เวลากินดื่มเที่ยว หรือออกงานอะไร
ผมเริ่มติดกับการแชร์ ถ่ายรูป ดูยอดไลค์
จนหลังๆ มาเริ่มคิดว่า ทำคนเดียวไม่ต้องบอกใครก็ได้ไหม? ทำไมคนอื่นต้องมารับรู้เรื่องเรา แล้วทำไมเราต้องเอาความสุขของเราไปผูกติดกับเรื่องว่าจะมีใครเห็นไหม
ผมมาคิดจริงๆ ก็รู้ว่ามันมีความสุขที่เราได้อวด เราไม่ได้มีความสุขตอนทำกิจกรรมนั้นจริง บางครั้งตัวเองเผลอถลำลึกมาก จนตอนทำกิจกรรม กิน ดื่ม เที่ยว กลับมาห่วง พะวง คอยเช็ค คอยแท็กให้คนอื่นได้รับรู้
มันแย่มากๆ เหมือนเราตกเป็นทาสอะไรบางอย่างโดยถอนตัวไม่ขึ้น กลายเป็นเราไม่ได้ดื่มด่ำกับความสุขจากกิจกรรมตรงหน้าจริง เพราะเราห่วง กังวล ว่าคนจะไม่เห็นว่าเราเป็น
เอาความสุขไปผูกติดกับโซเชียลจนชีวิตไม่ค่อยมีความสุขเลยครับ
ผมเริ่มติดกับการแชร์ ถ่ายรูป ดูยอดไลค์
จนหลังๆ มาเริ่มคิดว่า ทำคนเดียวไม่ต้องบอกใครก็ได้ไหม? ทำไมคนอื่นต้องมารับรู้เรื่องเรา แล้วทำไมเราต้องเอาความสุขของเราไปผูกติดกับเรื่องว่าจะมีใครเห็นไหม
ผมมาคิดจริงๆ ก็รู้ว่ามันมีความสุขที่เราได้อวด เราไม่ได้มีความสุขตอนทำกิจกรรมนั้นจริง บางครั้งตัวเองเผลอถลำลึกมาก จนตอนทำกิจกรรม กิน ดื่ม เที่ยว กลับมาห่วง พะวง คอยเช็ค คอยแท็กให้คนอื่นได้รับรู้
มันแย่มากๆ เหมือนเราตกเป็นทาสอะไรบางอย่างโดยถอนตัวไม่ขึ้น กลายเป็นเราไม่ได้ดื่มด่ำกับความสุขจากกิจกรรมตรงหน้าจริง เพราะเราห่วง กังวล ว่าคนจะไม่เห็นว่าเราเป็น