สมยานาม "พระเจ้าชนะสิบทิศ" ของบุเรงนองนี่เป็นคนไทยหรือคนพม่าตั้งให้คับ

คนไทยหรือคนพม่าตั้งให้คับ และตั้งให้ในสมัยบุเรงนองเป็นกษัตริย์เลย หรือคนในยุคหลังเพิ่งมาตั้งให้คับ
ความคิดเห็นจาก Expert Account
ความคิดเห็นที่ 4
พระนาม "พระเจ้าชนะสิบทิศ" นี้ปรากฏในหลักฐานหลายชิ้นครับ

สันนิษฐานว่าชาวมอญคงจะเริ่มเรียกก่อน เนื่องจากไม่พบในหลักฐานพม่า คำนี้ในภาษามอญจะเรียกว่า "ตะละนอห์จอมแนฺยะห์เทห์จอห์" (Tala Nah Jamnah Duih Cah)

ในพงศาวดารมอญพม่าที่แปลเป็นภาษาไทยเรียกว่า "ตะละพะเนียเธอเจาะ"  


รศ.ดร.สุเนตร ชุตินธรานนท์ ได้สอบถามไปยัง Dr. Nai Pan Hla (นายพานละ) ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านภาษาและประวัติศาสตร์มอญโบราณ ได้รับอรรถาธิบายมาว่า ตะละพะเนียเธอเจาะ (Tala Nah Jamnah Duih Cah)  เป็นชื่อของพระเจ้าบุเรงนองที่ปรากฏในประวัติศาสตร์มอญ

Tala Nah มีความหมายว่า เจ้า (His Majesty - Tala = lord ; owner ; Nah = people ; he ; his)

Jamnah มีความหมายว่า ผู้ชนะ (Jamnah = conquer ; win ; invade)

Duih มีความหมายว่า ทิศ แผลงมาจากคำว่า เทศะ ในภาษาบาลี ซึ่งมีความหมายถึงแว่นแคว้นหรือประเทศ (Duih = direction - Pali desa : Skt. desa ef Skt. disa ; Pali disa = cardinal point, direction outwards from the center, quarter ; regent ; side)

Cah มีความหมายว่า สิบ

นายพานละจึงถอดคำตะละพะเนียเธอเจาะออกเป็นภาษาอังกฤษว่า "His Majesty the conqueror of the ten directions" ส่วนคำว่า Duih Cah นายพานละอธิบายว่ามีพบเห็นเก่าสุดในจารึกพุกาม ถอดเป็นตัวโรมันแล้วจะเป็น dis cas (modern Mon-duit cah) มีความหมายตรงตามตัวว่า ทิศทั้ง ๑๐ คือ ๘ ในสิบทิศนั้นได้แก่ทิศทั้ง ๘ ตามปกติ ทิศสำคัญที่เกิดขึ้นมามาคืออีก ๒ ทิศที่เหลือคือ ทิศเบื้องบน (the point of the heaven) และ ทิศเบื้องล่าง (the point of below) ซึ่งเป็นอรรถาธิบายในทำนองเดียวกับที่ Saya U Aye Kyaw และ Saya San Nyein ได้ให้ไว้



ในพงศาวดารของไทยก็เรียกว่า "สมเด็จพระเจ้าชนะสิบทิศ" บ้าง ระบุว่าพระองค์ "มีกฤษฎาธิการผ่านแผ่พระเดชาไปทั้งสิบทิศ" บ้าง ซึ่งเข้าใจว่าจะรับมาจากมอญอีกต่อหนึ่ง

ส่วนในพระราชกฤษฎีกาในพระไอยการกระบดศึกระบุจุลศักราช ๙๕๕ (พ.ศ. ๒๑๓๖) รัชสมัยสมเด็จพระนเรศ ได้กล่าวถึงสงครามยุทธหัตถีและได้กล่าวถึงพระมหาอุปราชาว่า "มหาอุปราชา หน่อพระเจ้าไชยทศทิศเมืองหงษาวดี" จึงเข้าใจว่าในสมัยอยุทธยาจะเรียกขานพระเจ้าบุเรงนองว่า "พระเจ้าไชยทศทิศ" ด้วย



ในพระราชหัตถเลขาของพระบาทสมเด็จพระจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวถึงคณะราชทูตสยามที่ถูกส่งไปอังกฤษ ทรงเรียกพระเจ้าบุเรงนองในภาษาสันสกฤตว่า "พระเจ้าทศทิศวิไชย" ตรงกับในพระราชหัตถเลขาที่พระราชทานไปให้เซอร์จอห์น เบาว์ริ่ง ทรงเรียกว่า "Dusadi sawijay" ครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่