เป็นคนที่จิตตกกับเรื่องบางเรื่องง่ายๆค่ะ

เช่นเราต้องการข่วยเหลือใครสักคน เรามีความตั้งใจ
แต่เขามาด่าเรา เราแบบรู้สึกเฟลมากค่ะ

ทำไมชอบเฟลกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง เก็บเอาเรื่องหยุมหยิมมาคิด
ทบไปวนมา แล้บแอบเอามาน้อยใจ

บางครั้งก็แอบน้อยใจพ่อแม่ เช่น เราเป็นคนซื้อของด้วยเงินตัวเอง ตั้งแต่มัธยม เป็นเงินค่าขนม ที่แม่ให้มา เราเก็บเพื่อซื้อในสิ่งที่เราอยากได้ แต่น้องเราเป็นคนประหยัด เวลาเราซื้อแม่เราจะบ่นๆ แต่น้องเราคือไม่ซื้อ รอให้แม่ซื้อให้ ชุดชั้นใน มันก็ให้แม่ซื้อให้
แม่ชมน้อง ว่าน้องประหยัด

อ้าง เราซื้อเอง ไม่รจกวน กลับมาหาว่าเราฟุ่มเฟือย

เราคิดว่าเวลาเราจะพูดอะไร เราจะเรียบเรียง ใช่คำไม่ถูก

เล่าแล้วกระโดดไปกระโดดมา บางทีเพราะเราไม่มีสมาธิรึเปล่า

อยากไปพบจิตแพทย์ค่ะ แต่เราไม่แน่ใจ ว่าเราจะต้องถึงขั้นนั้ยไหม