่แสดงกันเต็มที่แล้ว แต่บทไม่ค่อยส่งเสริม แถมยังกลับทำร้ายด้วย แต่ที่ยังมีคนติดตามดูอยู่ส่วนนึงก็น่าจะเป็นเพราะนักแสดง เนื่องจกบทมีปัญหาเยอะขนาดนี้เอานักแสดงคนไหนมาเล่นก็ไม่น่ารอด แต่กลับกันถ้าเขียนบทให้ดีและสนุกกว่านี้ นักแสดงชุดนี้ก็น่าจะเอาอยู่และทำให้ละครออกมาสนุกและน่าติดตามได้อย่างแน่นอน