สวัสดีครับ ผมชื่อเกรทครับ ตอนนี้ผมเหมือนคนสิ้นหวัง แฟนทิ้ง และไม่ไห้ผมเจอกับลูกสาว ค่าแรงก็ถูกหักแบบน่าน้อยใจ
ผมเป็นน้องชายแท้ๆของเฒ่าแก่คนนึง ซึ่งเค้ามี
ธุรกิจหลายอย่าง เช่น ขายข้าว ขายใข่รายใหญ่คนนึง และมีรถร่วมส่งของโรงงาน อีกหลายคัน ก่อนผมจะมาอยู่กับพี่สาว ผมกับแฟนเคยทำงาน อบต มาก่อน เงินเดือน9500บาท 2คนก็19000 ไม่พอใช่ครับ เพราะมีลูกน้อย1คน พี่สาวก็เลยชวนไห้มาอยู่ด้วยซึงมีข้อเสนอ ว่าจะยกกิจการใข่ไห้ผมกับแฟนเลยตัดสินใจลาออกจากงาน
เพื่อมาขายใข่ แต่พอผมมาจริงๆกลับไม่ไห้โดยอ้างว่า หนี้สินยังไม่หมดเลยยังไห้ไม่ได้ ผมก็ไม่ได้เคืองอะไร แต่แฟนผมสิเค้าไม่พอใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เรา2คนจึงหันมาขายสับปะรถแทน ตอนแรกก็ไปได้สวย กำไรดี 2-3วันก็เห็นเงินหมื่นแล้ว ทำได้ไม่กี่เดือน รถที่ใช้อยู่ยืมแม่มา แม่มาขอคืนก็เลยต้องคืนแม่ เงินที่ได้มาพึ้งจะใช้หนี้ที่เคยก่อไว้หมด เงินเก็บก็มีน้อย พี่สาวผมเห็นอย่างนี้เลยบอกว่ามาทำงานไห้พี่สิ ซึ่งบอกผมว่าไห้เท่าลูกน้องคนอื่น ก็วันล่ะ600 เบี้ยขยัน2000 ถ้ามีงานขับรถรอบพิเสดอีกเที่ยวล่ะ300 ผมมาคิดดูก็โอเคนะ ผมคนเดียวขั้นต่ำมี20000++อยู่แล้ว ไห้แฟนผมอีกวันล่ะ500 ผมจึงบอกกับแฟนผมว่า อดทนหน่อยสัก4-5เดือนก็มีเงินออกรถแล้วเราค่อยไปหาขายของกัน
แต่ก็ทำได้ไม่ถึงเดือน แฟนผมหนีกลับบ้าน โทรไปก็บอกว่าไม่กลับมาแล้ว ต่านคนต่างอยู่ ผมบอกว่าอยากคุยกับลูก ก็ไม่ไห้คุย บอกคุยก็ไม่รู้เรื่องหลอกลูกยังเล็ก เหมือนเค้ากีดกัน ไม่นานเค้าก็ยอมกลับมาหาผม มาทำงานกับผมได้เกือบเดือน ผมเลยซื้อทองเป็นของขวันวันเกิดเค้า1บาท พอหลังจากได้ทองได้ไม่กี่วัน เค้าหนีผมกลับบ้านอีก คราวนี้ไปเกือบเดือนแล้ว ผมบอกไห้รีบมาทำงานเค้าก็บอกว่าไม่มีอะไรจะคุยไม่ไปแล้ว ผมขอเจอลูกก็ไม่ไห้เจอ เค้าบล๊อกเฟส บล๊อกลายผมหมดเลย จนผมต้องโทรไปหาแม่ยายถึงจะได้คุยกับลูกได้เห็นน่าลูก ผมน้ำตาไหลเลยครับ ผมคิดถึงลูกสาวผมมาก ผมเข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่เลย ว่าการคิดถึงลูกเป็นยังใง พอมาวันนี้ เงินเดือนผมออก เหลือ18000 ผมพูดไม่ออกครับแอบน้อยใจพี่ตัวเองลึกๆ คนอื่นได้20000++ ผมทำงานมากกว่าคนอื่นมาก ตั้งแต่เช้าจรดค่ำ ตอนแรกบอกได้เบี้ยขยัน2000 งานพิเสดอีกเที่ยวล่ะ300 ผมนับดู เดือนนี้ผมต้องได้เกือบ25000 แต่ด้วยความเป็นน้องจึงเงียบและเดินออกมาและขึ้นมาระบายในนี้แหละครับ เมียทิ้ง คิดถึงลูกสาว เงินก็โดนหักไม่รู้หักค่าอะไร ผมท้อครับ เหมือนผมไม่รู้จะสู้ไปเพื่อใคร เพื่อนๆคิดว่าผมต้องดำเนินชีวิตต่อไปอย่าไรดี
ในใจผม ผมไม่อยากอยู่แล้วครับ ผมเหนื่อยเหลือเกิน ผมทำงานทุกอย่าง เพื่อคนที่ผมรักได้อยู่สุขสบาย แต่สุดท้ายนี้หรือสิ่งตอบแทน ผมควรไปตามง้อแฟนทั้งๆที่ผมไม่ผิด หรือผมควรหยุดกับผู้หญิงคนนี้
เคยมั้ยถูกคนรักทิ้ง สิ้นหวัง ท้อแท้ ไม่รู้จะสู้เพื่อใคร คิดถึงลูกสาวใจจะขาดแต่ก็ไม่มีปัญญาไปหา
ผมเป็นน้องชายแท้ๆของเฒ่าแก่คนนึง ซึ่งเค้ามี
ธุรกิจหลายอย่าง เช่น ขายข้าว ขายใข่รายใหญ่คนนึง และมีรถร่วมส่งของโรงงาน อีกหลายคัน ก่อนผมจะมาอยู่กับพี่สาว ผมกับแฟนเคยทำงาน อบต มาก่อน เงินเดือน9500บาท 2คนก็19000 ไม่พอใช่ครับ เพราะมีลูกน้อย1คน พี่สาวก็เลยชวนไห้มาอยู่ด้วยซึงมีข้อเสนอ ว่าจะยกกิจการใข่ไห้ผมกับแฟนเลยตัดสินใจลาออกจากงาน
เพื่อมาขายใข่ แต่พอผมมาจริงๆกลับไม่ไห้โดยอ้างว่า หนี้สินยังไม่หมดเลยยังไห้ไม่ได้ ผมก็ไม่ได้เคืองอะไร แต่แฟนผมสิเค้าไม่พอใจ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ เรา2คนจึงหันมาขายสับปะรถแทน ตอนแรกก็ไปได้สวย กำไรดี 2-3วันก็เห็นเงินหมื่นแล้ว ทำได้ไม่กี่เดือน รถที่ใช้อยู่ยืมแม่มา แม่มาขอคืนก็เลยต้องคืนแม่ เงินที่ได้มาพึ้งจะใช้หนี้ที่เคยก่อไว้หมด เงินเก็บก็มีน้อย พี่สาวผมเห็นอย่างนี้เลยบอกว่ามาทำงานไห้พี่สิ ซึ่งบอกผมว่าไห้เท่าลูกน้องคนอื่น ก็วันล่ะ600 เบี้ยขยัน2000 ถ้ามีงานขับรถรอบพิเสดอีกเที่ยวล่ะ300 ผมมาคิดดูก็โอเคนะ ผมคนเดียวขั้นต่ำมี20000++อยู่แล้ว ไห้แฟนผมอีกวันล่ะ500 ผมจึงบอกกับแฟนผมว่า อดทนหน่อยสัก4-5เดือนก็มีเงินออกรถแล้วเราค่อยไปหาขายของกัน
แต่ก็ทำได้ไม่ถึงเดือน แฟนผมหนีกลับบ้าน โทรไปก็บอกว่าไม่กลับมาแล้ว ต่านคนต่างอยู่ ผมบอกว่าอยากคุยกับลูก ก็ไม่ไห้คุย บอกคุยก็ไม่รู้เรื่องหลอกลูกยังเล็ก เหมือนเค้ากีดกัน ไม่นานเค้าก็ยอมกลับมาหาผม มาทำงานกับผมได้เกือบเดือน ผมเลยซื้อทองเป็นของขวันวันเกิดเค้า1บาท พอหลังจากได้ทองได้ไม่กี่วัน เค้าหนีผมกลับบ้านอีก คราวนี้ไปเกือบเดือนแล้ว ผมบอกไห้รีบมาทำงานเค้าก็บอกว่าไม่มีอะไรจะคุยไม่ไปแล้ว ผมขอเจอลูกก็ไม่ไห้เจอ เค้าบล๊อกเฟส บล๊อกลายผมหมดเลย จนผมต้องโทรไปหาแม่ยายถึงจะได้คุยกับลูกได้เห็นน่าลูก ผมน้ำตาไหลเลยครับ ผมคิดถึงลูกสาวผมมาก ผมเข้าใจหัวอกคนเป็นพ่อเป็นแม่เลย ว่าการคิดถึงลูกเป็นยังใง พอมาวันนี้ เงินเดือนผมออก เหลือ18000 ผมพูดไม่ออกครับแอบน้อยใจพี่ตัวเองลึกๆ คนอื่นได้20000++ ผมทำงานมากกว่าคนอื่นมาก ตั้งแต่เช้าจรดค่ำ ตอนแรกบอกได้เบี้ยขยัน2000 งานพิเสดอีกเที่ยวล่ะ300 ผมนับดู เดือนนี้ผมต้องได้เกือบ25000 แต่ด้วยความเป็นน้องจึงเงียบและเดินออกมาและขึ้นมาระบายในนี้แหละครับ เมียทิ้ง คิดถึงลูกสาว เงินก็โดนหักไม่รู้หักค่าอะไร ผมท้อครับ เหมือนผมไม่รู้จะสู้ไปเพื่อใคร เพื่อนๆคิดว่าผมต้องดำเนินชีวิตต่อไปอย่าไรดี
ในใจผม ผมไม่อยากอยู่แล้วครับ ผมเหนื่อยเหลือเกิน ผมทำงานทุกอย่าง เพื่อคนที่ผมรักได้อยู่สุขสบาย แต่สุดท้ายนี้หรือสิ่งตอบแทน ผมควรไปตามง้อแฟนทั้งๆที่ผมไม่ผิด หรือผมควรหยุดกับผู้หญิงคนนี้