เรายอมรับว่า เราเคยไปโม้เพื่อน ว่าเพื่อนเก่าเรารวยมาก เป็นชาวต่างชาติค่ะ มีบ้านหลังใหญ่ เราก็เลยไปโม้เพื่อนๆที่โรงเรียนว่าเพื่อนเก่าเรามีนู่นมีนี่ แล้วเหมือนทุกคนหมั่นไส้เรา ตั้งแต่ตอนนั้น แล้วเราเพิ่งเข้าใจตอนนี้ว่าการไปโม้คนอื่นมันทำให้เกิดเรื่องขนาดนี้ค่ะ คิอ ไม่มีเพื่อนที่โรงเรียนคนไหนจริงใจกับเรา แล้วคือเราไม่มีรูปถ่ายเพื่อนเราค่ะ เพื่อนเค้าเป็นชาวต่างชาติที่เจอกัน คือในสมัยนั้นเรายังไม่มีโทรศัพท์ใช้ถ่ายรูปเราเลยไม่มีหลักฐานยืนยันว่าเรามีเพื่อนคนนี้จริงๆ ทุกคนเลยหาว่าเราหลอกลวง จากเหตุการณ์อีกเหตุการณ์ ทำให้ทุกคนเกลียดเราขึ้นไปอีกค่ะ ตรงนี้คือเราไปทำให้เพื่อนกับแฟนเค้าเลิกกันเพราะเราพิมพ์ผิด ต่อมาเราก็ไม่มีเพื่อนเลยค่ะ เราก็เลยอยู่คนเดียวค่ะ ตอนนี้เราอยู่ ม.3แล้วจะเทอมสองแล้ว เราเลยอดทนไป เพราะใกล้จะเรียน ม.4 จะได้ไปหาสังคมอื่น เราไม่เข้าใจค่ะ ว่าทำไมทุกคนถึงเกลียดเราเพราะคำพูดของเรา ทั้งๆที่เราพยายามจะบอกความจริง เราก็ยอมรับแล้วว่าเราโม้ แต่ตอนนี้ทุกคนเกือบทั้งห้องพยายามจิกกัดเราค่ะ ทุกๆวันจะร้องไห้มันทำให้เราเสียใจค่ะ อ่อแล้วตอนนี้เราก็ถูกดีดออกจากกลุ่มเพื่อนเรียบร้อย เพราะเพื่อนเก่าเราไปด่าเพื่อนในห้องค่ะ เค้าทำร้ายเรามากๆ ทั้งๆที่เราพยายามขอโทษแล้ว แต่ว่าเหมือนทุกคนจะเกลียดเรามาก ไม่รู้จะทำยังไง หรือเราควรจะอยู่คนเดียวค่ะ เราไม่กล้าปรึกษาพ่อแม่ด้วย ท่านกลับมาจากที่ทำงานท่านจะได้ไม่มานั่งเครียดเรื่องของเราน่ะค่ะ เราขอระบายจริงๆมันเกินทนค่ะ
เราชอบแคร์คำด่าคนอื่นค่ะ(ขอระบายทีนะคะ)