เราเกิดมาในสังคมที่แย่ค่ะ แม่เราเป็นคนพูดจาหยาบ พ่อเราก็พูดจาหยาบค่ะ เราเกิดมาไม่รู้เราทำอะไรผิดนะคะ เค้าไม่เคยดูแลเราอย่างดีเลย มีครั้งนึงตอนเราอนุบาล เราตกบันไดค่ะแต่แม่ไม่คว้าเราไว้ ทั้งๆที่เค้าเห็นเรากำลังตกบันได แต่เขานั่งหัวเราะอยู่ข้างบนเาร้องไห้ไม่หยุดจนป้าเรามาโอ๋เรา เค้าไปรับเราที่รร.ทีไร เค้ามักจะหาเรื่องเรา จนตีเราเราเคยลองมาหมดแล้วค่ะ ไม้กวาด ก้านมะยม ลวด เข็มขัด เหล็กที่ตากผ้า ไม้ฟุตเหล็ก เราไม่เคยมีความสุขเลยในชีวิต จนวันนึงลูกของน้ามาอยู่ด้วย แม่เรารักน้องเรามากค่ะ แต่เค้าไม่รักเราเลย เราเหมือนทาสที่อยู่ในบ้านค่ะ เค้าไม่เคยห่วงความรู้สึกเราเลย เราสอบได้ที่หนึ่ง แข่งขันกีฬา ความสามารถต่างๆเค้าก็ไม่เคยยินดีกับเราเลยค่ะ เวลาเราบอกเค้า เค้าก็จะพูดว่า แล้วยังไง? เราพยายามทำให้เขาชมเราเหมือนชมน้องเรา แต่ก็ไม่เคยทำได้เลยค่ะ ไม่ว่าเราจะเก่งแค่ไหน พยายามแค่ไหนเค้าก็ไม่ชื่นชมเรา วันประชุมผปช. เค้ายังไม่มาเลยค่ะเราเคยโดนครูเรียกไปถามหลายครั้งมาก ว่าทำไมผปค.ไม่มา เราก็ได้แค่บอกว่า แม่กับพ่อเราไปทำธุระ แต่จริงๆแล้วเค้านอนอยู่บ้านค่ะ วันเกิดเราเค้าก็ไม่เคยซื้อเค้กมาเป่าเลย ของขวัญไม่เคยได้หรอกค่ะ เค้าไม่เคยเป็นห่วงเราเลย มีวันนึงเราอยู่รร.ถึง 1 ทุ่ม กว่าเค้าจะมารับก็ 1 ทุ่มครึ่ง เหตุผลเพราะเค้าลืมค่ะ เราเคยคิดจะฆ่าตัวตายไม่งั้นก็ต้องมีใครตายกันไปข้างนึง แต่เวลาเราทะเลาะกับเค้า เค้าจะชอบด่าเราว่าไอลูกอกตัญญูค่ะ เราเคยกรีดแขนตัวเองค่ะ แต่แท่เดินมาเห็นพอดีเค้าก็บอกเราว่าปกรัดที่อื่นอย่ามาตายในบ้านมันอัปมงคล เราอึ้งไปเลยค่ะ เราผิดด้วยหรอคะ เราพยายามทุกอย่างแต่เค้าไม่เคยเห็นค่าเราเลย พอเราขึ้นม. เราก็เริ่มไม่อะไรมาก แต่เค้ากลับทำร้ายเราเรื่อยๆ มีครั้งนึงเราทะเลาะกับเค้า เค้าเอามีดจี้คอเราแล้วขอให้เราตายไป เพื่อลดภาระเค้า เราเกลียดแม่มากเลยค่ะ น้าเราอีกคนนึงอยู่อเมริกาเราขอไปอยู่ด้วยแต่แม่ไม่ให้เราไปค่ะ แม่เราค้านทุกอย่างที่เป็นโอกาส เราไม่สามารถทำอะไรได้เลย แค่เราทะเลาะกับน้องยังไม่ได้เลยค่ะ เราเป็นทาสน้องมาตลอด หลายครั้งแล้วที่เราโดนทำร้าย เรากลายเป็นโรคซึมเศร้าค่ะ แต่เค้าก็ไม่แคร์ค่ะ เค้ายิ่งทำเรากว่าเดิม เค้าเอามีดจี้คอเรา ปามีดใส่เรา ขว้างเก้าอี้ใส่เรา เอาอูคูเลเล่เราปาลงพื้น เอาหัวเราโขกพื้น เตะเรา บีบคอเรา เราสู้แต่เราตัวเล็กเราสู้ไม่ได้ เค้าด่าเรามีแต่คำหยาบคาย ไอเด็กเชี่ย ขายตัว เณรคุณ ฯลฯ เราอยากฆ่าตัวตายมากๆ เราต่อยกำแพง กรีดแขน ข่วนหน้าตัวเอง จิกหัว ดึงผมตัวเอง บีบคอตัวเอง กลั้นใจ เรามีดกรีดตามตัว ไปยืนกลางถนนแต่รถเบรคทัน ทุบตัวเอง เราเคยร้องไห้เหนื่อยกับตัวเอง จนตาเเดงเลือดแทบจะไหลออกมา เราเคยอดข้าวเช้ากับเย็นเพระาไม่อยากเห็นหน้าแม่เรา เราเหนื่อยมากๆ เราผิดอะไรหรอคะ แค่เราขึ้นป.1 เราก็โดนทำร้าย เราเคยอยากจะแจ้งความแต่เราก็ทำไม่ลง แต่มีทางเดียวคือเราจะฆ่าตัวตาย ตายให้พ้นไปเลย เราเหนื่อย ใช้เราอย่างกับขี้ข้า ทำร้ายเราอย่างกับทาส แต่น้องเราแม่เราแทบจะ บูชา แต่เราเหมือนที่ระบายอารมณ์ เรามีแผลเต็มตัวไปหมด เราอยากฆ่าตัวตาย ไม่งั้นก็ฆ่าพ่อกับแม่ เราไปซะ