เจ้าของกระทู้เพิ่งผ่านความผิดหวังเสียใจอย่างรุนแรงมา ทำให้รู้สึกหดหู่ เศร้าซึม ผิดหวังเสียใจหนักมาก ไม่มีความรู้สึกอยากจะทำอะไรเลย แม้แต่กิจวัตรประจำวัน ไม่อาบน้ำ ไม่กินข้าว วันๆเอาแต่นอนมองเพดานแล้วร้องไห้ คิดถึงเรื่องที่ทำให้ผิดหวังขึ้นมา ก็จะรู้สึกทรมานจนแทบจะอยู่ไม่ไหว เข้าใจคำว่าตรอมใจก็วันนี้ ถึงขั้นเสียสูญหมดอาลัยตายอยากไปพักใหญ่ เคยมีเสี้ยววินาทีที่คิดสั้นเหมือนกัน แต่ก็ผ่านจุดนั้นมาได้แล้ว (ปล.เรื่องที่ทำให้เสียใจผิดหวัง ไม่ใช่เรื่องความรักนะคะ) แม้ว่าตอนนี้สภาพจิตใจจะดีขึ้นมากแล้ว แต่ก็รู้ตัวเองเลยว่าจิตใจของเรายังไม่ปกติ ขึ้นๆลงๆ ยังรู้สึกท้อแท้สิ้นหวังอยู่ พอคิดถึงเรื่องนั้นก็จะร้องไห้ขึ้นมาอีก เหมือนเป็นปมในใจ
อยากถามทุกคนว่ามีใครเคยเจอกับอารมณ์แบบนี้บ้างมั้ย แล้วมีวิธีก้าวผ่านมันไปได้อย่างไร ทำอย่างไรสภาพจิตใจถึงจะกลับมาแข็งแรง สดใส มีพลัง สามารถใช้ชีวิตต่อไปได้อย่างปกติโดยเร็ว อยากพ้นจากความรู้สึกนี้มากๆ ทำอย่างไรถึงขจัดความเศร้าหดหู่ออกไปได้คะ