(เอาบทความมาฝาก) ผู้กลืนกินจากโลกความตาย แมลงกินซาก

กระทู้สนทนา

แมลง บทความวิชาการ วิทยาศาสตร์ เทคโนโลยี

แมลง เป็นสิ่งมีชีวิตที่ทำให้ใครต่อใคร ให้ความสนใจเป็นอย่างมาก แต่คุณเชื่อหรือไม่ว่า แมลงสามารถ
ใช้เป็นเครื่องมือในการสืบคดีของตำรวจได้ ไม่ว่าจะเป็นระยะเวลาการตาย สารเคมีในศพที่สามารถตรวจ
สอบได้จะกลุ่มแมลง มาร่วมสนุกไปกับนักวิทยาศาสตร์ นักโบราณคดี และเหล่านักกีฏวิทยากันละนะครับ
บุกอาณาจักรของเหล่าแมลง ตะลุยดินแดนของผู้มีหกขา ขอบคุณของขวัญจากธรรมชาติ ที่ทำให้เรามาได้ถึงจุดๆนี้

การเน่าเปื่อย ไอ้การเน่าเปื่อยนั้น ถือเปนกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ ที่จะเกิดขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติและเป็นขั้นตอน กับซากศพทุกประเภท
เมื่อเราๆท่านๆที่สนใจวิทยาศาสตร์ นักวิทยาศาสตร์เอง และเหล่านักสืบสวนคดีความทั้งหลาย จะมาเอาเรื่องเอาราวกับข้อมูลตรงนี้
เพื่อจะเอาไปใช้งานในการสืบคดีความแล้ว หมูบ้านสะอาดๆ ที่เลี้ยงในฟาร์ม ถือว่าเป็นตัวอย่างที่ดีและเป็นที่ยอมรับกันดังนั้น
ในการศึกษา จึงไม่ต้องเป็นห่วงว่านักวิทยาศาสตร์จะขาดแคลนตัวอย่างวิจัย จนต้องหันมาเอาตัวอย่างกับมนุษย์เป็นๆแทน
ในการศึกษาทางด้าน กีฏวิทยา นั้น เราจะสามารถแบ่งระยะเวลาการย่อยสลายของศพ ได้เป็น 5 ระยะ ใหญ่ๆ ได้แก่
1.ระยะศพสด 2.ระยะศพบวม 3. ระยะเริ่มเน่าเปื่อย4.ระยะหลังเริ่มเน่าเปื่อย-ระยะพิเศษ5.ระยะซากแห้ง
รูปแบบที่แมลงจะเข้ามาทำอาหารและกินอะไรอร่อยๆ จากซากนั้น เป็นอะไรที่พอจะคาดการ์ณได้ครับผม

ระยะที่ 1 ระยะศพสด
ปฐมบทหลังการตาย ภายในระยะเวลาไม่นานเกินรอ แมลงจะเข้าถึงตัวซากหมู เพื่อทำการแลนดิ้งลงจอดเพื่อทำการวางไข่ และรับประทานบุฟเฟต์เนึ้ออันเอร็ดอร่อยจากร่างกายของเหยื่อ โดยส่วนมาก การแบ่งสภาวะระหว่างการที่ศพสด คือการดูที่ช่วงเวลา ตั้งแต่เวลาที่การเสียชีวิตมันเริ่มตั้นขึ้น
จนถึงระยะเวลาที่ศพจะทำการพองตัวขึ้นมา โดยในระยะนี้จะไม่มีการเปลื่ยนแปลงของอวัยวะภายนอก ถึงแม้แบคที่เรียจะเริ่มลง
ไปจัดการกับอวัยวะภายในของศพนี้แล้วก็ตามที่ โดยส่วนมากเราจะทำการแบ่งโดยใช้หลักการมอรทริสทั้ง 3 ลิเวอร์ มอร์ทริส ริกอร์ มอร์ทริส อัลกอร์ มอร์ทริส แมลงกลุ่มแรกสุดที่จะทำการปรากฏตัวขึ้นมาที่ศพของเหยื่อ คือแมลงในกลุ่ม caliphoridae หรือ blowfly ซึ่งพวกนี้จะได้กลิ่นซากเหยื่อใกลจากระยะถึง 1 ไมล์ และจะปรากฏตัวขึ้นที่ซากเหยื่อ เพื่อกินอาหารอันโอชะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับ Calliphora vicina และ Cynomya_mortuorum ภายในระยะเวลาอันสั้น บางครั้งแมลงวันชนิดนี้ถึงกับปรากฏตัวขึ้นมาในนาทีที่เกิดการเสียชีวิตเลยด้วยซ้ำไป และมันจะวางไข่ที่ศพ เพื่อให้ลูกหลานของมัน ได้รับประทานอาหารชั้นเลิศ จากความตายของชีวิตอื่นกลุ่มแมลงวัน sachophagidae หรือแมลงวันโลงฝังศพที่โด่งดังนั้น ก็เป็นหนึ่งในแมลงกลุ่มแรกๆ ที่จะเข้ามาใช้งานซากศพ ในฐานะของเมนูอาหารไม่ต่างกัน พวกมันคือนักล่าที่จะกินและย่อยสารเคมีต่างๆ จากซากสัตว์ที่ไร้ชีวิต เปลื่ยน
มัน ให้กลายเป็นอาหาร โดยทั้งนี้ทั้งนั้น ขึ้นอยู่กับความเร็วในการเน่าเปื่อย ในกรณีที่ไข่ของเหล่าแมลงกินซากปรากฏตัวออกมาในสภาพที่ศพยังสดอยู่ พวกมันจะกินเนึ้อและของเหลวจากร่างกายของเหยื่ออย่างรวดเร็วโดยมากเหล่าแมลงกืนซาก จะเริ่มวางไข่จากส่วนหัว ทวารหนัก และปากแผลที่เปิดออกของเหยื่อก่อนเป็นหลักครับมดตัวโตเต็มวัยก็จะมาเข้าร่วมในปาร์ตี้ความตายนี้ด้วยเช่นกัน เพื่ออาหารของตนและตัวอ่อน

ภาพของเหล่าแมลงกลุ่มแรกๆ ที่จะเข้ามาร่วมกินซากของสิ่งมีชีวิตอื่น

ขั้นที่ 2 ขั้นบวมอืด

สัญญานแรกสุด ของการเข้าสู่สภาวะในขั้นบวมอืดนี้คือช่องท้องที่ขยายตัว และเลือดที่ออกจากจมูก
(ตายแล้วยังจะมีเลือดกำเดาได้อีกละเนอะ 55+) ที่ขั้นนี้ศพจะเปลื่ยนสั แก้งโบ็ทฟลายจะมีปริมาณมากมายถึงขั้นมหาศาล พวกมันจะบินตอมศพจากทุกทิศทาง นอกจากนี้จะยังมีฝูงไชนิสฟลายที่มีขนาดเล็กจิ๋ว แต่เป็นนักกินซากที่มีประสิทธิ์ภาพสูง เข้ามาร่วมแจมอีกด้วย เรียกว่าความตายของชีวิตเดียว สามารถเป็นอาหารของชีวิตนับพันนับหมื่น ที่เต็มไปด้วยความหิวโหยนั้นอีกด้วยกลุ่มแมลงวัน Fanniidae เข้ามารับประทานซากหมูอย่างเอร็ดอร่อย ราวกับว่านั่นเป็นโต้ะจีนชั้นเลิศกลุ่มแมลงปีกแข็ง ที่มีปีกเป็นเกราะแกร่ง ยากจะถูกทำลาย ก็จะปรากฏตัวขึ้นมาในตอนนี้เอง สิ่งมีชีวิตที่น่าสนใจอย่างกลุ่มแมลงปีกแข็งจะลงเล่นในเกมส์การล่าศพ ซึ่งล้วนแต่น่าสนใจ ไม่ว่าจะเป็นแมลงก้นกระดก ด้วงซากศพ ซึ่งเป็นแมลงที่มีอัตราการเจิริญเติบโตคงที่มาก
และเนื่องจากแมลงชนิดนี้มีพันธมิตรเป็นปลวกในตระกูล Poecilochirus ถ้าเจอปลวกแต่ไม่เจอแมลงปีกแข็ง แปลว่าเป็นไปได้ว่าเขามาแล้วจากไป
กลุ่มด้วงดินเองก็สนุกสนานกับการที่พวกมันจะได้เข้ามากินซากของอดีตสิ่งมีชีวิตที่เรียดว่ามนุษย์เช่นกัน กลุ่มด้วงขี้ควายเองก็จะเข้ามาร่วมกินอาหารในขั้นนี้ โดยฝังตัวอยู่ใต้ผิวหนังครับ

3.ระยะเน่าเปื่อย

จุดเริ่มต้นของระยะเน่าเปื่อย มาจากการที่ซากหมูหรือซากศพมนุษย์ มีรอยรั่วเกิดจากแก้สภายในออกมา
หรือบางครั้ง อาจเกิดจากการเจาะทะลวงผิวหนัง ด้วยฝืมือของพวกตัวอ่อนแมลง กลุ่มตัวอ่อนของพวก
blowfiles จะเพิ่มปริมาณขึ้นจนถึงขั้นมหาศาล ตอนแรกตัวอ่อนจะอยู่ในช่องเนึ้อเยื่อที่วางไข่
พอศีรษะและช่องปากมีเนึ้อไม่เพียงพอ พวกมันจะหันไปกินเนึ้อที่ทรวงอกและช่องท้อง
กลุ่มแมลงวันดำ sepsis จะเป็นกลุ่มถัดไปที่ตรงเข้ามาที่ศพ กลุ่มแมลงปีกแข็งจำนวนมหาศาลจะยึดครองศพใว้ในขั้นนี้

4.การย่อยสลายชั้นสูง การเน่าเปื่อยชั้นสูง

ที่ขั้นตอนนี้ เนึ้อสัตว์ส่วนมากจะถูกเอาออกไปเกือบหมดแล้ว แม้จะมัเนึ้อบางส่วนอยู่ที่ช่องท้อง
กลิ่นเหม็นรุนแรงเริ่มสลายไป ขั้นตอนนี้อาจทำให้ calliphorid และ Piophilidae โยกย้ายสถานที่
รวมถึงด้วงกินผิวหนัง จะปรากฏตัวขึ้นมาเหนือร่างของศพเพื่อกิน

5.แห้งกรัง

ที่ขั้นตอนสุดท้าย สิ่งที่เหลืออยู่ มีเพียงกระดูกอ่อน และเศษเล็กเศษน้อยของผิวหนังเท่านั้น
สัตว์ที่มักพบได้แก่ ตะขาบ กิ้งกือ หอยทาก และ แมลงสาบ

ทั้งนี้ความร้อนที่สูงขึ้นสามารถเร่งกระบวนการได้ และถ้ามีสัตว์?นักล่าขนาดใหญ่มาจอย มันก็จะถูกทำให้เร็ว
ขึ้นอีกหลายสิบหลายร้อยเท่าละนะครับ แค่หมาป่าตัวใหญ่ๆ สักตัวก็สวาปามเนึ้อได้เป็นกิโลๆ แล้ว
กวิจัยจากมหาวิทยาลัยไซมอน ฟราสเซอร์  (Simon Fraser University) ในประเทศแคนาดา ได้ทำการทดลองเพื่อศึกษาเกี่ยวกับการเน่าเปื่อยของสิ่งมีชีวิต โดยได้ตั้งสมมุติฐานจากสิ่งที่ยังคงเป็นปริศนาอยู่ว่า หากโยนซากศพลงไปที่ใต้ทะเลที่มีความลึกหลายร้อยเมตร จะเกิดอะไรขึ้น ?

         โดยเมื่อวันที่ 30 มีนาคม 2559 เว็บไซต์เดลี่เมล ได้เผยรายงานการทดลองว่า ทางทีมนักวิจัยได้ใช้ซากหมูในการทดลองแทนศพของมนุษย์ในเชิงของขนาดลำตัว ผิวหนัง และแบคทีเรียที่อยู่ภายใน โดยได้นำลงไปไว้ที่ใต้ทะเลลึก 300 เมตร และมีปริมาณออกซิเจนสูง ที่บริเวณช่องแคบของรัฐจอร์เจีย ในสหรัฐฯ จากนั้นได้ตั้งกล้องเพื่อสังเกตการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้น รวมทั้งเก็บรายละเอียดของปัจจัยต่าง ๆ ที่ส่งผลต่อการทดลองไม่ว่าจะเป็นปริมาณออกซิเจน อุณหภูมิ ความเค็ม และอื่น ๆ

         โดยการทดลองได้ทำทั้งหมด 2 ครั้ง ใน 2 ช่วงเวลาที่แตกต่างกัน ได้แก่ ในฤดูใบไม้ผลิ และฤดูใบไม้ร่วง โดยใช้ซากหมูทั้งหมด 4 ซากด้วยกัน แบ่งเป็นฤดูละ 2 ตัว ให้ตัวหนึ่งใส่กรงครอบไว้ ส่วนอีกตัวไม่ใส่กรง

ซากหมู

         จากการทดลองพบว่า ซากหมูทั้ง 4 ตัว จากการทดลองทั้ง 2 ฤดู ถูกย่อยสลายกลายเป็นโครงกระดูกภายในเวลาอันรวดเร็วด้วยฝีมือของ แอมฟิพอด (amphipods) แพลงก์ตอนใต้ทะเลที่มีลักษณะคล้ายกุ้งตัวจิ๋ว โดยหากเปรียบเทียบกันแล้ว ในฤดูใบไม้ผลิใช้เวลาทั้งหมด 4 วัน ส่วนในฤดูใบไม้ร่วงใช้เวลาเพียงแค่ 3 วันเท่านั้น อีกทั้งยังพบว่า หากปริมาณออกซิเจนในน้ำมีมาก การย่อยสลายก็อาจจะเร็วกว่า 4 วัน

         นอกจากนี้ผลการทดลองของฤดูใบไม้ผลิยังพบว่า ซากหมูที่ไม่ได้ถูกครอบกรง กลายเป็นอาหารของฉลาม แต่เป็นที่น่าแปลกว่า หลังจากพวกมันกัดเข้าไปเพียงเล็กน้อย มันก็หมดความสนใจไป และหลังจากผ่านไป 1 วัน ฉลามก็ไม่เข้าใกล้ซากหมูอีกเลย แต่จะคอยว่ายวนอยู่ด้านบนซาก และเมื่อผ่านไป 2 วัน แอมฟิพอดก็เริ่มเข้ามารุมซากหมูเป็นจำนวนมาก มันก็ค่อย ๆ เริ่มกัดกินเนื้อเยื่อจากภายใน ก่อนจะเริ่มออกมายังผิวหนังชั้นนอก จนเหลือแต่โครงกระดูกในที่สุด ส่วนกระดูกอ่อนจากซากที่เหลือ กุ้งทะเลก็จะมากัดกินไปในวันที่ 10

         ทั้งนี้ ต้องรอให้เวลาผ่านไปนานถึง 166 และ 134 วัน สำหรับฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงตามลำดับ โครงกระดูกนั้นถึงจะไม่มีสัตว์ใดเข้ามายุ่งอีก และทีมนักวิจัยจึงสามารถลงไปเก็บโครงกระดูกคืนขึ้นมาได้ ซึ่งข้อมูลที่ได้นี้สามารถช่วยในการคำนวณเวลาการจมของศพ รวมไปถึงระบุสภาพน้ำ และสภาพแวดล้อมข้างใต้ทะเลได้

         โดยทีมนักวิจัยดังกล่าวคาดว่าผลการทดลองนี้จะเป็นประโยชน์ต่อนักประดาน้ำ ที่ออกค้นหาศพที่จมลงอยู่ใต้น้ำทะเลลึก ซึ่งยังคงเป็นสถานที่ที่อันตรายและเข้าถึงยากสำหรับมนุษย์