โรค Phimosis หรือ ภาวะหนังหุ้มปลายองคชาตตีบ รายละเอียดของโรคตามLink ครับ
https://www.pobpad.com/phimosis-%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%B0%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%B8%E0%B9%89%E0%B8%A1%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%8A%E0%B8%B2
ผมมีอาการคือ หนังหั้มปลายไม่สามารถรูดเปิดเหมือนปกติ คือเวลารูดจะเจ็บมาก และ หากฝืนรูดแล้ว จะมีการบีบรัดตรงรอยต่อระหว่างโคนองคชาตและหัว หากจะรูดกลับก็ะเจ็บและรูดได้ยากอีกเหมือนกัน จึงลองเปิดอินเตอร์เน็ตดู พบว่าคือโรคนี้
ผ่านไป 3 เดือน อาการเริ่มหนักขึ้น คือ เริ่มมีการตีบเล็กลงเรื่อยๆ เวลาฉี่มีอาการเจ็บแสบ ทำความสะอาดไม่ได้ จึงตัดสินใจไปหาหมอ หมออายุรกรรมทั่วไปก็สันนิษฐานว่า คือ Phimosis หลังจากนั้นหมอก็นัดให้พบหมอทางเดินปัสสาวะ
เมื่อพบหมอทางเดินปัสสาวะหมอก็สั่งแก้ผ้าขอดูแผล จังหวะนี้อายครับ เพราะมีเจ้าหน้าที่ผู้หญิงยืนส่องไฟ เพราะผมอ้วน ผมหนัก 165 กก.สุง180 หมอถามใช้งานได้มั้ย ทำไมมันหดจัง อายรอบที่สอง ไม่กล้าตอบเพราะมีผู้หยิงอยู่ 55555 พร้อมกับหมอนัดคิวมาทำการขริบ และบอกตามหลังว่าทำยากเคสนี้เพราะมันสั้น และมันจะหดตอนทำแผล (ย้ำอีกละหมอ)
ผ่านไป 1 สัปดาห์ครับ ถึงวันขึ้นเขียง ใจไม่ค่อยดี กลัว ตื่นเต้น เสียว ทุกความรู้สึกครับ ตอนนี้ ตามเวลาหมอนัด 16.00 เราไปนั่งรอ สักพักพยาบาลเรียกให้เจ้าหน้าที่พาไปรอหน้าห้องผ่าตัด รอหมอตรวคนไข้ในคิวหมด หมอก็เรียกเข้าห้องผ่าตัดครับ
เจ้าหน้าที่จะให้เราเปลี่ยนเสื้อผ้า ใส่ชุดสีเขียว แล้วก็พาเข้าห้องครับ
จากนั้นเราก็นอนบนเตียง เจ้าหน้าที่เอาผ้ามาปิดตา ให้เราเอามือกอดอก และจัดการโกนขนออกให้ครับ หลังจากนั้นทุกอย่างเงียบกริบ ทุกคนหายไปไหนไม่ทราบ มีแต่ความเงียบและจินตนาการล้วนๆครับตอนนี้ ได้ยินเสียงอะไรนิดหน่อยเราจะระแวงครับ
เมื่อถึงเวลาหมอเข้ามาครับ เริ่มด้วยการฉีดยาชาครับ ผมใช้ยาชา 2 เข็ม แต่โชคร้ายครับ ยาชาเหมือนออกฤทธิ์ไม่100% รู้สึกเจ็บทุกขั้นตอนครับ เจ็บแบบหน่วงๆ ตั้งแต่ตอนตัด ตอนที่เอาอะไรอุ่นๆมาจี้ ถึงขั้นตอนเย็บ เจ็บครับ เจ็บแบบบอกไม่ถูก ทำไมบางคนบอกว่าไม่รู้สึก ผ่านไป 1 ชั่วโมง ก็เสร็จเรียบร้อยครับ ให้เราลุกไปเปลี่ยนชุดเดิม และหมอก้ให้คำแนะนำการดูแลแผล พอออกจากห้องผ่าตัด มานั่งเก้าอี้ ปรากฏว่าผ้าพันแผลหลุดครับ เพราะอย่างที่หมอบอกด้วยขนาด ทำแผลยาก จากนั้นคือช่วงทรมานที่สุดครับ คือต้องขับรถกลับบ้าน ในเย็นวันศุกร์ที่รถติด และ ยาชาหมดฤทธ์ ไม่มีคำบรรยายครับ น้ำตาไหลครับ ต้องขับไป จอดไป โชคดีที่รถเกียร์ออโต้ครับ คืนแรกจะแทบไม่ได้นอนครับ ปวดมากครับ ผ่านคืนแรกไปจะค่อยๆดีขึ้นตามลำดับ จนวันนี้ผ่านมา 10 วัน ก็ทำงานได้แล้วครับ แต่ยังต้องทำแผลอยู่ และยังไม่สามารถใช้งานอะไรได้นอกจากฉี่ครับ อย่าเพิ่งรีบครับ อดเปรี้ยวไว้กินหวาน อิอิ
ทั้งหมดก็อยากมาแชร์ให้คนที่เป็นอาการเดียวกันให้รับรู้ ว่าจะต้องทำยังไงบ้างครับ
ขอบคุณครับ
แชร์ประสบการณ์การรักษาโรค Phimosis ด้วยการขริบ
https://www.pobpad.com/phimosis-%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A7%E0%B8%B0%E0%B8%AB%E0%B8%99%E0%B8%B1%E0%B8%87%E0%B8%AB%E0%B8%B8%E0%B9%89%E0%B8%A1%E0%B8%9B%E0%B8%A5%E0%B8%B2%E0%B8%A2%E0%B8%AD%E0%B8%87%E0%B8%84%E0%B8%8A%E0%B8%B2
ผมมีอาการคือ หนังหั้มปลายไม่สามารถรูดเปิดเหมือนปกติ คือเวลารูดจะเจ็บมาก และ หากฝืนรูดแล้ว จะมีการบีบรัดตรงรอยต่อระหว่างโคนองคชาตและหัว หากจะรูดกลับก็ะเจ็บและรูดได้ยากอีกเหมือนกัน จึงลองเปิดอินเตอร์เน็ตดู พบว่าคือโรคนี้
ผ่านไป 3 เดือน อาการเริ่มหนักขึ้น คือ เริ่มมีการตีบเล็กลงเรื่อยๆ เวลาฉี่มีอาการเจ็บแสบ ทำความสะอาดไม่ได้ จึงตัดสินใจไปหาหมอ หมออายุรกรรมทั่วไปก็สันนิษฐานว่า คือ Phimosis หลังจากนั้นหมอก็นัดให้พบหมอทางเดินปัสสาวะ
เมื่อพบหมอทางเดินปัสสาวะหมอก็สั่งแก้ผ้าขอดูแผล จังหวะนี้อายครับ เพราะมีเจ้าหน้าที่ผู้หญิงยืนส่องไฟ เพราะผมอ้วน ผมหนัก 165 กก.สุง180 หมอถามใช้งานได้มั้ย ทำไมมันหดจัง อายรอบที่สอง ไม่กล้าตอบเพราะมีผู้หยิงอยู่ 55555 พร้อมกับหมอนัดคิวมาทำการขริบ และบอกตามหลังว่าทำยากเคสนี้เพราะมันสั้น และมันจะหดตอนทำแผล (ย้ำอีกละหมอ)
ผ่านไป 1 สัปดาห์ครับ ถึงวันขึ้นเขียง ใจไม่ค่อยดี กลัว ตื่นเต้น เสียว ทุกความรู้สึกครับ ตอนนี้ ตามเวลาหมอนัด 16.00 เราไปนั่งรอ สักพักพยาบาลเรียกให้เจ้าหน้าที่พาไปรอหน้าห้องผ่าตัด รอหมอตรวคนไข้ในคิวหมด หมอก็เรียกเข้าห้องผ่าตัดครับ
เจ้าหน้าที่จะให้เราเปลี่ยนเสื้อผ้า ใส่ชุดสีเขียว แล้วก็พาเข้าห้องครับ
จากนั้นเราก็นอนบนเตียง เจ้าหน้าที่เอาผ้ามาปิดตา ให้เราเอามือกอดอก และจัดการโกนขนออกให้ครับ หลังจากนั้นทุกอย่างเงียบกริบ ทุกคนหายไปไหนไม่ทราบ มีแต่ความเงียบและจินตนาการล้วนๆครับตอนนี้ ได้ยินเสียงอะไรนิดหน่อยเราจะระแวงครับ
เมื่อถึงเวลาหมอเข้ามาครับ เริ่มด้วยการฉีดยาชาครับ ผมใช้ยาชา 2 เข็ม แต่โชคร้ายครับ ยาชาเหมือนออกฤทธิ์ไม่100% รู้สึกเจ็บทุกขั้นตอนครับ เจ็บแบบหน่วงๆ ตั้งแต่ตอนตัด ตอนที่เอาอะไรอุ่นๆมาจี้ ถึงขั้นตอนเย็บ เจ็บครับ เจ็บแบบบอกไม่ถูก ทำไมบางคนบอกว่าไม่รู้สึก ผ่านไป 1 ชั่วโมง ก็เสร็จเรียบร้อยครับ ให้เราลุกไปเปลี่ยนชุดเดิม และหมอก้ให้คำแนะนำการดูแลแผล พอออกจากห้องผ่าตัด มานั่งเก้าอี้ ปรากฏว่าผ้าพันแผลหลุดครับ เพราะอย่างที่หมอบอกด้วยขนาด ทำแผลยาก จากนั้นคือช่วงทรมานที่สุดครับ คือต้องขับรถกลับบ้าน ในเย็นวันศุกร์ที่รถติด และ ยาชาหมดฤทธ์ ไม่มีคำบรรยายครับ น้ำตาไหลครับ ต้องขับไป จอดไป โชคดีที่รถเกียร์ออโต้ครับ คืนแรกจะแทบไม่ได้นอนครับ ปวดมากครับ ผ่านคืนแรกไปจะค่อยๆดีขึ้นตามลำดับ จนวันนี้ผ่านมา 10 วัน ก็ทำงานได้แล้วครับ แต่ยังต้องทำแผลอยู่ และยังไม่สามารถใช้งานอะไรได้นอกจากฉี่ครับ อย่าเพิ่งรีบครับ อดเปรี้ยวไว้กินหวาน อิอิ
ทั้งหมดก็อยากมาแชร์ให้คนที่เป็นอาการเดียวกันให้รับรู้ ว่าจะต้องทำยังไงบ้างครับ
ขอบคุณครับ