ลูกเพิ่งเกิดครับ ตั้งแต่รุ่นพ่อแม่ผม ก็ไม่ได้มีสมบัติอะไร เงินที่ผมเคยหามาได้ ผมก็ใช้ซื้อสิ่งที่ผมไม่เคยมี จนไม่มีเงินเหลือเก็บไว้เลย ตอนนี้แฟนก็เลี้ยงลูกอย่างเดียว คือผมให้แฟนผมหยุดงานตั้งแต่ท้องแล้ว ตอนนี้ก็ยังไม่จน ถึงขั้นไม่มีเงินซื้อนม ซื้อแพมเพิ้ล ให้ลูกหรอกคับ แต่ผมก็มีต้องผ่อนรถอีกเดือนล่ะ 6000 และผมกับแฟนเลี้ยงลูกกันเอง จะทำกับข้าวก็ไม่ค่อยมีเวลา ผมก็เลยตัดสินใจ กินบะหมี่กึ่งสำเร็จรูปแทนข้าว เพื่อเอาเงิน ไปซื้อข้าวตามสั่ง ก๋วยเตี๊ยวให้แฟนกิน ลูกผมก็ไม่ได้กินนมแม่เท่าไหร่ ต้องซื้อนมผง ก็ยังพอไหว มีเงินเหลือเก็บให้ลูก เพิ่งไปเปิดบัญชีมา เหลือฝากไปพันสองพัน

แต่คงต้องแลกกับการเป็นโรคไต ตอนแก่ ไม่รู้จะอีกกี่ปี เพราะส่วนตัวกินเค็มอยู่แล้ว

บางทีอยากเดินเข้าไปถามธนาคาร กู้เงินมา เผื่อไว้ก่อนได้ใช้ แล้วคิดว่าจะ ลงทุนขายอาหารใส่ถุง ไปขายตามหน้าโรงงาน แถวบ้าน

ในบัญชี ของตัวผมเอง มีเงิน อยู่ 0.03 บาท
ไม่รู้ธนาคารเขาจะไห้กู้ไหม อยากได้ต้นเยอะๆเลย แต่ผ่อน เดือนล่ะ 2500 คิดว่าไหว

คิดไปคิดมาลืมไปว่าตัวเอง อาชีพธุรกิจส่วนตัว ไม่สลิปเงินเดือนแต่ มี มอไซออโต้ คันเก่าอีกคันที่ผ่อนเสร็จแล้ว คงเอาไปค้ำได้อยู่มั้ง

จะกู้เงินมาลงทุน ก็เสี่ยงเจ๊งอยู่ดี

เศร้าใจ ก็มองหน้าลูก และคิดว่า มันเป็นความผิดของเราที่ทำไห้เขาเกิดมาไม่มีเงิน

ถึงจะยังแก้ไขอะไรไม่ได้ แต่พ่อก็จะไม่มีวันทิ้งความรับผิดชอบไป หวังว่าจะโชคดี สักวันได้พบทางออก ได้ทำไห้ลูกได้มีชีวิตเท่าเทียม ลูกคนอื่นเขา ไม่รวย ก็ไม่จน ก็ยังดี