เรื่องมีอยู๋ว่า  ตอนเด็กๆเราเป็นคนบ้าจี้แต่แม่ให้เรานั้งสมาธิ อาการบ้าจี้ของเรามันน้อยลงแต่พอเราเขามัธยมอาการบ้าจี้มันกลับมา เช่น วันนั้นเราเรียนวิชาพละแล้วเพื่อนเราก็มาจี้เรา ด้วยความตกใจ เรากรี๊ดดังมากลั้น ร.ร เลยก็ว่าได้ อาการมันเริมหนักขึ้นตอนนี้นะ เพื่อนเห็นเราถือโทรศัพมันบอกโยน เราก็โยนขึ้นฟ้าเลย ดีนะที่เรารับได้ อาการมันเริมหนักขึ้นอะ  แต่ก็ไม่ได้หนักขนาดที่ไม่มีสติขนาดนั้นอะแต่คือเผลอไม่ได้  เผลอแล้วเพื่อนแกล้ง อย่างตอนประถมนะเราชอบพี่คนนึงเว้ยแล้วคราวนี้เราเดินผ่านพี่เคาเว้ย พี่เคากำลังเตะบอลอยู่ แล้วเพื่อนจี้เรา เรานี้ตะโกนโครตดังว่า  "อย๊ากกกกกก โรงเรียนระเบิด" คือแบบชิปหายแหละ พูดที่ตกใจทั้งร.รอะอายมากตั้งแต่ตอนนั้นเราก็ระวังตัวมาขึ้นจากเพื่อน555น่าขำเนอะเพื่อนแม้งอัตราย แต่เพื่อนนะแหละค่อยช้วยเราเวลาเราตกใจหนักๆ  


#ใครเป็นแล้วหายช่วยบอกหน่อยสิ่
#ช่วยหน่อยสิ่